Pddnos/adhd en contacten
 

Ik heb dus adhd en pddnos. Opzich niet z'n probleem voor mij ik kan er mee leven.
Maar waar ik niet tegen kan zijn mensen die zo gesloten denken, als ik bevoorbeeld een praatje probeer te maken kan ik soms rare verbanden en opmerkingen leggen, en daardoor willen ze vaak zo snel mogenlijk weg bij mij. Maar ik ben een hele aardige jongen.
Ik heb ook geen last van hyperactiviteit ben redelijk rustig.

De mensen die mij echt goed kennen weten dit, maar bij nieuwe contacten vormt dit vaak een barriere en denken ze vaak dat ik vreemd ben en dat ze maar beter weg kunnen blijven.
Ik vind dit zeer frustrerend vooral bij het vrouwelijk geslacht, in een discotheek(Heb zelf vertrouwen gekregen, i.t.t paar jaar terug)
Dan probeer ik te praten, maar meteen na een paar woorden is het al van wat een gek. :/

Nu weet ik ook dat ik deze mensen het best kan laten links liggen, maar ik vind dit zeer vervelend omdat ik probeer mijn sociale contacten uit te breiden. Zijn niet zoveel mensen die willen snappen wat ik heb en mij steunen etc.

Nou, bedankt voor het lezen. Ik moest dit even kwijt

Erg vervelend, maar wat is je vraag?

Nou, nu je het vraagt die had ik eigenlijk niet :confused:
Maar mischien hebben jullie ook ervaring hiermee.
En als jullie gewoon tips hebben zo het ook fijn zijn.

Heb je wel eens overwogen een socialevaardigheidstraining te volgen? Wellicht kan dat heel leerzaam voor je zijn? :)

Ik heb een neef met PDD-NOS, en omdat we weten dat hij het heeft, kunnen we daar gewoon in meegaan. nu snap ik dat je niet in de kroeg op iemand afstapt en zegt: hallo ik ben *naam* en ik heb pddnos, maar goed. wat iemand andersook al zei inderdaad: sociale vaaardigheidstraining ofzo? succes:)

oh nou ik heb ADHD..
en ik leg soms ook vreemde verbanden.
of zeg vreemde dingen etc, maar mensen zijn dat gewoon van mij gewend.
De mensen met wie het niet klikt, daar vind ik het ook niet leuk om mee te praten. Dus praat ik niet tegen ze.
Klinkt gek, maar zo doe ik dat.
tips zijn, tot je iemand beter kent een beetje inhouden.
maar dat vind ik zelf niet nodig, mensen wennen toch aan je.
De meesten moeten ook aan mij wennen denk ik zelf.
(misschien weet nattigheid of dat waar is?! :P)

Nee hoor. jij bent gewoon net zo gek als ik. en daar hou ik van;) nee, met jou had, correctie: héb ik geen moeite. nooit gehad ook.

dus wat nietzijweer al zegt: mensen moeten je van nature al een beetje liggen wil je er contact mee op kunnen bouwen. en met de een gaat dat wel, de ander niet. en wie het niet wil, die stikt maar.

Kheb ADHD
en tsja vreemde verbanden leggen da thoort erbij

maar voor of nadeel

nadeel -> wat jij noemt
voordeel -> erg creatief zijn

magoed pmmen of mailen staat vrij als je het ergens over wilt hebben

edit:

en ja vrouwelijk geslacht loopt soms ook niet ok bij mij

magoed dat komt vanzelf goed zolang je maar niet als een bezetene gaat zoeken / te wanhopig gaat lopen doen

oh met jongens enzo omgaan gaat mij niet slecht af ofzo..
ik wil toch een vriend bij wie ik lekker mezelf kan zijn.
maar jongens zijn denk ik toch makkelijker dan meisjes.
meisjes letten meer op alles enzo.
je zou ook eens op een forum voor adhd'ers kunnen kijken.
heb ik ook veel aan gehad.
http://www.adhdxtra.nl/

Ik zou dat echt niet denken hoor. Zou het juist interesanter vragen en je als "wetenschappelijk" experiment verklaren. En kijken of ik achter de oorzaak zou kunnen komen van je gedrag.
ps. bied gelijk maar mn excuses aan .

