-Borealis-
 

verwijderd i.v.m. publicatie

he, hier zat ik op te wachten. kan ik vanavond weer lekker slapen.

ik had 'naar' in de 9e regel weggelaten. Was mijn eerst reactie. Ik reageer later nog wat uitgebreider.

oke, en wat is hiervan de link naar mijn gedicht of?

En Halo: ik zie de rampscenarios van jouw volgende reactie nu al voor me :s

dat is een link naar jou gedicht. ik ben nog niet zo in staat commentaar te posten, maar mijn eerste indruk is positief :).

Jahaa, dit is wel gaaf om te lezen. Ik zie het dus voor me als een stel jongvolwassenen die op zoek zijn naar wat ze hier nu precies doen nu ze het kindzijn ontgroeid zijn - of het idee hebben dat ze dat zijn -. Het mythische eraan is mooi, regengouden bomen is een mooie sfeerschetsing. Ik heb er ook een heel duidelijk beeld bij, het spreekt me wel aan. Af en toe vind ik het niet zo lekker lopen, maar dat is ook niet al te makkelijk met zulke lange zinnen.

Ik dacht eerst 'mwah', maar toen ik het voor de tweede keer las vond ik het al veel beter. Toen lette ik wat meer op de verhaallijn en ik vind het ook wel eens leuk als iemand een meer chronologisch verhaaltje vertelt ipv altijd dat abstracte gedoe - waarmee ik me zelf uiteraard ook bezig houd :p -. Leuk, weer eens een heerlijk mythisch aandoend beeldvormend gedicht.

Het doet me trouwens het beeld vormen dat de personen in het gedicht een beetje in de grond als bomen komen te staan, klopt dat? (het zou eigenlijk niet kloppen met de boodschap van het gedicht maar toch krijg ik dat idee, door de laatste zin uiteraard)

Hm, verwarrend. Ik haal er geloof ik drie vrij verschillende dingen uit, en ik kan geen verband vinden tussen "in het Noorden" uit de titel en het gedicht. Oh wacht, zou de groenende hemel dan toch noorderlicht zijn?

De eerste twee strofes lijken mij te gaan over zelfstandig worden en het naïeve volledige vertrouwen op je ouders verliezen; 'kinderlijke lijven' en 'bescherming zoeken wij niet meer'. 'Briezig' vind ik gruwelijk mooi.

De derde strofe brengt me dan erg in verwarring. Riepen de vorige strofen een nachtelijk, maar sereen en hoopvol beeld op, dit vind ik door het gruwen en het ijzer ronduit macaber. Het deed me denken aan industrialisatie, het oprukken der techniek, misschien het verlies van idealen of controle over je leven. In ieder geval iets Weltschmerzigs.

En dan het slot. Kwam er helemaal niks van terecht? Misschien snap ik het ook wel. Gaat het helemaal over bomen misschien? Dan verwijst de titel ook naar boreale wouden. :) En dan is de eerste regel ook expres een gesloten zin :)

Ach, de nobele kunst der speculatie ;) Ik ben zeer benieuwd naar wat verklaring :)

*zet Foo Fighters - Aurora aan*

wo oke, ik ga het uitleggen: :)

Het is idd een gedicht over jongvolwassenen Xineof. Ze hebben hun (moeizame jeugd) achter de rug, ze zijn opweg naar iets nieuws.
Het koude van de eerste 2 strofes schetst de tocht van de kinderen, het is een moeilijke situatie toch om je warme jeugd achter te laten? :) En Not For Sale, jouw interpretatie van industrie is niet helemaal goed. De ijzerlinten zijn gewoon rivieren, een soort waterwegen, door het landschap wat je tegemoet moet gaan. Ik snap best dat je dat zo 1 2 3 niet uit mijn gedicht kan halen, maar als het moet dan leg ik dat zo uit..

Groenend gruwt de hemel naar mij toe

het pad naar het hoge, naar volmaaktheid, de hemel komt steeds dichterbij. Het is idd het noorderlicht wat ik beschrijf. Vraag me ajb niet waarom, ik kan het gevoel daarbij niet echt beschrijven. Ik vind het noorderlicht altijd erg angstaanjagend.

Ach wij staken voor eeuwig met onze voeten in de aarde.

dit is zoiets als: je kan wel je pad volgen, richting hemel, richting het volmaakte, maar de 'wij' personen blijven toch altijd achter, in de aarde. Dus waar je zeg maar vandaan komt.

Omg ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.. :o

Foo Fighters!!!!!! :cool: