hart-en-lucht
 

ik ben een tijd lang niet actief geweest hier,
heb een boel gemist zie ik. Ik las jullie altijd wel door, hoewel de laatste tijd niet meer zo. Maar ik dacht laat ik eens terugkomen. Ik heb maaaaanden niet meer geschreven, maar heb nu weer een poging gewaagd


hart-en-lucht

“zonder gevecht is liefde zwak, of..”

Dat jij houdt van zwarte wolken,
zwarte katers onder scheve ladders
of de zwarte wijzers van de klok

dat ik houd van witte lelies
witte lakens, witte luiken
dan wel dame blanche van eigen kok

het is verschil
maar niet voor liefde

ik hield van je, ik hield van je
omdat zwart-wit zo mooi kan grijzen

ik hield van je, maar nu niet meer
het grijze kwam te prijzen
ik wil weer met de witte wolken
vliegen of gewoon.

laat me los, ik wil niet vechten

ik zal je missen,
tot daartoe




zo dat was het. ga ik nu weer verder lezen.:)

Leuk dat je er weer bent :).

Hmm, ik weet het niet zo goed met deze, eerst vond ik het maar matig maar er zitten toch hele leuk dingetjes in.
Zoals bijvoorbeeld "ik wil weer met de witte wolken
vliegen of gewoon.". Dat 'gewoon' staat eerst heel raar, maar nu vind ik het simpelweg geweldig staan.

Ik zou 'ik hield van je' niet drie keer herhalen, ik zou de derde weghalen.

Hier en daar nog een leuk stukje zoals "omdat zwart-wit zo mooi kan grijzen", maar voorderest is hij wat saai, en vooral wat cliche.

Maar toch is het leuk dat je terug bent hoor :P.

mooi! Vooral 'omdat zwart-wit zo mooi kan grijzen'!

'laat me los, ik wil niet vechten

ik zal je missen,
tot daartoe'

Als je deze regels weglaat zou het gedicht m.i. al een stuk beter zijn. Dan krijg je ook een mooi, origineel einde, vind ik:

'ik wil weer met de witte wolken
vliegen of gewoon.'

En die derde keer 'ik hield van je' vind ik ook overbodig, het gedicht loopt ook beter als je dat weglaat. Verder, zwart en wit tegen elkaar zetten is volgens mij al ontelbaar vaak gedaan, evenals het mengen van kleuren binnen een gedicht. Je hebt het wel leuk gedaan, maar het zou nog leuker zijn als je de dingen die zwart en wit zijn zou benoemen zonder ze allemaal zwart of wit te noemen. Dat deed je met die dame blanche bijvoorbeeld al. Zoiets als dit, misschien?:

Dat jij houdt van onweerswolken,
donk're katers onder scheve ladders
of de zwarte wijzers van de klok

dat ik houd van lelies
lakens, witte luiken
dan wel dame blanche van eigen kok

Dat laatste loopt niet helemaal lekker, maar met een paar adjectieven verhelp je dat wel.

Verder in zijn algemeenheid: Het geheel, de boodschap e.d. zijn wel cliché maar toch ook weer leuk, en deze zinnen helpen je gedicht daar het meest bij:

'ik wil weer met de witte wolken
vliegen of gewoon.'