Daar bovenin die nestkast
Zit een nest met jonge mezen
Nog maar heel erg klein zijn ze
Veel te klein om buiten te wezen

De moeder brengt ze wormpjes
Ze vliegt maar af en aan
Vijf prille leventjes
Afhankelijk van haar komen en gaan

Maar op een avond zo opeens
Is moeder niet meer daar
Vijf kleine mezen hongerig
En weerloos tegen gevaar

Was ze overleden
Dan was het nog te dragen
Maar even verderop
Was ze de weg aan 't vragen

Naar een warm oord in 't zuiden
Alwaar het nimmer hoost
Voor haar vrijheid verliet ze haar kinderen
Voor haar vrijheid stierf haar kroost

Maar haar kroost zal nimmer klagen
Want haar kroost begrijpt het niet
Waarom zij nu juist moesten sterven
Voor een moeder die haar kroost verliet..

(C) Genesis

----
Ik bedoel hier meer mee dan slechts het letterlijke verhaal.. Die vertel ik niet, dat laat ik aan een ieders gedachten en gevoelens over...

Hmm, inderdaad vrij in interpretatie .. maar wel mooi omschreven (y)

Weer een soort verhaaltje, maar wel met een mooie betekenis! (y)

Het loopt hier en daar niet helemaal goed, wat betreft het ritme.. Tis een gedicht waar volgens mij veel achter schuilt:(...op een mooie orginele verwoord, inhoudelijk idd (y) .

liefs,
Mariamne

het valt mij op dat in alle drie posts een (y) verwerkt zit :D

thanks :)

Genesis

Heel pijnlijk om te lezen :(
Wel heel erg goed geschreven, soms idd een beetje lastig ritme, maar dat stoort hier niet zo erg..

Kus

Prachtig gedicht Edwin echt waar, tis droevig maar toch mooi :)

Mooi en droevig. een soort verhaaltje inderdaad maar dat geeft hier helemaal niet.