[IB-Groep] Weigerachtige ouders
 

Is er hier iemand die ervaring heeft met zo'n procedure waarbij je het inkomen van (een van je)ouder(s) buiten beschouwing kunt laten? Ik zit er op dit moment heel hard over na te denken of ik zo'n procedure zal opstarten.

Ik voldoe aan geen van de directe criteria die zij geven (ik ben gewoon erkend, heb sinds mijn twaalfde nog contact, er is niet echt een ernstig onverzoenlijk conflict ofzo) maar hij weigert al sinds de scheiding van mijn ouders om voor me te betalen of genoeg te betalen. In februari is eindelijk een nieuw vonnis van de rechtbank gekomen, hij heeft pas zijn schuld aan me afgelost en nu weigert hij weer het bedrag te betalen wat hij zou moeten betalen. Ik word hier zo moe van en het legt zo'n psychische druk op me dat het voor mij gewoon onmogelijk wordt om op deze manier op een optimale manier te leven en te studeren.

Iemand ervaring met zoiets want ik weet dat het vaak een lange lijdensweg is maar het is het me wel waard als het maar ook daadwerkelijk resultaat oplevert.

Wat je in ieder geval kan doen is contact opnemen met je universiteit, je kunt je collegegeld terugkrijgen, als je je opleiding niet hebt gehaald (volgens mij had je dit jaar niet gehaald toch?), als daarvoor persoonlijke redenen zijn aan te dragen.

Over het ibg-gedeelte weet ik verder niets af. Succes.

Heeft ze het niet gehaald dan? Volgens mij gaat het over iets anders? Ik denk dat ze hoopt op recht op meer studiefinanciering.

Dat klopt ja. Op dit moment betaalt mijn vader bijna het volledige bedrag van aanvullende beurs + ouderbijdrage, als zijn bijdrage wegvalt krijg ik dus bijna niets meer en moet ik ineens rond zien te komen met 75 euro per maand.

Het klopt overigens wel dat ik mijn jaar niet gehaald had en dat dat misschien deels ook wel komt door al dat gekloot maar of die regeling van geld terug krijgen ook geldt als je in Belgie gestudeerd hebt betwijfel ik.

Ja dat snap ik wel, daarom zei ik ook, van het IBG gedeelte weet ik niks af. Maar daarnaast zou je dus i.i.g. je collegegeld terug kunnen krijgen (dat gaat vrij makkelijk)

Ik zou het wel opzoeken Daantje, dat scheelt toch weer een hoop :)

Ik zal mijn coordinator nog eens een mail sturen. Ik denk niet dat ik het terugkrijg want het collegegeld is in Belgie 'maar' 500 euro en die heb ik ook aan het begin van het jaar betaald. Het is ook niet echt collegegeld maar inschrijvingsgeld.

Ik wou het ook proberen, want mijn vader weigerd ook. En ik heb wel een confilct met hem. Maar je moet veel dingen invullen, je moet onder andere een brief bijvoegen van een onafhankelijk persoon (bv maatschapplijk werkster) en daar kon ik al niet aan komen. Verder weet ik niet meer precies wat je allemaal in moet vullen, het word je in ieder geval wel moeilijk gemaakt om het te doen.

Tja, ik heb dit probleem ook, alleen andersom! Mijn moeder vond op mijn dertiende dat ik te lastig was en maar bij mijn vader moest woonde. Daar ging het heel goed, hij kreeg de voogdij en het contact met mijn moeder verwaterde. Ik had zo veel verdriet van haar beslissing en zij gaf/geeft mij nog steeds de schuld dat het is misgelopen tussen mij en haar vriend. Toen ik nog Tegemoetkoming scholieren kreeg was er niets aan de hand, er werd namelijk alleen naar het inkomen van mijn vader gekeken en daardoor kreeg ik de volledige aanvulling. Nu ga ik echter naar het HBO, heb de Studiefinanciering ruim te voren aangevraagd en toen begonnen de problemen al. Want wat doe je?

