Iedereen is mooier …
 

Beste forumleden,

Door mijn jeugd waar ik jarenlang gepest ben geweest heb ik nu ontzettend veel last van een minderwaardigheidscomplex , schaamte en van het niet voor mezelf durven op te komen .

Iedereen om me heen vind ik mooier slimmer sterker en ga zo maar door. Het is een gevoel waar ik al jaren mee worstel en al jaren aan me vreet en waar ik maar niet van af kan kom.

Ik vroeg me af of er meer leden zijn die hier ook mee zitten en er over willen praten. Of dat er leden zijn die hier ervaringen mee hebben en die ervaringen willen delen.

Java

heej
ja ik ken dat gevoel erg goed. iedereen is beter, mooier, gelukkiger en maakt betere keuzes.
ik twijfel heel erg veel, dus dit jaar ga ik nog niet studeren maar dat geeft me nu dus weer t gevoel dat iedereen weet wat hij wil en ik niet en dat iedereen dus beter is ofzo. echt heel vervelend.
ik ben niet jarenlang gepest, ik hoorde wel nooit echt 'erbij'

kweetniet zo goed wat je eraan kan doen.
je kan hulp zoeken met iemand gaan praten?

Zelfs al is iedereen mooier, slimmer, sterker et cetera.

Wat maakt dat uit?

Het zonnetje schijnt toch?

als dat zo was ...
bij mij is t meer iedereen is beter enz. en ik ben 'mislukt' en nee dan schijnt de zon niet

Dat ligt eraan wat je er precies onder verstaat: dat de zon buiten schijnt is een feit (hier iig wel). :)

Ik denk dat heel veel mensen een periode door maken waarin ze anderen beter, mooier, enz. vinden. Als het tijdelijk is, dan is het niet zo'n heel groot probleem, denk ik ('t is niet goed, maar 't is een ontwikkeling die je doormaakt), alleen zodra je er in blijft hangen en het je in je eentje niet lukt om er uit te komen, dan denk ik dat je hulp moet zoeken. Er iig met iemand in je omgeving over praten. En proberen je gedachtengang te veranderen, ook dmv praten, het lezen van (zelfhulp)boeken, boeken over sociale vaardigheden, assertiviteit, enz.

't is maar net hoe je het bekijkt...ik denk sowieso dat minstens de helft van die mensen ook twijfelt, alleen zeggen ze dat niet tegen jou of gaan ze ondanks die twijfel toch studeren. En misschien heeft de helft van die mensen in de loop van het studiejaar wel nog meer twijfels, stoppen ze zelfs in de loop van der tijd of gaan ze een andere studie doen. Jij neemt de tijd om een verantwoorde keuze te maken, wat is daar slecht aan? Jij hebt ook een keuze gemaakt en die keuze heb je niet voor niets gemaakt: waarom zou die keuze dan minder goed zijn dan de keuzes van anderen? (Ik snap dat het iets gevoelsmatigs is, maar het helpt echt als je ondanks dat het anders voelt ook de andere kant van iets bekijkt.)

Waarom vergelijken, je bent goed zoals je bent! Ga dr over praten met mensen, langzaam zal je gaan inzien dat je zelf de moeite waard bent. Wat Leonoor dus eig zegt. (*Spreek uit ervaring*)
:)

In dat geval: *klik*

Als je daar niet vrolijk van wordt....

Cannot connect to the server. Please Refresh this page.

Dat is weer het andere uiterste.

Ik heb er bij vlagen ook last van. Maar als ik dan weer een uurtje heb gejankt is dat gevoel wel over. Maar ik merk wel dat ik meer met m'n uiterlijk bezig ben dan vroeger. Want toen had ik een vriend dus dat gaf me wel wat meer zelfvertrouwen :P

Maarja. Ik weet dat ik niet de allerlelijkste ben (ben ooit zelfs gevraagd als model :confused: ).

Tip: praat erover, vraag wat mensen van je vinden, en vraag ook of mensen echt eerlijk tegen je zijn. (Want er zijn natuurlijk genoeg mensen die beweren dat je een plat buikje hebt, terwijl iedereen weet dat het niet zo is, alleen om van het 'gezeur' af te zijn).

