Niet erg sociaal
 

Hallo mensjes :)

Voor mensen die geen zin hebben om te lezen...lees het dan niet.

Al sinds in de 3de klas mavo dus nu ongeveer 2 jaar geleden kamp ik met een probleem. Er gebeurde iets waardoor ik nogal onzeker werd. Ik wist wel dat ik me der niks van moest aantrekken maar toch.

In de 4de klas ging het ietjes beter en werd ik wat zelfverzekerder maar nog steeds niet de oude ik zoals ik die kende spontaan en zelf verzekerd. Ik werd kort pratig en afstandelijk. Behalve tegen me beste vriendinnen.

ZO is het door gegaan toen ik op vakantie ging naar Curacao ik kreeg me oude ik weer terug maar toen ik weer hier kwam... (n) . Op de manege werd ik vreselijk gepest omdat ik klein was voor me leeftijd blablabla.

Ik begon steeds minder mensen te vertrouwen. Praatte weinig. Behalve tegen me vriendinnen.
Nu is het zelfs zo dat ik bijna niet meer op een beleefde manier met mensen kan communuceren vindt ik.

Ik praat nogal kort bijvoorbeeld Ja, Nee, geen iedee. Of geef snel antw op een vraag dat een persoon me stelt. dat heb ik vooral tegen kinderen van mijn leeftijd die zich stoer en druk gedragen/kleden. Dat vindt ik nogal irritant van mezelf dat ik niet een beleeft antw kan geven. Ja omdat blablabla

Of ik stotter soort van: zeg ik de zinnen omgedraait. Ik kan nooit een gesprek uit mezelf beginnen tegen vreemden of tegen kinderen die ik niet goed ken. :(

Maar tegen ouderen bijvoorbeeld mensen boven de 20 ofzo kan ik prima mee praten of oude mensen. Zelf een gesprek beginnen met hun kost me geen moeite.

Nou is het niet dat ik een saaie doos ben. Nee ik ben wel gezellig op het moment dat ik je vertrouwd en goed ken zo niet dan ben ik zo saai en geef ik alleen antw op wat iemand me vraagt.

Ik denk altijd in me hoofd (als ik iets zeg en mensen me blijven aankijken):,,Nou heb ik weer een domme indruk gemaakt.’’ Het is vrijwel altijd zo.

Soms heb ik het gevoel dat mensen me opgeloofelijk dom vinden of arrogant terwijl ik als ik iemand goed ken ontzettend vriendelijk ben en dom ben ik absoluut niet :nono:

Het is alleen me sociaalheid dat een grote minpunt heb. Als ik soms met me ouders wil praten gewoon voor de gezelligheid dan is het alsof ze niet geïntereseerd zijn. Dan hoor ik meteen van:,,Heb jij niks te doen ofzo ga achter de pc.’’ Denk dat dat ook deels daar kom. Soms sta ik mensen echt te bewonderen hoe ze floep een gesprek kunnen beginnen terwijl ik dat echt niet kan weet nooit iets te vertellen.

De punt op deze topic is dat ik niet erg sociaal ben met mensen en wat ik hiermee kan doen. Ook bloos ik vrij snel als een vreemde me aanspreek.
De optie meer gaan praten met vreemden is geen optie omdat ik nooit weet wat te vertellen heb.
Zijn er messchien sociaalheid cursussen?

Zijn er meer mensen die dit hebben?

Je zou kunnen overwegen om een sociale vaardigheidstraining te volgen. Op de meeste vervolgopleidingen (mbo, hbo) wordt dit wel aangeboden en anders bij bv. het GGZ.

Natuurlijk zijn er meer mensen die dit hebben, dat moet ook wel gezien het feit dat die cursussen over het algemeen groepscursussen zijn (en die vul je zo lastig met één persoon ;)).

