Spoorloos
 

Omdat ik wat meer bezig wil met technisch dichten zo af en toe, bij deze een poging tot sonnet. Ik ben zelf niet zo tevreden, maar ieder begin is moeilijk toch? :)

Vandaag een nieuwe dag begonnen
zo als ook morgen, gister en daarvoor,
maar dit keer op ‘n ander spoor;
het hoofdspoor zat nog vol spionnen.

Ja, in haar hoofd was zij al daar
en toen het ook buiten ging vandagen,
zij zich weer had losgeslagen,
bleek: deze dag is alles klaar.

Of het vandaag wel lukken gaat
laat haar volledig ongestoord,
het is niet haar afloop, wel haar daad

die telt, want niets blijft ongehoord.
Maar de vraag blijft: weet de dageraad
dat hij haar heeft vermoord?

Je woordgebruik is heel mooi, ik krijg alleen een beetje het gevoel dat je rijm hier en daar wat geforceerd is. Maarja, dat blijft natuurlijk lastig in een vast omlijnd schema, daar precies je woorden in te passen. Verder een heel mooi gedicht, want de belangrijkste eis is voldaan; het raakt me. :)

Hm... ik geloof dat ik dit gedicht mooier had gevonden als het géén sonnet was geweest, als je je juist niet aan bepaalde richtlijnen had hoeven houden. Ik geloof dat het dan natuurlijker was overgekomen, omdat ik sommige stukjes erg mooi vind, maar een beetje moeite heb met het ritme en de rijm soms ietwat gedwongen is. Toch vind ik de inhoud erg mooi en
vandagen is leuk! Maar je poging een goed sonnet te schrijven vind ik minder geslaagd.

en toen het ook buiten ging vandagen,
zij zich weer had losgeslagen,
bleek: deze dag is alles klaar.

Dit gedeelte vind ik een beetje vaagjes. Verder vind ik het een goed gedicht, de slotzin is mooi en de sonnetvorm spreekt me wel aan. Je gebruik van spoor/ hoofdspoor / hoofd is leuk (y).