Succes

Heb ik ook wel eens. Kijk ik gewoon naar lelijke mensen en mijn dag is weer goed. Het kan altijd erger. Je zit niet in een rolstoel, ben niet kaal, je ben niet ongeneeslijk ziek, je heb geen psygische stoornis, etc. etc.
Kijk meer naar het leed van anderen en wees blij!

Ik geloof niet dat dat bij iedereen met een laag zelfbeeld zal werken...en je kunt er ook nog minder gelukkig van worden of er ontwikkelen zich weer andere problemen door, waardoor je zelfbeeld nog weer lager wordt, enz.

ga eens babbelen met de mensen van het GGZ, die hebben er verstand van en die weten ook wat ze er aan kunnen doen

Ik bedoel er kunnen hier wel 100 mensen zeggen dat het meevalt maar dat geloof je dan toch niet.

dus -> GGZ

en blijf onthouden dat je jezelf dat inbeeld maar dat niet de waarheid is.

Ik vind mezelf mooi ja, en dat zeg ik ook tegen mezelf!
Jij bent ook mooi, iedereen is mooi, als je het maar uitstraalt!

Zeg eens een paar keer per dag tegen jezelf dat je mooi bent, dat jij een ongelofelijk
leuke, knappe meid bent, opeengegeven moment ga je dat ook geloven en ga je het uitstralen!

Ja dat gevoel ken ik ook wel. Iedereen is leuker, mooier, slimmer en oneindig veel gaver dan ik. Ik ben er al heel lang aan bezig en ik ga vooruit. Ik noem mezelf in ieder geval niet (of bijna nooit) meer lelijk. En misschien ben ik heel soms wel leuk, als het meezit.

Een beetje eerlijk tegen jezelf zijn helpt. Het is moeilijk de mooie kanten aan jezelf te ontdekken omdat je graag kritisch bent, maar die mooie kanten zijn er wel en blijven ook. En als je je onzeker voelt kan het ook helpen een ander te vragen wat die van jou vindt. Gewoon, als je eens nieuwe kleding hebt een vriendin vragen hoe het staat, of voor het uitgaan een ander vragen of je er goed uitziet. Dat is niet arrogant, een beetje bekrachtiging kan echt geen kwaad en het kan veel helpen voor je zelfbeeld.
Tel verder de dingen die je kunt en niet de dingen die je nog niet kunt, want zoals ieder mens ben jij in staat om te leren en je leert elke dag nieuwe dingen bij. Maak jezelf niet wijs dat je moeilijke dingen nooit zult kunnen, maar zeg tegen jezelf dat je gewoon wat meer oefening nodig hebt in bepaalde dingen. Niets gaat vanzelf, ook niet bij anderen. Maar je kunt alles leren wat je maar wilt!

:| Ik word er alles behalve vrolijk van

Nee, gelukkig niet zeg. Ik zie mensen met aspecten die beter/mooier/leuker zijn dan die van mij en mensen met aspecten die minder zijn dan de mijne. En zo hoort het.
Zo erg is het toch ook niet om minder mooi/leuk/knap te zijn? Je hoeft namelijk niet persee mooi te zijn.
Maar dat snapt de rest van de wereld niet zo vaak. :D

alsjeblieft hey. ik snap dat et ZO vreselijk kut is geweest.. heb zelf ook wel dingen meegemaakt en sjit. maar probeer echt je dr es overheen te zetten, ook al is het heel erg moeilijk. Et gaat idd niet 1,2,3 over, maar ik realiseerde me (wel met een wat ander probleem) van waar de fok ben ik mee bezig. tis vet zonde. beetje doorzettingsvermogen. ik bedoel, je wil toch niet dat die mensen je leven een beetje gaan verknoeien? mensen die andere mensen kleineren moet je niet in gaan geloven. dat is VETTE onzin. iedereen is mooi op zijn manier. ja toch?

niemand is PERFECT nee, maar als je zelf eindelijk eens realiseert dat et anders moet, doe dat dan! et leven is zoveel mooier dan! kom voor je zelf op, schaam je niet.. je bent niet dommer, lelijker en wat dan ook dan andere mensen!

volgens mij is de TS een man..... :p

maar voor de rest ben ik het met je eens.

en BTW: er bestaan geen lelijke mensen. imho.