Ik heb er voor gekozen om eerst eens af te wachten, heb aangegeven dat de IB-groep haar inkomen moest opvragen bij de Belastingdienst en dat is ook gebeurd. Ik krijg nu echter geen aanvullende beurs omdat zij veel te veel verdient (ze heeft overigens nooit allimentatie voor mij betaald omdat mijn vader dit niet wilde). Ik heb alle papieren toen aangevraagd om toch in aanmerking te komen voor een aanvullende beurs; ik heb echter contact gehad na mijn twaalfde jaar, ze is niet uit de ouderlijke macht ontzet geworden en ik heb niet echt ruzie met haar. Het is mij in ieder geval te veel om naar een huisarts, mentor, maatschappelijk werker etc. te gaan om mijn verhaal te doen en alle noodzakelijke papieren te krijgen. Ik weet dat het in mijn geval makkelijk zou kunnen, maar om al het verdriet te moeten oprakelen nee. Laatst had ik het er met vriendinnen over, zij kunnen het niet echt begrijpen; je loopt immers 200Euro in de maand mis, maar voor mij weegt de financiële vergoeding niet op tegen de emotionele kosten.

Ik begrijp je verhaal heel goed en ik zit ongeveer met dezelfde bezwaren die jij noemt.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik in 2vwo zat. Tot mijn 18e ontving mijn moeder alimentatie van hem voor mij en ook daar is heel wat gekloot mee geweest, hij wou niet betalen of hij betaalde niet het juiste bedrag of hij vond dat hij uit zichzelf wel kon bepalen dat ik minder nodig had of dat hij het geld niet had. Sinds mijn 18e betaald hij het aan mij en had ik dezelfde problemen met hem. Tot ik 18 was had ik redelijk contact met hem, ging ongeveer 2 weekenden in de maand naar hem toe. Toen ik 18 werd (vorig jaar) ging ik studeren aan de uni in Leuven en kreeg ik dus stufi. Daarvoor kreeg ik tegemoetkoming scholieren en had ik idd nergens last van maar vanaf het moment dat ik stufi kreeg bleek dus dat hij het volledige bedrag zou moeten betalen. Van september tot januari dat jaar heeft hij dat niet betaald maar een lager bedrag. Van januari tot augustus heeft hij het betaald maar hij wil nu zijn 'teveel betaalde geld' over januari t/m augustus terugvorderen in september. Vanaf september ga ik HBO doen en ben ik dus nog wel een tijdje aan het studeren en heb ik geen zin om nog jaren op deze manier verder te moeten.

Daarom zit ik er nu over te denken om zo'n regeling aan te vragen. Ik ben alleen bang dat ik het niet aankan om het zo hard tegen hard te spelen en ik ben bang dat het ten koste gaat van het contact wat ik nu heb ook al is dat zeer beperkt. Ik ga denk ik binnenkort eens langs zo'n IB-Groep kantoor om te vragen of het in mijn geval uberhaupt zin heeft om zo'n procedure te starten. Als zij mij weinig kans geven dan denk ik dat ik er niet aan begin omdat het idd een heel gedoe is met verklaringen enzo. Ik hoop dat ik aan een verklaring van mijn advocaat genoeg heb want die is er al die tijd van heel dichtbij bij betrokken geweest dus ik hoop dat ik daar wat meer mee bereik.

Bedankt voor jouw ervaring hiermee, meer ervaringen zijn nog altijd erg welkom :)

welk volledige bedrag bedoel je dan?
Want stufi krijg je toch van de IB-Groep, daar heeft hij toch niets mee te maken?

Dit is meer uit interesse hoor, over hoe dat soort dingen geregeld is, want ik heb hier verder geen verstand van en kan je dus niet helpen.

