Sonnet voor ons
 

Nachtenlang had ik een diep verlangen
naar het kleinste en puurste witte licht
hoog aan een hemel van zwart gehangen
nimmer te bereiken maar altijd in zicht.

Nachtenlang dacht ik dat ik bij lange
niet de lengte of de daadkracht had dicht
bij een ster te komen –laat staan vangen
Maar deze nacht raakte een punt ontwricht.

Ze viel, zó, in de Utrechtse grachten.
Ik heb haar toen uit het koude gevist
en vroeg haar waarom ze toch lachte.

‘Nachtenlang heb ik slechts een ding gemist,’
zei ze ‘maar ik deed een wens en wachtte.
Ik straal nu met jou, dankzij deze list.’



ik dicht nooit, maar toch heb ik het voor elkaar gekregen les te krijgen van een Nederlands dichter, dus aanwijzingen en tips voor dinsdag zijn altijd welkom ;)

'dankzij deze list' vind ik gedwongen gerijmd, en 'een punt ontwricht' is op zich niet zo'n gedwongen rijm maar de zin werkt er een beetje geforceerd naartoe.

Verder vind ik het een redelijk goed sonnet (y). Leuk om er weer eens één te lezen!

Ja, die laatste regel is zonde.

'een punt ontwricht' vind ik juist wel mooi, het geeft ook mooi de wending aan in het sonnet.

'daadkracht had dicht
bij een ster te komen '

Hier zou ik een afbreekstreepje plaatsen achter dicht.


Nu ik zo terugkijk zie ik dat je drie keer Nachtenlang hebt gebruikt. Dat had niet eens door tijdens het lezen :)


Hoe was de les?