Wat leer je op zulke cursussen? Voorbeelden zeg maar :)

Wisselt per cursus, maar over het algemeen iig dingen als jezelf voorstellen, een gesprek aan gaan, omgaan met leuke en minder leuke dingen, hoe je op een complimentje moet reageren, enz.

op onze (middelbare) school hebben ze ook sociale vaardigheden cursus. Misschien bij jou op school ook? Die cursussen zijn niet altijd even goed, maar je kunt het proberen.
Maar ik denk eigenlijk dat je sociale vaardigheden niet zo goed zijn omdat je een slecht beeld van jezelf hebt. Wat je ouders tegen je zeggen is echt heel erg. Ga maar achter je pc! Dat is echt niet goed, je ouders horen je liefde te geven maar ze wijzen je op die manier juist af. Ik denk dat de wortel van je probleem is dat je een slecht beeld van jezelf hebt. Dit heb je waarschijnlijk omdat je aan bepaalde eisen die je voor jezelf gesteld hebt, of die anderen voor jou gesteld hebben wilt voldoen, en dat lukt niet. Dat is logisch, want niemand kan aan de eisen van alle mensen inclusief zichzelf voldoen. Als je dus aan de mate waaraan je aan die eisen kunt voldoen bedenkt hoeveel je waard bent zal dit altijd negatief zijn. Je moet jezelf nemen zoals je bent, en tegen jezelf zeggen dat je heel leuk bent en aardig en dat het niet uit maakt wat je doet, het gaat om wie je bent, niet wat je doet. Dit is erg moeilijk, maar dat is wel de manier om het op te lossen. Als je jezelf waardeert zul je veel makkelijker met andere mensen omgaan, omdat je niet meer onzeker bent over wat ze van je denken. Want wat maakt het uit wat ze van je denken, jij bent gewoon tof! Je moet dus zorgen dat je je eigenwaarde terugkrijgt.

En hoe doe je dat?
Ja dat weet ik ook niet precies, woorden hebben wel grote invloed, zeg tegen jezelf dat je gaaf bent, benoem je positieve eigenschappen, zeg dat constant tegen jezelf totdat je gaat geloven hoe tof je bent.

Maar dat heb ik niet altijd. Maar op sommige momenten heb ik dat vooral. Als me ouders tegen me zeggen ga achter de pc. Dan krijg ik dit rare gevoel. Maar van me vriendin hoor ik dat ik juist wel sociaal ben.

Ik ga de tip van Hernuel Fan volgen.

Ik ben goed ik ben lief. Skilly

Ik heb niet veel om me op te baseren, maar dat asociale of arrogante is misschien gewoon de aard van het beestje, een overgeërfde karaktertrek.

In plaats van spontaan kortaf te zijn t.o.v. iemand, kan je misschien eens proberen om - eventueel gespeeld - lief en aardig te zijn tegen je klasgenootjes (ook al heb je er even geen boodschap aan). Of als je moeder vraagt of je niks beters te doen hebt, zoals aan de pc te gaan hangen, mag je gerust lekker arrogant antwoorden dat je liever wat met haar zou babbelen.

Sociale vaardigheden kan je trouwens inderdaad goed trainen. Zoek jezelf een leuk baantje waarbij je veel contact hebt met mensen, en je zal jezelf ook wel zien openbloeien. Ook van een zaerdagbaantje bij de post kan je erg veel leren.

Maar het is niet me moeder die zo tegen me doet van ga achter de pc het is juist me vader die me op zo'n manier afkraak. En zo is me moeder ook langzaam begonnen :(

Probleem is ook dat ik heel snel bloost vandaag vroeg een klasgenootje nog aan aan me of ik koorts had :rolleyes:

Maar ik ga tot volgende week maandag probveren een goede zelfbeeld te krijgen van mezelf. Anders ga ik hulp zoeken op school. :)

Een beter zelfbeeld krijgen is geen kwestie van dagen, daar doe je veel en veel langer over. Niet dat het verkeerd is om hulp te zoeken als je die nodig denkt te hebben, juist niet, maar zelfs met hulp zal het echt wel langer duren dan een week voordat bepaalde dingen veranderd zijn.

ok zal erover nadenken :o verder nog tips.

euh...
prachtig! goed bezig! was iedereen maar zoals jij! ;-)

Als ik het zo hoor zou het best kunnen dat je ouders mede de oorzaak zijn van je slechte zelfbeeld. En dat is niet goed want juist ouders hebben de taak om je juist een goed zelfbeeld te geven. Je te waarderen en liefhebben en nemen zoals je bent, namelijk een tof lief meiske.

niks van aantrekken, niet dingen uit de weg gaan omdat je bang bent dat je moet blozen, gewoon lekker doen, en je gaat het vanzelf minder eng vinden.
Ik denk dat er langere tijd overheen gaat om een beter zelfbeeld te krijgen. Het is een proces, waarin je steeds verder komt. Je moet het niet opgeven als je niet zo gauw resultaat ziet.
Wat vaak ook een deel is van zo'n sociale vaardigheden cursus is alle dingen die je goed doet en waar je trots op bent steeds opschrijven, al is het alleen al dat je met iemand een gezellig gesprekje hebt gevoerd. Als je dan weer baalt van jezelf lees je die dingen weer over zodat je daar weer moed uit kunt putten. Zoek de goede dingen in jezelf en wees er trots op!
Ik denk dat je vriendinnen je hier ook bij zouden kunnen helpen, bij een beter zelfbeeld krijgen. Ik weet niet of je goed met ze kunt praten?