Het bedrag dat bestaat uit aanvullende beurs en ouderbijdrage (voor uitwonend, ziekenfonds is dat zo'n 202 euro nog wat). Mijn vader zou dus bijna dat hele bedrag moeten betalen aan ouderbijdrage waardoor ik bijna geen aanvullende beurs krijg. Dat bedrag is ouderbijdrage + aanvullende beurs dus bij een hoge ouderbijdrage heb je een lage aanvullende beurs en omgekeerd.

Omdat hij weigert zijn ouderbijdrage te betalen krijg ik zowel van hem als van de IB-Groep dus weinig tot niets.

Geen probleem hoor :)

Je kunt je vader ook via een incasso procedure dwingen om de allimentatie te betalen. Dit kun je doen via het LBIO. www.lbio.nl Heeft een vriendin ook gedaan. Het LBIO heeft nu zelfs loonbeslag gelegd op het inkomen van haar vader.

Ik ben ook bezig via het LBIO ja, ik ben het alleen wel zat dat dit nu al zolang duurt en dat hij straks wel weer een maand normaal betaald waardoor het LBIO niets meer kan. Als hij dan een maand later weer weigert kan ik weer opnieuw via het LBIO zijn geld eisen en dat begin ik ook een beetje zat te raken maar dit ga ik zeker ook nog proberen :)

jammer dat ik dat niet kan doen, ik heb geen uitspraak over de allimentatie van de rechter. Terwijl mijn vader mij ongeveer al 8000 euro schuldig is (oa spaargeld)

Dat is wel zonde ja. Kan je het niet via een deurwaarder proberen?

Bij mij gaat het ook niet heel simpel via het LBIO omdat die alleen maar beslag kunnen leggen op inkomen en op die manier krijg ik nooit het bedrag per maand wat ik zou moeten krijgen want dat is daar te hoog voor.

Misschien genoegen nemen met wat minder? Ik snap dat dat niet ideaal is, maar niet alles is nou eenmaal ideaal. (Ik ken zoveel mensen die wel een goede band hebben met hun ouders en die ook niet het maximale van hun ouders krijgen.)

Ja, dat is inderdaad zo maar het gaat ook wel een beetje om het principe! De mensen die ik ken die een goede band met hun ouders hebben gaan er vaak langs, eten mee, krijgen vaak nog ff wat toegestopt; het zijn dan toch de kleine dingetjes die het verschil maken! Terwijl in mijn geval één ouder zich volledig aan alles onttrekt. Ze is er nooit en ik kan me wel voorstellen dat je in zo'n geval toch zoiets hebt van ik neem alles wat ik nog kan krijgen (ook al is het alleen maar geld).

Daantje, heb je het trouwens al eens met hem besproken? Ik weet dat als ik een financiële bijdrage aan mijn moeder en stiefvader zou vragen, ik deze ook zou krijgen. Neemt niet weg dat ik daar te trots voor ben :o Maar misschien helpt het om je financiën gewoon eens aan hem voor te leggen.

Ik snap dat het om het principe gaat, toch doe je er soms verstandig aan om daar wat afstand van te nemen, scheelt een heleboel energie ed.

Er zijn genoeg mensen die een goede band met hun ouders hebben waar het anders loopt dan het beeld wat jij hebt. Ik snap dat het dan nog anders is, die mensen hebben immers een goede band met hun ouders en jij niet, maar feitelijk verandert het niets aan de hoeveelheid geld/dingen die iemand krijgt. En dan kan je wel van alles willen krijgen, maar als je het niet krijgt, dan krijg je het niet. En natuurlijk kan je dan alles op alles zetten om het toch te krijgen, ik vraag me alleen af of je je daar zoveel beter van gaat voelen... (Ik heb het dus over genoegen nemen met een deel ipv alles, niet over niets ipv iets.)

