brak experiment
 

(Het einde, tussen poezie en proza?)
"Hoeveel leger kan het leven zijn?"
vroeg ik, maar de man naast mij
wist het ook niet en we liepen
verder. De verlaten straat voor ons
riep de stilte over ons uit. Niemand
kon iets doen aan het terugkerend geweld
van de zelfondervraging. Al twijfelend
stak ik roekeloos de spoorweg over
en struikelde. Over de spoorlijn,
die mij had laten vallen, kwam
nu de trein aandenderen, ik twijfelde
weer. Het toch opstaan bleef
tot het einde mijn leven markeren.




-------------
slechts een experiment, niet echt gelukt gloof ik, maargoed

:D (y)

Naar mijn idee is het gewoon pure poëzie en niet 'het einde tssen poëzie en proza' (als de schrijver de regeleinden bepaalt , en niet de drukker, is het poëzie, zo heb ik geleerd :D )

Verder is het bij vlagen wel grappig en origineel, maar als experiment kan ik het ook niet zeer geslaagd noemen ..

kvind de text wel leuk maar op zig is het al zo vaak gedaan hoor


verhalende poezie heet dat volgens mij :p