Wat kan ik nu het beste doen? ......
 

Sinds een maand of 8 heb ik een relatie met m'n huidige vriend. De eerste maanden van onze relatie was ik echt supergelukkig met hem, en hij was voor m'n gevoel iemand waar ik jaren bij zou kunnen blijven, we hadden een hele hechte band, mede omdat we voor dat we een relatie kregen al goeie vrienden waren.
Maar nu is er iets gebeurt waardoor ik niet weet of ik nog bij hem wil/kan blijven. Een tijdje geleden ben ik op vakantie geweest, en daar ben ik vreselijk verliefd geworden, op een vrouw .. Ik heb al jaren, vanaf m'n 13e ofzo het vermoeden gehad dat ik op vrouwen viel, maar na die tijd werd dat steeds minder, en de enige keer dat ik hiervoor verliefd was was op een man. Ik was natuurlijk heel de week echt in de war, omdat ik nu zeker wist dat ik bisexueel ben, en omdat ik steeds moest nadenken over hoe het verder moest met mij en m'n vriend.
Die vrouw dus, ik weet niet hoe oud ze is, eigenlijk weet ik niks meer dan haar naam, maar ze was echt superaardig tegen me heel de tijd, en vanaf de eerste keer dat ik haar zag deed ze om het zo te zeggen anders tegen mij dan tegen anderen. Nou wil dat natuurlijk gelijk niks zeggen, maar ik zit er nu heel de tijd aan te denken, en ik kan haar gewoon niet vergeten.
Vanaf dat ik terug ben voel ik me nu schuldig tegenover m'n vriend, omdat hij niet weet dat ik bisexueel ben, en omdat ik verliefd ben op een ander.
Het probleem is ook dat ik niet weet hoe en of ik het hem ga vertellen. Aan de ene kant weet ik dat ik tegen hem lieg, en dat vind ik heel erg, maar aan de andere kant, als ik het hem vertel denk ik dat ik hem zo kwets dat ik dat eigenlijk niet wil.
Mijn gevoelens voor m'n vriend zijn helemaal weg, ik ben ook nooit verliefd op hem geweest, maar nu irriteert hij me verschrikkelijk, echt bijna elke keer dat ik hem zie.
Nu ga ik waarschijnlijk over een tijdje weer naar die plek waar zij woont en het kan bijna niet anders dan dat ik haar weer zie.
Natuurlijk ben ik heel blij dat ik haar weer zie dan, maar aan de andere kant zou ik willen dat het niet zo was omdat het dan waarschijnlijk alleen maar erger gaat worden.

Nou ja m'n vraag is eigenlijk of er iemand is die dit misschien (een beetje) herkent en of iemand weet wat ik het beste kan doen? Want ik kom er voor mezelf echt even niet meer uit.
Bedankt voor het lezen in ieder geval!!

Los van de verliefdheid op die vrouw zeg je net zelf dat de gevoelens voor je vriend weg zijn. Dat je nooit verliefd op hem bent geweest en dat je je iedere dag aan hem irriteert. Dat verdient hij niet en jij ook niet. Dus dat zijn al genoeg redenen om een eind te maken aan die relatie.
Je zou het hem ook kunnen uitleggen dat je op die manier op vriendschappelijke wijze uitelkaar gaat. Niet door te zeggen dat je nooit verliefd op hem bent geweest, want dan haal je die 8 maanden door het slijk, terwijl ze ook leuk zijn geweest. Maar vertel over je twijfels of door wat je is "overkomen".

Maar je kan dit denk ik ook wel voor je houden, als je hem maar niet aan het lijntje houdt. En je moet zelf doen waar je je het beste bij voelt. En dat is denk ik niet bij je vriend blijven...

