Wat ik me laatst op eens realiseerde..
 

Je hebt van die mensen die altijd van alles hebben, je kent ze wel, van die mensen die de ene na de andere ziekte krijgen, altijd 'ziekig' en altijd moe zijn, een chronische ziekte hebben enzovoorts, vul zelf maar in. Ik denk dat iedereen wel zo iemand kent. Vaak denk je op een gegeven moment 'al weer wat?!' of iets dergelijks, je denkt ook dat dat voor die mensen enorm verrot moet zijn, om maar constant ziek ed te zijn. Veel van die mensen worden gezien als 'zielige mensen' of als van die mensen die nergens aan mee kunnen doen ed. Nou kwam ik laatst tot de conclusie dat ik eigenlijk ook tot de mensen behoor die altijd 'iets' hebben. Ik heb mezelf nooit tot die 'groep' gerekend, ik mag dan wel ziek zijn ed, maar ik voel me niet ziek. Ik mag dan wel altijd van alles hebben, maar dat ben 'ik'. Maar toen realiseerde ik me dus dat ik ook iemand ben die altijd van alles heeft, maar dat ik er eigenlijk helemaal niet constant mee bezig ben (wel mee bezig, maar toch ook weer niet). Hele rare gewaarwording. :D

Goed, vaag verhaal ('k geloof niet dat het me gelukt is onder woorden te brengen wat ik precies bedoel), maar iemand die ook ooit zo iets gehad heeft? Dat je opeens zo iets hebt van 'hè' en iets van een heel andere kant gaat bekijken?

ik denk dat je pas tot die groep behoort als je een bang mens bent geworden, steeds bang om iets te krijgen en daarom niets meer doen enzo.
ik denk niet dat jij (of ik) daartoe behoren :)

Niet op de manier waarop jij beschrijft :) Ik vind mezelf eigenlijk steeds normaler .. psychisch gezien dan :D

Wat ik soms wel heb de laatste tijd: dat ik bijvoorbeeld dingen lees en dan mijn eigen gedrag daarin herken. Was vanochtend nog, toen las ik in het psychologie magazine dat mannen eerder naar vrouwen kijken die een smalle taille en brede heupen hebben. De logica erachter was dat dit erfelijk geregeld is, omdat vrouwen met bovenstaande eigenschappen minder lichamelijke problemen schijnen te hebben en dat dus goed voor de voortplanting zal zijn (ofzoiets dergelijks)..

En dan realiseer je jezelf: "hmm, laatst dat ene meisje vond ik best leuk, terwijl ze er helemaal niet zo goed uitzag .. maar ze had wel een mooie reet en een smalle taille" :o

Oftewel: "he? ben ik nou echt zo simpel?" :D

Iedereen is simpel. En toch is iedereen het niet.

Mjah, er bestaan steeds meer theorieen over de psyche van de mens, gebaseerd op het Darwinisme. Dus dat alles een doel heeft, en dat er onbewuste selectieprocessen aan de gang zijn.

Soms denk ik wel eens: "Is het bewuste in dienst van het onderbewuste? Denk 'ik' eigenlijk wel zelf wat ik denk?" .. Is wel grappig om over te puzzelen :)