Digitale laagconjunctuur
 

Om mij heen verandert de wereld van
De onschuldige rotonde, vol met groen, die het ooit was
In een grote bouwput, plastic en chemisch
Zaagsel in de huizen, zaagsel in de hoofden.

Hoe is het toch zo ver gekomen
Dat was mijn gedachte, toen ik mijn oog liet vallen
Op een grote groep achter een televisie
In een café, ze dronken allemaal hetzelfde.

Een grap was wat ik dacht, of had verwacht
En dat na alles wat het volk al had gehad
Dit was geen show met zwangere vrouwen en/of zaad
Maar het leek eerder op een intellectuele aanslag

‘Goeieavond blokes, Hier Map en Cylthia vanuit Deurne
- Er is een fout gevonden in Chopins vijfde Nocturne
Die sukkel, wat een kutmuziek, dat klassiek
- Hij deed me denken aan mijn oma, met die retoriek
Het is tijd voor Call a Nerd, de computer gaat bellen met
Een gast die een alternatief heeft voor ons wegennet.’
Deze jongen had net opgenomen en hij zei: ‘Met Paul’
En vanaf dat moment begon het gejoel en gejouw
Het werd een hard gelag en er was veel gelach vanaf de tv,
Map en Cylthia de barman en vervolgens het hele café
Vanaf de straat rende iedereen naar binnen en deed vrolijk mee
En het werd erger toen hij probeerde uit te leggen over zijn idee.
Daarna werd aangevangen met het ‘boycot-science’-lied
Waarom was iedereen toch zo tegen academici?
Wat gebeurt er? Wat is er mis met iedereen?
Waarom doen ze allemaal zo gek opeens?
Ik raakte in paniek en ik besloot ik moet er heen
Voordat ze nog meer zieltjes winnen, dus ik nam de benen.

Een uur rennen, ik kwam aan en schreeuwde, opdat ze me zouden horen
Maar ze leken zich totaal niet aan mijn aanwezigheid te storen
Ik vroeg ze waarom ze zo van leer trokken tegen wetenschappers
- Dat zijn nerderige show-offs, opscheppers, betweters en kakkers
Althans zo zeiden ze en ze begeleiden me naar deur tien
- Als je bij de nerds hoort hoeven we jou voorlopig niet meer te zien.
‘Maar, zonder deze ‘nerds’ zou die televisie van je nooit zijn uitgevonden!’
‘zonder deze ‘nerds’ zou die televisie van je nooit zijn uitgevonden…’
Met een quasi-zeurderige stem, ze voelden zich een imitatiespecialist
En in mijn oneindig optimisme, bekeer ik mij tot anarchist.

De hoofdletters vind ik zwaar irritant en lelijk staan, maar dat wist je al.

Je schrijfsels worden steeds meer een verhaal, bij je vorige was dat niet zo heel erg maar hier valt het wel erg op.

Je verwijzing naar de sperma donor show vind ik ge-wel-dig :D. Het zou helemaal gaaf zijn als je dat vaker in het gedicht had verwerkt, want volgens mij heb je dat niet gedaan? (al heb ik er niet al te lang naar gezocht, en volg ik niet al het nieuws)
De eerste strofe vind ik ook echt leuk, vooral de rotonde <3.

De eerste drie strofes zijn redelijk tot goed, halverwege het lange stuk gaat het vrij hard achteruit. Het zijn gewoon zinnen, er is niks speciaals meer aan. Het lijkt alsof je een tekst heb geschreven en er dan, om er een gedicht van te maken, wat rijm en wat andere truukjes heb toegepast - omdat dat er nu eenmaal bij hoort.
Zoals bijvoorbeeld de vier vragen direct achter elkaar in het lange stuk; saai, cliché en voorspelbaar.

De laatste zin vind ik wel weer leuk, het stuk daarvoor is grappig, je hoort het de persoon echt zeggen, maar echt mooi is het niet.

Nee (N).

(En toch zou je is een kort verhaal moeten schrijven)

DoD zegt: Het lijkt alsof je een tekst heb geschreven en er dan, om er een gedicht van te maken, wat rijm en wat andere truukjes heb toegepast - omdat dat er nu eenmaal bij hoort.


Ja. Klopt. En wat vind je van de situatie die wordt geschetst zelf?

Je ziet het inderdaad vaak dat mensen zich niet intereseren voor wetenschap. Vrij normaal, aangezien iedereen wat anders wat leuk vind. Al is wel wat jammer dat ze nog wel is erover praten zoals in jouw gedicht, maar ach.
Waar ik me meer aan stoor is het feit dat men met alle plezier (letterlijk) 700 miljoen uittrekt om te controleren of de speciale relativiteitstheorie (precies) klopt (het Gravity Probe B-onderzoek). Volgens mij zijn er een stuk betere doelen voor zo veel geld te vinden, maarja dat is natuurlijk weer te positief voor aantal mensen dat per dag sterft.

Wat je volgens mij bijna vaker ziet is dat men alles klakkeloos aanneemt van 'de wetenschapper'. Natuurlijk mag dat ook wel, maar niet in de mate zoals je te vaak ziet.

Je vergeet dat er wordt gezinspeeld op de totale onredelijkheid van deze mensen. Valide argumenten gaan er niet in. Dat is niet zo best.

Dat is waar.
Wat natuurlijk vrij ironisch en uitermate komisch is, is dat sommige mensen precies zou over jou denken.

Ik wil je wijzen op het volgende deel van mijn gedicht. Ik heb deze regels juist vanwege dat 'ironische' hier geplaatst.

‘Maar, zonder deze ‘nerds’ zou die televisie van je nooit zijn uitgevonden!’
‘zonder deze ‘nerds’ zou die televisie van je nooit zijn uitgevonden…’

Twee zinnen. De eerste persoon praat vanuit zichzelf, hij kiest ervoor om met een bepaald argument te komen. Het antwoord komt van iemand die niet vanuit zichzelf reageert, maar vanuit een conditionering. Wanneer de rede in het spel was geweest had hij gezien dat de televisie inderdaad niet had bestaan zonder wetenschappers.
Wat ik hier wil zeggen is dat je pro-actieve en reactieve mensen hebt. Reactief staat voor decadent, immers, het betekent dat er geen innerlijke en morele kracht aan te pas komt.
Dat anderen precies hetzelfde van mij denken kan je van te voren bedenken en je kan ook heel goed zien welke rol de partij heeft die hetzelfde terugkaatst, opdat ze hun rede niet hoeven in te schakelen en zo de confrontatie met hun eigen - wankele - waarheid niet aan hoeven te gaan.