Er bestaan wel lelijke mensen kom op zeg! Stop met de hippie crap.

Uiteindelijk boeit het niet of je mooi bent, maar of je gelukkig bent.

Niks boeit, als je maar gelukkig bent.

Dus waar moet je je op richten?

Gelukkig zijn.

Zeiken dat je lelijk bent lost niks op, je blijft even lelijk. Je instelling veranderen maakt het leven wel aangenamer.

:D (y)

Fixed.

hippie crap?? Zal best, jij bent de meest lelijke persoon ter aarde, had ik me ff vergist...... :rolleyes:

En gelukkig zijn?? Geloof me, tussen gelukkig zijn en gelukkig willen worden liggen een berg praktische bezwaren, die je niet met navelstaren opgelost krijgt. Een beetje relativeren kan dan geen kwaad, daar is niks hippie achtigs aan.

Maar goed voor jouw bekrompen zieltje zal ik dan wel weer te alto zijn (y)

De TS zegt dat hij/zij ongelukkig is omdat hij/zij lelijk is.
Hierop zeg jij dat er lelijke mensen bestaan, maar dat die daar niet over moeten zeiken en gelukkig moeten worden.

Ik vraag me af hoe je gelukkig kan worden als (je het gevoel hebt dat) de hele wereld je uitkotst door je uiterlijk.

Iedere keer als je jezelf betrapt op negatief denken moet je jezelf een klap geven en je concentreren op neutraal tot gematigd positief denken. Als je dat maar gewoon blijft doen zul je na ongeveer een maand merken dat het beter gaat en dat het ook steeds beter zal gaan.

Och ik voel me ook niet altijd even mooi ! Maar ja, ik ben er wel redelijk zeker van dat ik mooi ben van binnen :)

Zelfvertrouwen is iets wat je weer kunt opbouwen !

Hetzelfde probleem heb ik ook, het is alleen veel erger geweest dan dat het momenteel is, bij mij. Het ging vooral (of eigenlijk alleen maar) over mijn uiterlijk. Ik vond alles en iedereen mooier, nu nog steeds wel eigenlijk. Ik kon echt helemaal flippen als m'n vriend en ik een film met, laat zeggen, Scarlett Johansson aan het kijken waren. Omdat ik weet dat hij haar heel mooi vindt, en ik in geen enkel opzicht in de buurt kom van wat zij is. Dat was ook met "echte" mensen zo. Als hij met een meisje praatte dat hij leuk vond, dan vond ik dat juist niet leuk, en kon m'n hele stemming abrupt van blij naar depri omslaan.

Maar ik ben eraan aan het werken. Ik weet dat er mensen zijn die mij mooi en leuk vinden. Ik heb ook wel erg bevestiging van mijn vriend nodig, maar dat wordt steeds minder. Ik wil het ook niet meer. Het leven is zoveel leuker als je niet zoveel aandacht aan al je niet perfecte kanten besteedt. Misschien heb ik niet het figuur van een supermodel, maar wie heeft dat nou wel?

Dat is wat anders dan iedereen is mooi en lief en talentvol, dat is gewoon hippiecrap, iedereen heeft beperkingen, verberg ze of leer ermee leven.
Marilyn Manson?
Ik denk niet dat je ooit gelukkig zult worden als je het belangrijk vindt wat de rest van de wereld van je denkt.

Idd, het is een man, maar daar wordt mijn antwoord idd niet minder op :)

Zelfmedelijden heb je niks aan. Janken omdat iemand mooier is dan jij is zielig.

klinkt hard, maar het is waar.

Doe iets waar je goed in bent, buit dat uit, bouw zelfvertrouwen op.