Een zijden draadje
 

Als alles aan een draadje hangt
een tel een stap de moeite waard
Als alles naar een einde neigt
het licht vermoeid in duister staart

Een schimmenspel speelt bij het vuur
verhalen van een held in hel
Een engel die hem redden komt
een helhond die zijn hart verwondt

De bladzijdes slaan stil opeen
waar goed of kwaad een uitweg vond
De lezer slaapt, maar zie: de draad
loopt al dan niet gebroken door

Jouw sig<3

Ik vind de inhoud geloof ik erg mooi en je gedicht loopt ook wel prettig, al weet ik niet helemaal precies wat je ermee bedoelt. En ik mis toch wel een klein beetje interpunctie, komma's en zo;)

Ik vind dit best mooi, maar ook ik mis een beetje de interpunctie. Over het algemeen loopt je gedicht goed en vind ik de rijm leuk, alleen vind ik het wel heel jammer dat de slotzin - die ik verder wel erg goed vind - niet rijmt.
De bladzijdes slaan stil opeen loopt in mijn ogen iets minder lekker.

verhalen van een held in hel vind ik leuk, en
een helhond die zijn hart verwondt ook, hoewel hier me de herhaling van hel een beetje dwarszit.
Maar toch, mooi. :)

Wat ik met dit gedicht bedoel... Zie het als een vergelijking van het leven met een verhaal.

Met dat dubbele 'hel' heb ik ook wel een klein probleem zelf. Als ik iets beters vind, vervang ik het.


Heb geen verstand van interpunctie bij gedichten, maar is dit iets?

Als alles aan een draadje hangt,
een tel een stap de moeite waard.
Als alles naar een einde neigt,
het licht vermoeid in duister staart.

Een schimmenspel speelt bij het vuur;
verhalen van een held in hel,
een engel die hem redden komt,
een helhond die zijn hart verwondt.

De bladzijdes slaan stil opeen,
waar goed of kwaad een uitweg vond.
De lezer slaapt, maar zie: de draad
loopt al dan niet gebroken door.

?

Suggestie.

Daarnaast zie ik een flink contrast tussen de eerste, en de opvolgende twee strofen. De eerste is heel filosofisch, de andere twee meer gewoon sprookjesachtig, tenminste, een verhaal vertellend terwijl de eerste dat niet heeft. Hij sluit in ieder geval niet helemaal lekker aan als inleidende strofe.

Doordat ik nogal meegesleept werd door het ritme, ging de inhoud wat aan me voorbij. Complimenten dus, voor het ritme. Ik ga 't straks (morgen) nog eens lezen en kijken of de inhoud dan wat meer doordringt.

@Zut Alors: bedankt voor de suggestie, maar ik lees zelf toch liever 'een' dan 'één'.
Wat de aansluiting van de strofes betreft, heb je in ieder geval wel gelijk. Het is allemaal ook vrij spontaan en ondoordacht geschreven, maar dat maakt het eigenlijk juist extra lastig om achteraf wijzigingen aan te brengen.

@Limaon: het zou kunnen komen doordat ik piano speel of zo, maar ritmegevoel is bij gedichten nooit mijn probleem geweest. Dat gaat vrijwel vanzelf, zeker als ik 8 lettergrepen per regel als standaard neem.
Als je het nog een keer gelezen hebt, ben ik wel benieuwd welke inhoud je er uit haalt. Dat hoeft immers niet dezelfde te zijn als bij de schrijver.

Ach, je kunt er zoveel betekenissen aan verbinden, aan dit gedicht. Maar waar ik naar neig:

Als alles eigenlijk niets meer is, is het toch de moeite waard. En na een tijdje worden alle tegenslagen wel vergeten en gaat alles gewoon weer door.

Omdat ik dat wel een mooie gedachte vind.

Maar, ik denk dat je bij ieder gedicht wel duizend betekenissen kunt lezen. Je leest wat je wílt lezen, dat is het mooie aan poezie.

tis mooi :)

wouw...... ik ben onder de indruk.... ik zou zeggen: niks meer aan doen. Dit is zeg maar mijn stijl, maar dan beter....

ben dus ook jaloers.. (y)

De inhoud is voor mij eveneens een raadsel, maar het leest zeer prettig. Dat ritme... (y) De tweede strofe vind ik de beste en de mooiste!

Kus Soapsie xxx