Mag ik mee met mijn vriend naar psygiater??
 

Ik heb een vraagje... Mijn vriend en zen ouders hebben besloten dat hij - na veel problemen in het verleden, en nu zijn burnout en constante ziek zijn- naar de psygoloog/psygiater gaat...

Nou is mijn vraag: kan ik mee....? Ik heb het aangeboden aan mijn vriend..., omdat het voor hem heel moeilijk is, en ik wilde een soort van 'steun' zijn... Verder weet ik het allemaal zelf ook niet echt een plek te geven in mijn hart, dus het zou voor mij ook wel eens handig kunnen zijn....

Ik wil mijn vriend er niet al te erg mee storen..., dus vandaar mijn vraag hier...: kan ik mee, of mag ik mee?? :confused:

Bedankt...! :)

Moet hij met die psych bespreken. Ik neem aan dat hij ook wel wat sessies met zijn tweeën wil, maar misschien vindt hij het wel best.

Persoonlijk vind ik het niet prettig als er iemand meegaat.. Maar dat is individueel bepaald :) Indien jijzelf problemen hebt, denk ik dat je misschien beter appart een keer een gesprek met een hulpverlener kunt hebben.. Ten minste, ik concludeerde uit de zin dat jijzelf ook ergens mee zit (?)

Ik denk dat je dan beter zelf naar een psycholoog kunt gaan...of naar iemand anders om te praten.

Mbt steun voor je vriend kun je, denk ik, het beste aan hem vragen of hij het wil en aan zijn psychiater/psycholoog vragen of die het goed vindt.

ik denk dat een beetje verstandige psych eerst een goed beeld van je vriend wil krijgen zonder jou erbij. En daarna ach kun je best meegaan lijkt me.

Als het voor je eigen problemen is: ga een eigen zoeken, daar is iedereen het meeste bij gebaat.

Zij wil juist in het begin mee om hem te steunen ~correct me if i'm wrong.. :)

ik heb het niet over haar. Ik heb het over die psych.

Het lijkt mij niet wenselijk dat je partner meegaat naar gesprekken met een psych, al was het maar omdat ze een belemmerdende/storende/afleidende factor is, die toch onbewust van invloed kan zijn op de gesprekken.

Maar ik ben een psychologische leek.

Ja, ik begrijp dat je vanuit het oogpunt van de hulpverlener redeneert. Je vervolgde je zin met dat ze later wel een keer zou meekunnen met haar vriend. Ik bedoelde dat het dan niet meer relevant is, omdat ze juist bij het intake-gebeuren aanwezig wil zijn.

Ah kijk, ik moet maar eens gaan slapen, ik ben een beetje brak merk ik.....

Maar wil hij (= de vriend) het ook? Dat lijkt me eigenlijk belangrijker.