Is het niet de bedoeling dat je voordat je zwaardere maatregelen neemt, je het eerst gewoon met iemand bespreekt...? :o

ben naar de rechtswinkel geweest, die zij dat ik er niks aan kan doen omdat er niks te halen valt bij mijn pa (schulden, zit in de bijstand) en dat het enige wat ik kon doen was een brief sturen naar mn pa, zodat ik in ieder geval als eiser bekend was

Ik ben het ook helemaal met je eens! Ik vind de situatie van TS ook veel gecompliceerder, omdat zij nog wel contact heeft met haar vader. Als je stappen gaat ondernemen zal dit contact misschien ook wel verdwijnen, het is maar net wat je belangrijker vindt. Het lijkt mij fijner (ook voor jezelf) om een paar uurtjes extra in de week te werken en niet afhankelijk te zijn van iemand anders, maar in hoeverre is dat mogelijk? En natuurlijk moet je het eerst bespreken, maar er zijn mensen die gewoon niet willen luisteren. Het is in zo'n geval wel fijn om alles op tafel te leggen, qua uitgaven en inkomsten en heel duidelijk maken dat zijn bijdrage noodzakelijk is!

Als iemand niet wil luisteren is de situatie al anders, ik reageerde ook vooral op jouw opmerking: "Ik weet dat als ik een financiële bijdrage aan mijn moeder en stiefvader zou vragen, ik deze ook zou krijgen." Zelf vind ik het eigenlijk niet meer dan logisch om iemand uit te leggen waarom zijn of haar bijdrage noodzakelijk is.

Je kunt lijkt me niet zomaar op eigen houtje via een deurwaarder iets bereiken als je geen rechterlijke uitspraak hebt? Onderhouds- en alimentatiebedragen moeten altijd bij rechterlijke uitspraak worden vastgesteld, het zou wel mooi zijn als je buiten de rechter om zomaar geld van iemand zou kunnen lospeuteren.

@ Leonoor en Lady Lazarus: Ik neem al genoegen met minder maar het verschil tussen 200 euro en 63 euro vind ik te groot om zomaar te laten zitten. Ik weet ook dat als ik genoegen neem met minder dat hij er dan iedere maand wel weer een stukje afpeuzelt zodat er uiteindelijk haast niets meer overblijft. Ik zou niet zo moeilijk doen als ik het geld zou kunnen missen maar dat kan ik simpelweg niet. Ik wil eerst kijken hoeveel tijd mijn studie me kost en dan ga ik al werk zoeken maar dat is ook om de gaten op te vullen die ik nu heb en dan moeten er niet nog meer gaten bij komen die ik moet dichten.

Ik heb idd nog contact met mijn vader al is dat de laatste tijd wel schaars, zeker in tijden van dit soort conflicten vermijd ik contact en zolang hij het niet zoekt vind ik het wel best. Ik heb dit al heel vaak met hem proberen te bespreken maar zodra het over geld gaat is hij niet voor rede vatbaar. Er valt gewoon echt niet met hem te praten, zeker niet hierover. Mijn stiefmoeder maakt het alleen maar erger heb ik het idee omdat zij al helemaal geen contact meer heeft met haar kinderen.

Mijn vader heeft een keer een overzicht van inkomsten en uitgaven gemaakt waarin hij aantoonde dat ik zijn bijdrage niet geheel nodig had maar daarin ging hij er vanuit dat mijn moeder ook wel 200 euro per maand bij zou leggen en dat heeft ze gewoon niet omdat mijn broertje ook nog thuiswoont en ook nog wel eens wat nodig heeft en zij altijd al alle gaten voor me opvult die ontstaan omdat mijn vader niet betaalt. Hij bekijkt het gewoon niet realistisch.

Daar heb je hoogstwaarschijnlijk gelijk in (en jij zal het wel beter weten dan ik ;) ). Zo had ik het ook nog niet helemaal bekeken. Mijn moeder zei alleen tegen mij dat ik het misschien beter via een deurwaarder kon proberen ipv via het LBIO omdat het om sommen geld gaat die het LBIO niet terug kan halen.

