Routine's en het moeten doen van dingen.
 

Hej

Sinds kort "moet" ik dingen doen van mezelf.
En dat ik heel irritant.
De meeste dingen kan ik mezelf weer afleren maar
het is wel heel moeilijk.

Op een bepaalde manier opstaan, haar wassen en handen wassen. Op een bepaalde manier tandenpoetsen en gezicht wassen dat doe ik ook.

Ik word er boos van en geirriteerd en ik weet niet waarom ik dat doe en hoe ik er vanaf kom.

Kan iemand me helpen? OF advies geven?
Alvast bedankt.

Hallo,

Het lijkt me wel normaal dat je met bepaalde dingen een vaste manier hebt om dit te doen en dat je een zekere routine aanhoudt, iedereen heeft dat tot op een bepaalde hoogte. Maar als je zelf aangeeft dat dit de laatste tijd uit een soort 'moeten' voortkomt en nogal uit de hand loopt, dan kan ik wel begrijpen dat dit vervelend moet zijn.

Maar heb je echt geen idee waarom je dit doet? Want als je het zelf vervelend vindt en je het toch doet, zou je zeggen dat er hier wel een soort van reden voor moet zijn. Het komt een beetje dwangmatig over en vaak doen mensen bepaalde dwanghandelingen om iets als het ware te bezweren (irreële angsten, zorgen, gevoelens binnenin zichzelf of vanuit extreem perfectionisme). Als je weet waar het ongeveer door veroorzaakt wordt, ben je al een stuk verder om afstand te doen van (in jouw ogen) overdreven of dwangmatige routines en handelingen.

En verder zou ik proberen me er erg van bewust te zijn als je weer iets op een bepaalde manier moet doen van jezelf. Dus als je bijvoorbeeld bij jezelf denkt of als die neiging automatisch opkomt om bijvoorbeeld je handen op die bepaalde manier te wassen, dat je dan probeert te denken van 'Oh hé, ik wil weer uit een soort moeten deze vaste en nauwkeurige handeling verrichten, maar waarom? Dit is niet nodig, ik doe het gewoon anders, dat maakt niets uit.' Dit klinkt erg simpel, maar ik denk gewoon dat het zo simpel kan zijn om van dit soort routines af te komen die je jezelf 'aangeleerd' hebt.

Heej dankjewel voor je reactie!

Ik maak ook mn kamer schoon op een bepaalde manier.
En ik irriteer me daar ook mateloos aan.
Mijn moeder had het er al over dat ik een beetje een soort van smetvrees ontwikkel en ik weet van mezelf dat ik best perfectionistisch kan zijn.

Hoe bedoel je dit stukje precies?
------Quote-----------
Het komt een beetje dwangmatig over en vaak doen mensen bepaalde dwanghandelingen om iets als het ware te bezweren (irreële angsten, zorgen, gevoelens binnenin zichzelf of vanuit extreem perfectionisme).
------Quote------------

Ik bedoel hiermee dat veel dwangmatige handelingen vooraf gegaan worden door bijvoorbeeld bepaalde gedachtes of angsten. Als iemand bijvoorbeeld heel bang is om fouten te maken, dingen niet goed genoeg te doen en niet perfect te zijn, dan kan iemand om deze gedachtes te ‘kalmeren’ handelingen verrichten zoals dingen eindeloos herhalen, rechtzetten of controleren. Iemand wordt dan bijvoorbeeld steeds preciezer bij wat hij of zij doet en doet dit ook veel trager, omdat die persoon er nou eenmaal zeker van moet zijn dat iets wel op de juiste manier gebeurt. Of mensen herhalen dezelfde handeling telkens, omdat iemand bang is een fout gemaakt te hebben of dat het niet goed genoeg was.

Als iemand bijvoorbeeld heel bang is om besmet te raken of een ziekte op te lopen (door een angst bijvoorbeeld in aanraking te komen met bacteriën, vuil, urine, vergif, aids, enzovoorts) dan veroorzaakt dit vaak dwanghandelingen waarbij iemand zich vaak wast of extreem veel schoonmaakt.

Klinkt als smetvrees idd, een vorm van dwangneurose.

Bovenstaand kan ook op andere handelingen/mantra's betrekking hebben dan hygiëne.
Zoek hulp.

Ik zal niet ontkennen dat ik daar ook meteen aan dacht. Maar wees voorzichtig met een diagnose.

