Kinderlijk plezier [stukje]
 

Eigenlijk gaat het nergens over, maar ik heb het onthouden en vond het wel leuk om het op te schrijven.

Kinderlijk plezier

Ik draai me om, om te kijken of iedereen van de familie in de tram is gestapt. Het is druk en een heleboel mensen staan. Mijn nichtje sleurt mij mee en zet me neer op een plek. Zelf heeft ze een veel zachtere plaats gevonden, mijn schoot. Tegenover mij zit een Afrikaanse vrouw en mijn nichtje merkt net iets te hard op, dat ze die mevrouw wel erg zwart vind. De vrouw glimlacht lief, maar ze is wel beledigd. Om het goed te maken begint mijn nichtje te slijmen. ‘Goh mevrouw, uw vlechtjes zijn zo mooi. Die wil ik ook, ik heb alleen geen krulletjes haar, en het is niet lang. Ziet u, het is hartstikke steil!’ De vrouw legt uit dat je voor vlechtjes geen krullen nodig hebt en dat het ook met kort haar kan. Mijn nichtje kijkt met grote ogen naar de vrouw en krijst vrolijk door de tram dat zij ook geschikt haar heeft om het te vlechten. Ik glimlach en mijn nichtje heeft alweer een nieuw slachtoffer gevonden. Een meisje dat naast ons zit. Haar moeder ziet er vermoeid uit. De vrouw heeft donkerbruine, grote ogen die mooi kleuren bij haar even donkere haar. Het meisje heeft twee staartjes en dezelfde bruine ogen, als die van haar moeder. Het meisje kijkt mij aan en glimlacht verlegen. Ze zal wel iets jonger dan mijn nichtje zijn. Mijn nichtje steekt haar tong naar het meisje uit en begint heel hard te schaterlachen.
Het meisje kijkt stom verbaasd, zet grote ogen op, en doet een stapje achteruit. Toch steekt ze ook stiekem haar tong uit. Mijn nichtje kraait het uit. En binnen een minuut hollen de twee meisjes door de tram en tikken elkaar aan en laten aan elke passagier hun tong zien.
De tram stopt en de meisjes vallen naar voren, waardoor ze nog veel meer plezier hebben.
Als de tram weer gaat rijden vervolgen ze hun spelletje maar dan met nog meer geluid.
De laatste halte, alle passagiers eruit.
Ook het meisje. Mijn nichtje trekt opeens aan mijn jas en vraagt of ik durf te vragen hoe het meisje heet. Want stel ze moet het meisje gedag zeggen, zonder dat ze haar naam niet weet.
Het meisje vertelt dat ze Soul heet en doet gelijk haar handjes verlegen op haar rug.
Als mijn nichtje en ik een andere kant op moeten, achter de familie aan, zegt ze gedag tegen Soul.
We lopen hand in hand weg, en opeens trekt mijn nichtje zich los en rent hard terug, ze tikt het meisje aan, steekt haar tong uit en schreeuwt vrolijk: ‘zo, nou ben jij lekker als laatste aangetikt!’ Ze rent weer terug naar mij en grijpt naar mijn hand. Ik grinnik en moet glimlachen.
Héérlijk, dat kleine kinderen nog plezier kunnen hebben om niks.

Geweldig! :)
Idd, kinderen hebben zoveel plezier om niks, dat is echt leuk om te zien ja (y).

Lieflieflief. :) Ik zie hetzelfde ook vaak bij mijn zusjes, die liggen altijd helemaal dubbel. :cool:

Leuk!

Leuk! Heerlijk, kinderlijk plezier. Als ik kinderen hoor lachen ga ik haast automatisch meelachen. Het is een heerlijk stukje (y)

Dank:) Ik heb zo'n lol gehad in de tram en sowieso die hele avond.. (y) :)

(y)
Ik lachte gewoon zelf mee achter mn computer!

Doet me denken aan mijn kleinste zusje die op de bus aan een orthodoxe jood vroeg om te jodelen. Zij noemde joden jodelaars en paarden ihihi's enz.

Heel goed! ik begon ook te lachen toen ik het las.
kus

hahah, heerlijk..:D

Erg leuk stukje ja :)

Het wordt tijd om mijn kleine zesjarige nichtje te zien en mee naar het park te nemen...

Leuk stukje Claire, ik neem aan dat dat hetzelfde nichtje van één van je ava's was?

Btw:
Dezelfde bruine ogen als haar moeder. :)

Jaa je hebt gelijk..ik kan het niet meer veranderen..staat idd wel raar..:)

Schattig (y) puur schattig.

Kleine kinderen zijn :cool: Net als dit verhaaltje.