|
Mijn moeder en ik?
Ook een soort van relatie dus daarom hier:
een lang verhaal kort maken: - ouders gescheiden (nu 2 jaar) - moeder andere vriend aan de andere kant van NL - moeder is erg vaak weg en dramatisch verandert van meningen en gedrag - ik ben nogal vaak moederloos --------------------------------------------------------------------------------------- Vandaag was het dan 1 van die speciale dagen dat me moeder thuis kwam en nou eerste commentaar ook al: - je hebt die 3 borden niet afgewassen,( ja nou oke ik had er echt geen tijd voor *dagelijks smoesje soms he*) en dan later hoor ik " Ja en dan nog iets, ik vindt wel dat je me gewoon moeder kan noemen! (ik noem haar bij de voornaam) maargoed ik heb haar nu de laatste week gewoon "moeder" genoemd. Toen kwam er ook een wervelstorm van die kleine probleempjes en uiteibndelijk komt het er op neer dat ze zei, ga dan bij je vader wonen. "Onze meningen verschillen zo groot en botst zo gigantish tegen elkaar dat dit zo langer niet kan" zei ze. Het gekke is dat vroeger nouja ik altijd met me ma gewoon kon omgaan maar sinds die nieuwe vrind is ze zoooo verandert. :| Ik kan met haast elk mens goed omgaan maar dit slaat toch alles. Iemand een idee hoe ik vrede kan stichten hierzo? |
misschien met je moeder aan tafel zitten.. en je probleem vertellen?? zeggen dat ze zo veranderd is?? Als ze dat niet begrijpt tja....
|
Ga eens écht praten met je moeder. :) Vraag haar of ze vindt dat er iets is veranderd en hoe zij alles ziet. Jij vertelt op jouw beurt weer dat je eigenlijk vindt dat ze veel veranderd is sinds haar nieuwe vriend. Leg dan uit wat er precies is veranderd en bedenk ook hoe de situatie verbeterd kan worden.
Mag jij die nieuwe vriend van je moeder? En hoe goed is jouw relatie met je vader? |
Toen mijn moeder een relatie kreeg veranderde ze ook heel erg. Jammergenoeg viel met haar totaal niet te praten erover (nergens over eigenlijk). Ik probeerde mezelf er maar zo weinig mogelijk van aan te trekken, maar het beste is natuurlijk dat je er gewoon over kan praten met haar. Succes :)
|
Eerst eens praten, maar als ze zelf al heeft gezegd dat je beter bij je vader kan gaan wonen (maw. Ik wil jou hier niet meer) en je hebteen goede relatie met je vader en de mogelijkheid om daar te gaan wonen dan lijkt het me verstandig dat te doen. Er toch blijven en het proberen te ontwijken daar wordt je echt heel triest van op een gegeven moment...
Maar uiteraard moet je eerst proberen of er met je moeder te praten valt en haar eens duidelijk vragen wat ze nou eigenlijk wil (en of ze bedoelde wat jij opvatte, want als ze alleen heeft gezegd 'zo kan het niet langer meer' dan kan ze dat op 100.000 manieren bedoelen). |
Praat hier met haar over, maar zeg niet dat het door haar nieuwe vriend komt. Als je dat namelijk zegt dan valt er niet meer te praten. Hoe zou jij het vinden als iemand zei dat je zo negatief veranderd was door je nieuwe partner? Dan zou je ook meteen in de verdediging schieten en zeggen dat het niet zo is. Je ziet dat nooit zelf. Daarnaast zal je moeder ook zoiets hebben van (denk ik; tenminste dat zag ik bij mijn eigen moeder): Nu is het tijd voor míjn geluk hoor! Nu mag ik ook eens voor mezelf kiezen.
Dus vertel haar wat je zo moeilijk vind en waarin ze verandert is, maar vooral hoe leuk je bepaalde dingen vond en dat graag weer terug zou zien. Succes :) |
Ik vind dat je je moeder altijd ma/mam/mama/moeder etc moet noemen en NOOIT bij de voornaam.....puur uit respect...net als dat ik tante's en ooms altijd ome "naam" en tante "naam" noem, maargoed zo ben ik opgevoed...
