Het was weer net als...
 

Vroeger, toen we nog over dezelfde dingen praatten
en besmeurde laarzen droegen omdat we
- van ons maman
niet zomaar de Loire in mochten op zondagsschoenen

Waar we dan zwaarden smeedden in onze eigen smederij
en schilden maakten van karton
(maar jij was wijzer, dus van ijzer)
Ik stak jou neer en in 't kwadraat deed jij dat mij

Het was weer net als vroeger, toen het nog niet uitmaakte
dat ik niet zo'n plasser had als jij

Hmm.. deze is wel apart. Vooral die cursieve zin vind ik mooi gedaan. :) De rest blijft me toch een beetje vaag: wanneer was het nou weer precies als vroeger, zoals je schrijft in de laatste strofe? Want de eerste twee gaan toch over hoe het vroeger was? Ik vind het niet zo'n mooie overgang.

Ik stak jou neer en in 't kwadraat deed jij dat mij
ontbreekt in deze zin geen woord?

Ohhh, ik vind deze geweldig!

Juist die zin waarvan Re3m denkt dat er een woord ontbreekt, dat is expres neem ik aan, en anders zou ik net doen of het expres is en gewoon later staan.

Ik denk dat je dit wel moet veranderen:

Waar we dan zwaarden SMEEDDEN in onze eigen smederij

Je hebt het immers over vroegahh?

Leuk, gewoon leuk leuk leuk! LEUK!

Uhm ja, ik zag dit dus aan voor een CSN-gedicht en ik denk dat zoiets wel genoeg zegt. Maar toch zal ik nog enkele pluimen plaatsen:
Het is heel erg mooi hoe je een spel wat de grote mensen met 'kindertafereeltje' zouden aanduiden hebt gevangen in wat woorden. Het raakt wat mij betreft ook de essentie van het spelen als een kind, juist dat het spel dan geen spel is. En dat iedereen tijdens een spel gelijk is.
De Loire is een prachtig woord, net als maman en ook smederij. En ik vind het, in zijn algemeenheid, ook een heel mooi gedicht. :)

Oeh, dank! Wat een tegengestelde reacties!

@Re3m: wanneer het precies weer net als vroeger was, laat ik open. Ik beschrijf alleen hoe het voelde toen het weer net als vroeger was. En inderdaad, in die zin heb ik een woord weggelaten omdat dat best kan (vind ik, dichterlijke vrijheid) en omdat 't dan beter loopt.

@Porcelain&Reynaert: dank voor de lof :cool:

En hulde aan mijn spellingskunsten :rolleyes:

Ja mooi! Grom, computer is tijdje dood geweest, en nu moet ik heel veel inhalen. Maar jullie schrijven zoveel moois, nu heb ik het druk!

Maman is mooi, Loire is mooi. De klankrijm van droegen-schoenen is fijn, en de dichterlijke vrijheid is inderdaad mooi.

Aargh, ik kan alweer niets aanwijzen wat ik niet mooi vind. :(

Het doet me denken aan Bang Bang (you shot me down bang bang), daar is die sfeer ook zo, dat vroeger, man-vrouw, spelen,....

Ik vind het een erg leuk gedicht. Al heb ik iets van dat die dat in deed jij dat mij weg mag om het voor mij nog iets mooier te laten lopen.
Het loopt ook, de rijmvormen die erin zitten, spreken me erg aan en de laatste opmerking komt zo heerlijk cru, maar zo heerlijk waar naar voren.

Een van je beste die ik tot nog toe heb gelezen (y).

Toevoeging: prachtig trouwens dat je het ons maman juist hebt gebruikt en er niet onze maman van hebt willen maken.

Ja, geweldig. Ik heb eigenlijk niet zoveel toe te voegen, ik vind dit echt héél knap geschreven. Je stelt zo'n mooi verhaal en een duidelijke boodschap in een hele bijzondere verwoording, en dat vind ik reuzeknap.