In zo'n geval zou ik mijn vriend echt wel dumpen. Het is oneerlijk tegenover hem om bij hem te blijven terwijl je je mateloos aan hem irriteert. Mijn ervaring is dat de irritaties alleen maar groter worden, en dat echt alles wat hij zegt verkeerd is enz. (Maargoed, dat kan natuurlijk voor iedereen anders zijn.)

Of je hem dan vertelt dat je bi bent moet je zelf weten, als hij er anders sowieso achter gaat komen (bijv doordat jij een relatie met dat meisje of een ander meisje zou krijgen), is het misschien wel zo netjes om het hem te vertellen..als hij er later via via achter komt is het erg lullig natuurlijk.

Maar ik zou het iig echt uitmaken, het is niet eerlijk om bij hem te blijven, terwijl je hem eigenlijk niet wilt, en hij nog wel gek op jou is. Draai dat maar eens om. Aan de andere kant heb je natuurlijk ook mensen in relaties die verliefd worden op een ander, maar er overheen komen. Maar het komt op mij over dat dat bij jou niet het geval is, en dat je je echt aan je vriend irriteert.

Wat je ook beslist te doen, heel veel succes ermee! :)

Je hebt gelijk over wat dat eerste betreft.
Maar het probleem is voor mij dat ik het niet uit wil maken zonder de eigenlijke reden te vertellen, anders vind ik het nog een soort liegen. Ik houd hem trouwens niet aan het lijntje, dat is juist wat ik absoluut niet wil, maar toch blijf ik maar wachten en wachten .. :rolleyes:

Uitmaken brengt nog een ander probleem met zich mee. Want het is zo dat we elkaar kennen van m'n sportvereniging, we zijn al een tijdje een gemengddubbel team, en komend seizoen gaan we landelijke competitie spelen. Daarom moest ik ook lang nadenken of ik wel een relatie met hem wilde, omdat als uit zou gaan, daarmee onze deelname aan de competitie in gevaar zou komen, maar ja, toen dacht ik wel zeker te zijn van dat het wel goed zou komen, maar nu heb ik dus een probleem ..

Heel erg bedankt voor jullie reacties trouwens!

Ik zou toch zeggen dat een gelukkig léven voor competities gaat.

Er zijn voor jou redenen om het niet uit te maken, maar de redenen om het wel uit te maken zijn veel belangrijker. Je voelt niks meer voor hem en bent wat gaan voelen voor een ander. Ook zijn er irritaties, zo kun je een relatie moeilijk in stand houden.

Ja dat is zeker. Maar het maakt het wel nóg lastiger.

Gelukkig kan je ook een gelukkig leven hebben zonder die vriend (vooral als je hem toch niet meer leuk vindt).

Mja, ik zie je punt..but then again, als ik me even in jouw vriend verplaats, en ik zou erachter komen dat dat ook één van de redenen was waarom je het wel aanhield, zou ik echt flippen. Het maakt het idd wel wat lastiger, maar het is geen reden om het aan te houden lijkt me..

Als je wel weet dat je het uit wilt maken maar dat je niet weet hoe of wat, omdat je niet wil liegen had ik persoonlijk denk ik het volgende gedaan;
Een serieus gesprek aangaan over dat je niet verder wilt met de relatie omdat je datgene in de zomervakantie is overkomen. Dat je daardoor twijfelt over je geaardheid, en weet dat je verliefdheid er niet meer is en dat je daardoor er ermee wil kappen, JuIST omdat je hem niet aan het lijntje wil houden. ZO heb je nog steeds respect voor hem en voor jezelf en voor de relatie die jullie hebben gehad. Dat is wel erg belangrijk.
Waarschijnlijk vind ie het zwaar kut en gaat vragen stellen, maar stel jezelf dan vooral menselijk en volwassen op. ZO kunnen jullie iig op vriendschappelijke wijze uitelkaar gaan. ( en misschien nog wel eens in de toekomst vrienden worden en competities spelen), maar daar zou het niet om moeten gaan.
Of het nou lastiger daardoor wordt of niet, het moet gebeuren. Dan kan je alleen nog maar de beste manier kiezen waarop het gebeurt.

