Zomerschemer
 

Hallo hallo,

deze kwam ik tegen bij mijn "oude" gedichten. Met oud bedoel ik dus slecht. Maar dit gaat nog wel vindt ik.

"Zomerschemer"

Naakte voet raakt gras,
maanlicht sijpelt inwaarts,
en vrij.

Liggend in de bedding van mijn zomerdagen,
zie ik het licht van hun harten aan en,
vrij.

De boombast lacht als Boeddha,
ik schouw het kreupeltste grassprietje,
de wereld aan zijn voeten!

Helemaal niet oud en helemaal niet slecht T_T
Het is heel mooi en het is fijn om te weten dat ik de eerste versie ervan heb :P

Hey honey, coole avatar.
Dankt u voor het compliment. Ouder dan de anderen, zo goed? ;)

Mooi, en hélemaal niet slecht dus. Als jij dit slecht noemt dan wil ik best met je ruilen hoor :p
Nee maar zonder gein, érg mooi gedicht.
Alleen:
zie ik het licht van hun harten aan en,

ik stoor me aan die dubbel en. Moet dat?

Ik vond het wel mooi staan, maar het is nu teruglezend een beetje irritant ja. Ik denk er nog even over na.

Owja, bedankt! :p

Je woordgebruik vind ik erg mooi. Ik geloof niet dat ik van uitroeptekens houd, dus dat vind ik zonde van je slotzin.
Verder vind ik de herhaling van en vrij op zich wel leuk (omdat het zoveel kan betekenen), maar ik zou het anders doen: bij de eerste strofe zou ik de komma achter inwaarts weglaten en zo ook bij de tweede strofe.

Hmm, ik weet het niet met die komma's. Als ik ze weghaal wordt er misschien te snel overheen gelezen. Het gewenste effect was juist dat en vrij telkens geaccentueerd werd.