@TS: het is inderdaad zo dat dit soort dingen een belemmering voor jouw dagelijks leven kunnen gaan vormen. Als dat op het moment nog niet echt het geval is, is nu het moment om het een halt toe te roepen. Doe dingen eens bewust anders of let even niet op hoe je dingen doet. Als je merkt dat je dingen gaat moeten, neem dan meteen de proef op de som en kijk hoe leuk het leven kan zijn als je niet toegeeft aan die routine. Want dat kan best. Maar laat het in ieder geval niet veel verder in je leven doordringen, is mijn tip.

Nee precies.
Mijn vriend heeft ook van die ideën in zijn hoofd dat hij bijvoorbeeld op een bepaalde manier tanden moet poetsen maar dan doet hij het gewoon niet. En als dat in mijn hoofd opkomt dan doe ik het meestal wel.
Ik ben er al mee bezig om het anders te doen. Sommige dingen heb ik mezelf afgeleerd. Dus ik probeer er eerst zelf mee bezig.

Of is dat niet goed? :$.

Ja ik ben idd ook veel trager geworden!
Mijn moeder zei het ook al en tijdens mijn vakantiebaantje merkte ik het ook al. :( Pff ik doe echt m'n best dit anders te doen maar dan begint het te kriebelen enzo en dan denk ik er steeds aan. :|.

in hoeverre moet het van jezelf?
ik bedoel: heb je een gedachte van "als ik het niet doe, dan gebeurt er dit of dat"? zoals Akilina ook al zei dus. (dit kan ook redelijk onbewust)

in dat geval (ik ken het enigszins) helpt het om jezelf te dwingen niet toe te geven aan de dwang. (gewoon 1x niet doen wat je "moet" doen) dan zul je zien dat de angst niet bewaarheid wordt. (bijvoorbeeld: je wordt niet ziek als je een keer een broodje eet zonder je handen te wassen; zo kun je de volgende keer terug denken aan die keer waarop je angst ongegrond bleek te zij; "toen ging het ook goed, waarom nu niet?") dit is misschien moeilijk maar wel het proberen waard.
lukt het niet en belast het je normale omgang, dan adviseer ik gewoon eens met een vertrouwenspersoon te praten. het (volledig en goed) uitspreken van een angst of gevoel helpt vaak ook een stuk.

ps. mocht je ontdekken dat je een nieuw ritueel aan het ontwikkelen bent, stop dan meteen met wat je doet en doe het even iets anders.

mijn routine is de routine ontwijken....

..ook erg vermoeiend

- iedere dag op een ander tijdstip eten
- iedere dag op een ander tijdstip gaan slapen ( nog later dan de dag daarvoor)

Ja precies.
Soms dan denk ik ook van: mams zei dat soms je handen wassen niet erg is en zelfs een beetje gezond (anti-stoffen) dus dan ga ik nu niet handen wassen.
(alleen soms doe ik het wel als ik zo'n soort reden doe om het niet te doen maar soms kan ik het daardoor ook overslaan.)

Ik heb al een paar dingen afgeleerd gewoon door zelf te zeggen van: ik heb er geen zin meer in ik doe het gewoon niet meer.

En vandaag ga ik weer iets afleren maar het blijft moeilijk maar in kleine stukjes lukt het vast wel.

Jawel. Maar doe ook eens iets zonder te bedenken hoe het zou moeten en heo je de routine kunt ontwijken. Laat de routine los, en laat het ontwijken van de routine ook los, zie de post van Optima voor het waarom.

Bedankt voor jullie reacties :)


Ik heb met mijn moeder gepraat en ze denk dat het komt omdat ik tijdens de periode van mijn vakantiewerk ben aangesproken door een buitenlander.
Want het begon allemaal tijdens mijn vakantiewerk.
Toen ging ik kranen controleren enzo.
Maar ik weet niet of het begon voor of nadat ik met die buitenlander had gesproken. [Edit] Dat gesprek was overigens niet een normaal hoi, alles goed, doei. Gesprek maar het ging anders. [/Edit]

Maar iig mijn moeder denkt dat ik me niet meer veilig voel etc.
En ik zei ook tegen d'r dat ik eigenlijk nooit meer aan die man denk. En mijn moeder zei toen dat het onbewust aan me knaagt enzo.

Is het niet gewoon een tic? Ik weet niet hoor... :s :bloos:

Een tic is meer een klein dingetje zoals het steeds knipperen met je ogen of het tikken met je pen/nagels op de tafel ofzo.

Maar ik heb hierbij echt het gevoel alsof ik het moet doen.
Een tic heb je volgens mij (haast) niet eens in de gaten.

Okay.. nu moet ik weer elke dag mn haar wassen van mezelf :S.
Ik word echt gek van mezelf.

Ik heb nu een planning gemaakt van wanneer ik m'n haar ga wassen maar dat is toch niet normaal?!

Ik irriteer me echt vreselijk aan mezelf.