Inderdaad je hebt gelijk. Ik ga er goed over nadenken, hoe ik erover begin enzo, en dan ga ik binnenkort met hem praten. Heel erg bedankt! (y)
Het helpt me wel om nu te zien dat eigenlijk iedereen zegt dat ik het beter uit kan maken. Dat had ik zelf al wel bedacht, maar nu ben ik er zekerder van.

1) je ergert je aan je vriend
2) je hebt geen gevoelens meer voor hem
3) je bent niet (nooit) verliefd op hem geweest en hebt jezelf dus ws al die maanden voor de gek gehouden
4) je vindt iemand anders leuk
5) je kunt/wilt niet praten over je gevoelens met je vriend

Closed case, lijkt me :o

Heel veel succes! het blijft kut, dat is zo, maar moet denk ik wel gebeuren...
Sterkte ermee. :)

Als je niet verliefd bent op een gewone goeie vriend van je waar je nog toernooien en zo mee moet spelen, had je 8 maand geleden maar moeten aan denken. Nu ja, je zou kunnen zeggen : ik was zo verliefd dat ik niet nadacht, maar je was niet verliefd.... FOUT FOUT FOUT
Waarschijnlijk toen al een stiekem idee, buitenwereld laten zien dat ik op mannen val of zo?
in ieder geval : Als die jongen met jou geen toernooien meer zou willen spelen, ik zou hem direct begrijpen !

aan zon reactie heeft ze toch geen fuck. 8 maanden gelden wou ze het misschien wel heel graag, geloofde ze er misschien toch in?
Maar om nu te zeggen; dat had je je 8 maanden geleden moeten bedenken, daar schiet ze nu geen fuck mee op en is het een kwestie van damage control.

Tuurlijk zou die vriend het niet leuk vinden; maar hee, shit happends.

:(

dat er mensen zijn die echt zo denken

Nee ik was niet verliefd, maar moet je altijd verliefd zijn om een relatie te hebben? Ik ken genoeg voorbeelden van stelletjes of zelfs huwelijken waarbij een van de 2 niet verliefd was, en die gaan ook goed.
Heel de tijd had ik wel speciale gevoelens voor hem, en op een bepaalde manier nog steeds.
En ik wil niemand laten zien dat ik op mannen val, want dat weet ik zelf, ik ben al eens verliefd geweest op een man, dus dat hoef ik niet te "bewijzen" ofzo.
En als m'n vriend niet meer wil samenspelen nadat ik het hem verteld heb, kan ik dat ook goed begrijpen ja. Maar ik geloof niet dat ik een fout gemaakt heb, aangezien ik voor ik die vrouw leerde kennen wél gelukkig was met m'n vriend, en dat ik verliefd ben geworden op haar had ik nooit kunnen voorzien, omdat ik nooit eerder verliefd was op een vrouw/meisje.

Zie boven.

Oh, daar ben ik het helemaal mee eens. Ik bedoelde dat ze ws. uiteindelijk gelukkiger zou worden als ze het zou uitmaken met die vriend, zelfs al levert dat eventjes problemen op op de sportvereniging en win je een paar wedstrijden niet.

Waarschijnlijk ligt dat bij iedereen anders, maar ik zou geen relatie kunnen aangaan als ik me niet verliefd voel of twijfel over mijn gevoelens

Het gaat niet om die wedstrijden, zo bedoelde ik het niet, maar het is iets wat wel meespeelt. (En het is landelijke competitie, dat is moeilijk om je deelname terug te draaien.)
En ik weet wel dat ik gelukkiger ben zonder hem, maar ik vind het zo moeilijk er met hem over te beginnen ...

Ik twijfel niet over m'n gevoel. Nu heb ik geen gevoelens meer voor hem, eerst had ik die wel, maar geen verliefde gevoelens.