Punt van herinnering
 

Stille ochtenden
met mist belegen oevers,

eerste zonnestralen
vloekend tegen de dauw.


Herkenning van een refrein
sfeer van zoveel jaar terug,

wat is het fijn stil te staan
alles beweegt, ik ga er tegenin,

als een rots in een rivier
hou ik stand als eeuwig besef,

alles verandert en ik wordt sterker
in het verdedigen van mijn herinneringen.

Ik word! (laatste strofe)
Waarom iedere keer een enter na twee regels?
Verder vind ik het niet slecht, maar het doet me niet zoveel. Het is een beetje standaard.