Ik kan me wel voorstellen dat hij het eerlijker vind om evenveel als je moeder te moeten betalen (ook al ziet de IB-groep dat vaak anders), maar de redenatie daarna begrijp ik niet echt? Omdat je moeder wel 200Euro betaalt zou hij het niet hoeven, dat iemand zo over wil komen. Betaalt hij overigens wel voor je broertje of ook niet? Ik denk dat je moet afwegen wat zwaarder weegt, het geld of (de kans) op een (goede) relatie met hem? En als je vader je al veel pijn in het verleden heeft gedaan begrijp ik wel dat je voor het eerste kiest, in ieder geval een ding minder om je zorgen over te maken!

@Leonoor: Ik denk dat de situaties niet te vergelijken zijn; wel of geen contact maakt volgens mij gewoon het verschil of je wel of niet genoegen wilt en kunt nemen met minder (of niets).

Offtopic: Ik begrijp mensen soms echt niet, je maakt toch een bewuste keuze voor kinderen? Lijkt me niet meer dan logisch dat je er dan ook financieel voor op komt. Daarbij is een opleiding een verlengde van je opvoeding en dus helemaal iets waar ze voor zouden moeten zorgen (n)

Dat betwijfel ik (niet dat het verschil maakt, maar wel de mate als waarin jij denkt dat het verschil maakt), maar goed.

Als je ouders er voor je zijn maakt dat een wereld van verschil. Ik vraag me af of TS aan serieuze stappen zou denken, en ook per se het geld zou willen hebben (dus die 200Euro), als ze een goede relatie met haar vader zou hebben.

Ik dacht dat het over geld ging (waar ik dus ook op reageerde in mijn post van gister)? En het wel of niet geven van geld kan los staan van het er voor je zijn en omgekeerd.

Zoals ik al zei: natuurlijk maakt het verschil, en bij sommige mensen vast ook veel verschil, maar of het nu werkelijk zoveel verschil maakt? Ik denk dat je dan toch een iets te ideaal beeld hebt van een de situatie waarin mensen een goede relatie met hun ouders (lijken te?) hebben.

Maar goed, laten we het er op houden dat we het gewoon niet met elkaar eens zijn, dan kan het topic weer ontopic verder. :)

Mijn vader betaalt nog wel voor mijn broertje ja en voorlopig ook nog echt wat ie zou moeten betalen. Volgens mij heeft hij het opgegeven dat hij daar een lager bedrag kan betalen en gaat ie het nu via mijn spelen.

Ik ben idd aan het denken over die afweging maar ik vind het wel heel moeilijk. Tuurlijk wil ik een goed contact met mijn vader, ik denk dat iedereen dat wil maar ik heb ergens in mijn achterhoofd ook wel dat hij nooit de vader zal worden die ik wil dat hij wordt. Het geld heb ik gewoon nodig dus dat kan ik eigenlijk niet laten schieten en dat maakt het ook zo moeilijk. Het liefst wil ik beide maar ik weet dat dat niet mogelijk is.

Mijn vader beweert nu dat hij nooit kinderen heeft willen hebben en dat ie zich daarom ook totaal niet voor ons verantwoordelijk voelt. Over dat financiele plaatje denkt mijn vader anders dan ieder weldenkend mens denk ik soms. Ik ben iig blij dat hij nu ie hertrouwd is niet nog meer kinderen wil hebben.

Ik heb je een berichtje gestuurd!

Hij heeft dus idd 140 euro te weinig betaald deze maand (n)

Vanmiddag afspraak met advocaat, ben benieuwd wat ik kan doen nu.

Als je het bedrag wat je vader moet betalen voor jou en je broer eens optelt en aftrekt van zijn loon, heeft hij zelf wel genoeg? Misschien is dat de reden?

Het bedrag wat hij voor mij zou moeten betalen en dat wat hij voor mijn broertje moet betalen is vastgesteld door de rechtbank op basis van een draagkrachtberekening op basis van zijn inkomen. Hier is dus uit gebleken dat hij dit gewoon zou moeten kunnen betalen. Het probleem is alleen dat mijn vader niet met geld kan omgaan en het daardoor idd nooit heeft maar dat komt niet omdat hij niet genoeg zou hebben.

