Wat heb je liever?
 

Natuurlijk is het allemaal niet prettig maar als je zou moeten kiezen, met welke handicap zou je dan het liefst leven?

Doof, maar waarom kan ik niet goed uitleggen hoor :bloos: Daar wil ik niet eens over nadenken :s

Over sommige dingen móet je ook gewoon niet nadenken :) .

Wat een stomme vraag.

Ik kies ook voor doof, ik weet ook niet waarom eigenlijk. Het lijkt me altijd nog beter dan blind of verlamd. :s

omg teh quetsion si teh suc0xrs.

Ik weet wel waarom: Blind en/of verlamd zijn beperken je vrijheid aanzienlijk meer dan doof zijn. En iedereen houdt van vrijheid, vandaar ;)

dat ligt eraan wat er zoal verlamd is. Ik heb aanzienlijk liever een verlamde grote teen dan dat ik blind of doof ben.
Ik heb denk ik ook liever verlamde benen dan dat ik blind of doof ben. Met een rolstoel kom je een aardig eind; blindheid is heel lastig in het dagelijks leven en doofheid is erg vervelend in het sociale verkeer.
Als het gaat om een volledige verlamming ben ik liever blind of doof maar ik weet zo gauw niet welke van de twee. Als ik doof zou worden kan ik op zich nog steeds praten en liplezen valt vast wel te leren, dus ik denk dat dat dan uiteindelijk het gemakkelijkst is. Als je blind bent, ben je toch meer afhankelijk van anderen.

is dood ook een optie?

dit is niet iets waar ik tussen kan kiezen namelijk.
Ik kan niet zonder geluid en zonder beeld ook niet...
en zonder beweging ook niet, in 1 van deze gevallen ben ik liever dood.

Hmm, blind of doof beinvloedt heel veel, je kan meteen enorm veel niet meer. Niet meer lezen of muziek luisteren, geen films meer kijken (of je ziet niets of je hoort niets), dat lijkt me echt vreselijk.
Verlamd zijn ('waste-down' zeg maar) lijkt me dan beter, dan kan je al die dingen nog wel doen, en sociaal ben je dan ook sterker dan een blind of doof persoon ('t is in ieder geval makkelijker sociaal te zijn). Dus ik zou voor de rolstoel gaan, ook al loop ik natuurlijk liever.

Doof, dan kan je nog sporten en leren enz. en je hebt nog je vrijheid..grotendeels dan.

Sorry hoor, ik vind het een beetje dom om hier op te antwoorden.

Grappig dat je het dan wel doet :P

Doof echt niet, muziek betekent te veel voor me.. en Blind lijkt me ook niet fijn omdat je dan gewoon een hoop mist. Verlamming lijkt me dan nog de beste optie!

Als je verlamd bent dan ben je erg afhankelijk van andere mensen (wassen, in bed stoppen enz.). Dat vind ik maar nix. Bij doofheid kun je nog wel aardig wat. Stel je wordt nu doof, je kunt dan al wel spreken, je kunt leren liplezen. Als je niet aan de mensen zegt dat je doof bent kan het zelfs zo zijn dat ze niet eens merken dat je doof bent. Voor de muziekliefhebbers lijkt me doof zijn een "dood", maar voor de boekenwurm dan tog de beste optie. Degene die dus erg van muziek houden/muziek spelen die zouden denk ik voor de blindheid kiezen.
Ikzelf? Sowieso niet verlamd, maar dan doof of blind. Ik luister graag naar muziek maar lees ook wel graag boeken. Dus denk dan dat ik voor blind kies, omdat je ook boeken hebt in braille.
Maar glukkig ist nie zo ver :p

Verlamde mensen kunnen zich best zelf wassen, aankleden en in bed stoppen hoor, ligt een beetje aan de verlamming natuurlijk, maar vanaf je middel kan dat best.

Uiteraard geen van alle, maar anders denk ik blind.

Want als doof bent en je doet je ogen dicht dan is er niks, geen zicht en geen geluid behalve je gedachte geluid( als die dan wel hebt)

ik ken iemand die is van zijn geboorte al verlamd vanaf zijn middel en die kan zichzelf verdomd goed redden.
denk dat je als verlamde nog het meest van je leven kan genieten omdat je alles wat er om je heen gebeurt nog steeds goed kan ervaren.
En zowiezo op latere leeftijd zou ik met een lichamelijke handicap nog het best om kunnen gaan denk ik, horen en zien is iets waar ik niet zonder zou kunnen...

ik heb gestemd op blind, dat was mn eerste ingeving, maar bij nader inzien kies ik (als ik dan echt zou moeten kiezen) voor doof. zoals anderen al zeiden kan je dan nog vrij bewegen en sporten en dansen etc. voor mij is muziek ook een grote passie, maar als je moet kiezen tussen je vrijheid of je passie, tsjah ik denk dat mn vrijheid dan voor gaat.

Doof lijkt me vreselijk omdat muziek heel erg veel voor me betekend. Aan de andere kant lees ik ook ontzettend graag, hoewel daar meer oplossingen voor zijn volgens mij (braille, gesproken dingen etc).
Ik zou gaan voor verlamd, mits niet helemaal van de nek naar beneden.. Dan kun je jezelf ook nog aardig redden volgens mij.

Ik beantwoord de vraag toch niet?

doof..

Verlamd denk ik, omdat ik weet dat ik me in een rolstoel ook wel red, van doof en blind weet ik dat niet.

Doof, want dan kan ik tenmiste nog mij de techonologie van vandaag nog goedmaken dat ik nog 10% hoor ofzo.

Ik wil graag blijven zien :bloos: En wil nog graag willen bewegen ;)

Doof zijn belemmert je volgens mij wel enorm in je sociale contacten. Liplezen kan niet altijd want soms staan mensen te ver weg, ze articuleren niet duidelijk genoeg of je kunt ze niet goed aankijken (bijvoorbeeld als je naast iemand in de auto zit) Als je in een groepje staat is het denk ik ook heel moeilijk om het gesprek te volgen. Als dove val je er denk ik het meest buiten want iemand die blind/verlamd (vanaf het middel) is kan veel beter contact leggen met anderen. Daarom zou ik tussen blind en verlamd (vanaf het middel) kiezen.

Doof. Het lijkt me wel lekker rustig en niet frustrerend. Ik geniet van beelden en minder van muziek/geluid. :) En bewegen wil ik natuurlijk ook. :p

Liever blind dan doof. Maar er valt meestal niet zoveel te kiezen.