Maar tov dat je ermee aan de gang gaat (y)

Het is namelijk door dat blozen dat ik kort achtig praat bij vreemden omdat ik bang ben dat ik ga blozen en dan gebeurd het juist.

Maar ga morgen op school proberen hele gesprekken te praten met iedereen die maar wat tegen me wil zeggen.

Ik wil der echt vanaf komen met of zonder hulp :o

Ik vindt de meeste kinderen van me leefttijd zo zelfverzekerd als een anker. Waarom kan ik niet zo zijn?

De meeste mensen zijn echt niet zelfverzekerd. Gros van de mensen dat zelfverzekerd lijkt, lijkt dat ook slechts.

Zelfverzekerd zijn heeft met meer dan uitstraling te maken of gesprekjes aanknopen.

Maar in welke zin bedoel je uitstraling.

Vandaag ging het ietjes beter :) Als ik een vreemde nu tegen me praat maka ik me niet druk of ik bloos of niet. EN ik vandaag geprogbeerd hele zinnen te zeggen tegen vreemden. En weten jullie wat. Het werk :)

Ben er wel blij om.

Ik vind het wel mooi, wanneer meisjes moeten blozen. :)

Maar als jij er last van hebt, moet je gewoon zo vaak mogelijk praten. Gaat het vanzelf over.

Waarom vundt het mooi dan? Ik vindt het zo irritant vooral als de mensen zeggen: ooh je ben helemaal rood :rolleyes:

ja erg he haha
en dan word je alleen maar roder :p

Oké ik heb een oefening voor je en wat tips.

De oefening.
Doe je ogen dicht en kijk hoe je jezelf wilt zien, wel positief)
-Welke houding heb je?
-Wat zijn je levensdoelen/verwachtingen?
-Hoe gedraag jeje?
-Wat voor kleren draag je?
-Etc

Loop achter dit denkbeeldig beeld.
En bekijk het eens goed, zodat je het ook snapt.
Stap dan in dat beeld, en je zult zien dat je na verloop van tijd je die houding aan zult nemen. En prettiger in het leven staat :)

Wat maakt het uit als een gesprek niet lekker loopt?
Er zijn miljoenen mensen op deze aardbol waarmee je een gesprek kunt hebben, focus je niet op één ding met de gedachte, als dit mij niet lukt vergaat de wereld. Zo moet je niet denken :)

Offtopic: Deze oefeningen heb ik zelf uit het boek en videoserie "Double your Dating" gehaald. Dating is het hoofdthema maar er zitten superveel oefeningen in die je positief veranderen

Skilly

ook ik heb net als vele mensen met ons dit probleem gekend

toch is het niet geheel negatief, immers je geest word gesterkt door gepest te worden.

er zijn al vele onderzoeken naar geweest, en het blijkt dat nerds en gepeste mensen betere banen en betere relaties krijgen.

zij zijn immers door hun omgeving gestimuleerd (lees gedwongen)
om anders te denken, daardoor lukt het hen om boven de grijze massa uit te stijgen, de massa van mensen die nog eendemensionaal denkt, en daarom ook een eendemensionaal leven krijgt.

Zo ik kon het zelf niet beter omschrijven, ben zelf jaren lang gepest. En kan nu vrijwel elke situatie aan die er is, alleen op relatie gebied bak ik er momenteel nog niet echt veel van ;)

Je heb gelijk. Ik werd ook vroeger jaren lang gepest. En als nerd uitgemaakt. Nou studje was het woord eigenlijk omdat ik steeds de hoogste cijfer haal(de).

Maar idd ben ik gedwongen om er anders om heen te kijken.

:) Ik kijk er nu wat positiever naar mezelf. Ik wil iedereen bedanken die me de steun heeft gegeven :D :)

Skilly