Het komt wel heel erg overeen met mijn situatie moet ik zeggen :o Ik heb mijn moeders inkomen door de IB-groep nu laten opvragen en alles is geregeld. Mijn vader maakt echter altijd een rommeltje van zijn financiën waardoor ik nu nog niet weet waar ik qua aanvullende beurs recht op heb (ga gewoon van niks uit maar het blijft vervelend). Ik leen nu 250Euro in de maand bij zodat ik uit kan komen, maar dat is natuurlijk wel zonde als blijkt dat ik dadelijk wel recht heb op een gedeeltelijke beurs (n) Overigens erger ik me groen en geel aan de IB-groep, medewerkers die je over dezelfde zaak spreekt vertellen gewoon steeds iets anders...

Moeilijke situaties lees ik hier! Ik heb het dan gewoon zo 'makkelijk' dat ik mijn vader na m'n 1e jaar niet meer heb gezien, en een maatschappelijk werk een vriend van m'n moeder is, die alles goed op papier kon zetten. Het duurde wel een paar maanden voor het rond was, maar het is nu dan ook wel geregeld.

Mijn ouders zijn nu bijna anderhalf jaar uit elkaar en iets daarna ook officieel gescheiden en ik betaal mijn opleiding zelf..

Ik krijg maar 50 euro studiefinanciering per maand omdat de inkomsten van beide biologische ouders gewoon te hoog zijn, maar het was een prijzige scheiding en ik krijg eigenlijk geen cent van mijn vader. Hij heeft 2 keer geld gegeven toen ik echt niet uit kwam met mijn geld maar een 3e keer mocht ik het zelf uitzoeken. Mijn studie heeft er ook nogal onder geleden en ik ben nu na het 3e jaar MBO nog stukjes aan elkaar aan het naaien om TOCH een diploma te halen. Dit doe ik als examendeelnemer wat ook niet goedkoop is.

Ik heb dat ook. Mijn echte vader ken ik geeneens, nooit ontmoet, mijn stiefvader en moeder gingen uit elkaar ongeveer 4 jaar geleden, maar hij was mijn voogd. Dat hebben we opgezegd bij de rechter oid, maar om de een of andere reden moest hij toch betalen, maar weigerde dit. Mijn moeders inkomen is dermate laag dat ik nu aan alle eisen voldoe, zij kan mijn school niet betalen.
Ik zou volgens IB-groep 180 euro per maand moeten krijgen van mijn stiefvader, maar na een brief van mezelf, mijn moeder en een derde persoon (het riagg in mijn geval) gaven ze me gelijk en wordt die 180 euro van mijn stiefvader dmv belastingdingen toch ingehouden bij hem.
Nu ben ik dus thuiswonend en krijg ruim 250 euro studiefinanciering per maand, maar moet dan ook wel zelf mijn collegegeld betalen en boeken en alles wat er bij komt kijken..

Ik krijg geen alimentatie van mijn vader omdat ik 18+ ben, ipv daarvan wordt alles 'mondeling' geregeld, wat dus niet werkt. Hoe werken die 'belastingdingen' waar jij het over hebt?

Ik weet het niet precies maar de IB-groep heeft een overeenkomst met de belastingdienst, die houden gewoon 180 euro per maand meer in van wat hij betaalt en geven het weer aan IB-groep, die het weer aan mij geven.. Moet je ff op de site kijken misschien, je kan een formulier met info aanvragen, staat bij formulieren aanvragen..

Alimentatie is niet tot 18 maar tot je 21e. Je kan bij de IB-Groep een formulier 'Verzoek inkomen ouders opvragen of buiten beschouwing laten' aanvragen en invullen met alle benodigde verklaringen erbij. Staat allemaal in de folder die erbij zit.

Verwacht _niks_) van de IB-groep, als ze de kans krijgen maken ze je zelfs geld afhandig.