Kamer
 

Kamer

trossen albatros op witte wanden
het behang verscheurd in toppen
aan mijn handen
klatert ergens zeewater
achter een scherm school vis
voor onze omarming
later zullen wij klateren, alsmaar k
lateren
lateren
later

Groningen, 31 augustus 2005

Heb je fotobehang ?

Dit vind ik wel apart. Leuk ook wel, geloof ik. Het is kort, redelijk kort ook voor jouw doen, en het bevat dan ook minder, naar mijn gevoel, maar dat geeft niet. Ik vind je spel met woorden namelijk erg goed en fijn om te lezen. Ik zou dit zo op mijn behang schilderen. :o

EggeD, wat is dat toch altijd dat het autobiografische achter een gedicht zo interessant maakt?

Re3m, het is inderdaad kort en bedoeld als 'luchtig' gedicht. Ik wilde eens kijken of ik ook heel korte frutsels kon schrijven die ook de moeite van het lezen waard waren. En je hebt mijn goedkeuren hoor, voor je behang. :)

Ja, zo'n lapje tekst komt niet uit de lucht vallen, ik ben altijd nieuwsgierig.

Hoewel het antwoord vrijwel zeker 'nee' geweest was.

Nee.

Maar nu weet je nog niets. :)

Ik vat er echt helemaal niets van. kan aan mij liggen, of aan de poetische vrijheid, maar ik heb echt geen idee waar dit over gaat.

In dat geval, speciaal voor jou, een regel-voor-regel analyse, waaruit je de meest basale betekenis kan halen:

trossen albatros op witte wanden
Albatrossen op witte wanden... Dat kan betekenen dat het gewoon vogels zijn die door de lucht vliegen, tussen de wolken. Maar i.v.m. de titel is het aannemelijker dat het om behang gaat waar albatrossen opstaan.
het behang verscheurd
Inderdaad, behang dus. Hé, het behang is verscheurd.
in toppen aan mijn handen
klatert ergens zeewater
Wanneer klatert zeewater aan je toppen in een kamer? Natuurlijk als het niet écht zeewater is, maar wel een zee moet voorstellen; dus als je je hand op een aquarium houdt.
achter een scherm school vis
voor onze omarming
Hé ja, ik had gelijk want achter een scherm is natuurlijk het glas van een aquarium. Voor onze omarming is gewoon wat het is, een omarming, ergens op een kamer.
later zullen wij klateren, alsmaar k
lateren
lateren
later
Het woord klateren 'klatert' zelf zo mooi, waardoor het als het ware meegolft op het ritme (dat was i.i.g. de bedoeling). Verder is het aan jou om je wat voor te stellen bij samen 'klateren'.

Erg 'diepzinnige' analyse :o (maar ergens vind ik het toch geestig en is het gedicht gewoon een leuk poëtisch verhaaltje)

Ik vind hem erg mooi en poëtisch

Zou je mij geloven als ik zou zeggen dat ik die betekenis er zelf al had uitgehaald? :)

Voor mij begint het klateren positief (ik associeer het met lachen) en eindigt het negatief (later, uitstel etc.). Dat vond ik wel sterk. Op de een of andere manier vind ik het geheel echter, de beschrijving van je kamer met een daaraan gekoppelde gedachte, niet écht interessant. Of laat ik het zo zeggen, het verwondert mij niet.

Hm, ik vind het jammer van die uitleg, en dat ik dat eerst gelezen heb voordat ik het gedicht goed liet doordringen.
Dit soort korte dingen kun jij ook wel, inderdaad. De moeite van het lezen is hij zeker waard. Maar meer ook niet voor mij, er spreekt veel minder gevoel uit lijkt het wel, dat vind ik jammer. Ik mis je mooie woordgebruik, woordenspel, dat komt hier niet echt tot zijn recht.
(Vind ik dan, ik weet niet waarom ik dat hierbij zo heb, misschien heb ik gewoon liever langere gedichten van jou).

Die regel-voor-regel analyse was dus niet bedoeld als dit is het gedicht en niet anders, het was bedoeld als handreiking voor degenen die er geen chocola van kunnen maken. Er zijn nog veel meer (en betere) interpretaties mogelijk, maar je hebt wel gelijk als je zegt dat dit geen diepfilosofisch gedicht is. Dat komt nog.