Voor de rest is mijn advies nogal een kopie van de rest dus hier laat ik het bij |
Ik had ook dat soort problemen met mijn moeder. toe ben ik maar op kamers gegaan. en nu gaat het weer goed en smeekt ze dat ik terug kom.
|
Mijn moeder en ik lijken ontzettend veel op elkaar en dat botste ook steeds meer... Uiteindelijk ben ik om meerdere redenen bij mn vader gaan wonen en sindsdien gaat t veel beter. We hebben niet meer zo vaak ruzie... Ik ben heel erg gek op mn moeder, altijd al geweest, en kom er ook heel graag. Maar soms heeft ze van die dingen en dan kan ik haar gewoon niet uitstaan... Mijn moeder is heel slecht in conflicten en slingert dat de meest lullige dingen naar mn hoofd... Ik zie dit nu ook bij mn zusje. Naja, en ik kan niet tegen ruzie en ga dan, helaas, automatisch schreeuwen. Ik kan me dan zo machteloos voelen. En daar kan mn moeder weer niet tegen.... :)
Misschien is t dus niet verkeerd om bij je vader te gaan wonen. Het zou kunnen dat jullie contact dan weer beter wordt... Denk goed na wat je wil... |
Ja nouja wat hierboven staat.
Ik vind ook idd dat je je ouders gewoon mam/ pap moet noemen. Kan me voorstellen dat je moeder dat niet leuk vind. |
Wat hier dus al gezegt wordt, praat er 'goed' met haar over! Succes!
|
Citaat:
|
Citaat:
OT: Idd, praten, praten. En anders als het met je vader goed loopt bij hem gaan wonen, jij wordt er ook niet beter van als je daar blijft wonen... |
"praat erover" komt het dus op neer...
...nouja dat zal ik dan binnenkort gaan doen :| als da lukt. @ *julia* Mag jij die nieuwe vriend van je moeder? En hoe goed is jouw relatie met je vader? Eehm ik vindt alleen soms hoe die dot zwaar vervelend maar dat zal komen omda ik twents ben en hij puur A'dams. en de relatie tussen mijn ma en pa (real pa en ma) is eehm tja eigenlijk helemaal niks. |
Citaat:
Ik noem mijn moeder altijd mam ofzo, maar gewoon omdat ik haar naam zo raar vind klinken... Niet als naam, maar om haar mee aan te speken, dat ben ik niet gewend... Vrienden van me noemen hun ouders gewoon bij hun voornaam (ook als ze het over ze hebben ofzo) en die hebben ook veel respect voor hun ouders... Ik noem mijn ooms en tants altijd bij hun voornaam, en toch heb ik respect voor ze... Ik noem zelfs mijn opa en oma van mijn moeders kant bij hun voornaam en voor hen heb ik echt super veel respect... Ma/mam/pa/pap/ome/tante en weet ik wat nog meer kan je ook zo uitspreken dat het respectloos overkomt... Kort samengevat: ik denk dat je respect uitstraald in je houding en de mannier waarop je ze aanspreekt... ------------------------------------------------------------------------- Ontopic: houd eens een poosje bij wat ze anders doet dan vroeger... Schrijf het eens op... Als je met je moeder praat dan moet je zorgen dat het probleem als het ware bij jou ligt (bijv niet: 'jij doet altijd dit en dat en dat wil ik niet' maar: 'ik vind het niet zo prettig dat je zo reageerd als ik dit of dat vergeten ben/niet gedaan heb/ doe...') Heel veel succes ermee! |
ken t wel...maar dan toch anders...me moeder en ik lijken 2 druppels water zo ver dat kan...ook is zij zo pieterpeuter (vind ik :rolleyes: ) in kleine dingen en zeiken enzo....dat botst dus...ik ben nu op kamers gegaan voor mezelf en om een beetje de rust in huis te brengen..het was elke dag raak zalk maar zeggen, om depri van te worden...
het is een soort cirkel die rond blijft gaan...iemand moet dat doorbreken, maar dat gaat nogal moeilijk...ik kan nu niet meer 100% normaal doen met mn moeder...ik kan ze niet eens recht in de ogen kijken hoe gek dat ook mag klinken... ik zou echt niet weten hoe je dit kan veranderen...ik weet niet of jij goede gesprekken met je moeder kan voeren, maar dat zou je dan eens kunnen proberen en je wensen kunnen aangeven...dat jij dr weer 'mama' of weet ik veel ga noemen als ze zich daar wat meer naar gedraagt...compromie sluiten... |
Citaat:
Dat jouw moeder een nieuwe vriend heeft, is leuk voor haar. Maar jij bestaat ook nog! Je mag ook aandacht van haar en dat mag je haar best zeggen. Ik bedoelde jij en je vader. :) Hoe gaat het tussen jullie? Zie jij het zitten om bij hem te gaan wonen? |
Citaat:
Mijn ma zet me het huis uit!!! ow my god. Ik wou gaan kletsen met haar maar ze doet OPEENS zo kortaf *zucht* ze is wel goed in het steek laten van zonen >.> |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:40. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.