In iedergeval denk ik dus niet wat denk die raar. Ik vind mensen die anders denken juist beter,minder saai.
Zoek de juiste mensen je moet je zelf niet anders voordoen dat je bent.
Als je later iemand ontmoet en je trouwt ermee moet diegene ook weten hoe je bent.

Rare verbanden leggen doe ik ook en veel onzin lullen trouwen ook. En mn vrienden aan testjes onderhevigen. Ze accepteren dit , hoewel ze soms wel vluchten of er geirriteerd of moe door raken.

Mja ik laat dit berichtje maar zo staan , dit is de manier waarop ik denk erg warrig dus en ik kan zelf geen touw aan vast knopen wat ik denk nu :s.

Maar ik wens je in iedergeval succes met het krijgen van contacten enzo. Er zijn dus ook mensen zonder pdd-nos die warrig denken en ze schrikken niet allemaal gelijk af lijkt me.
Mja ja probeer eens ergens anders meisjes te benaderen , mischien kies je de verkeerde type's uit.
Hoewel ik wel denk dat adhd + pdd-nos een redelijk grote handicap is . Ik weet niet in welke gradatie jij het heb ?

nou in iedergeval succes (y)

ps. denk niet dat ik vaker berichtjes moet posten zonder het minstens 3 maal door te lezen en door word te gooien :p

Leer je daar meisjes versieren? :D

Tsja, wat jij normale verbanden en gedachtengangen vindt, vindt een ander misschien krankzinnig. Niets aan te doen.

Het is nou niet zo enorm erg. dat ik bijvoorbeeld niks meek krijg of geen emoties/reacties zie. 99% van de tijd wel maar die 1% weet ik soms toch net wat verkeerds te zeggen.

Ok. Mja wat is verkeerd?
Is het verkeerd om tegen een vriend(in) te zeggen als het uit is met zijn/haar vriend(in). Jammer voor je , maar je krijgt vast wel een nieuwe. Je trouwt er toch niet mee.

Ik vind van niet want tis gewoon de waarheid. Maar ik weet/denk dat veel mensen die erg lomp en onaardig vinden klinken.

Dus wat is verkeerd....

Het heeft allemaal met welke mensen , welke omgeving etc. te maken en dat maakt die dingen zo moeilijk.

Ook is een foutje sowieso menselijk en als je het in de gaten heb gewoon "oeps foutje"of iets dergelijks zeggen. Ook kan je de volgende dag je excuses aanbieden als het een groot foutje was en je dat niet doorhad.

En hoe weet je dat ze denken wat een gek? Kijken ze je raar aan ofzo :s

Ja en nee, enkele klasgenoten pesten mij er gewoon mee b.v voor de gek houden, of een opmerking maken of zeggen kijk daar heb je die gek weer. Niet alle klasgenoten natuurlijk maar wel enkele. Ik laat ze ook links liggen, maar door hun denk ik volgens mij dat een hoop mensen zo denken.

Ik ken het verschijnsel.

Als iemand in de klas een nare opmerking tegen mij maakt, denk dat al zijn/haar vrienden dat vinden. En bij 1 opmerking denk ik ook meestal dat ze een enorme hekel aan me hebben :s .

maar ik hou me zelf gewoon voor dat dit meestal het geval niet is.

En die paar (veel) die wel echt een hekel aan me hebben laat ik lekker links liggen :) .
Zolang je vrienden heb overleef je alles, zonder ook wel alleen wat lastiger :(

:), great minds think alike ;)
Ik heb genoeg ervaring met mijn ziekte, maar toch kan ik mijn gevoelens niet uitsluiten :rolleyes:

vind jij adhd een ziekte?

Wees blij dat je gevoelens heb :).

Ik bedoel zonder negatieve dingen weet je niet wat de positieve dingen zijn. Ik vraag me ook af of je wel echt leeft zonder gevoelens, of je dan geen robot ben.

maar aan de andere kant vind ik gevoelens vrij irri. vooral als ik niet weet hoe ik me precies voel. Of pas achteraf maanden , jaartje erna er achter kom dat ik het heel irritant heb gevonden.

Ik denk niet dat adhd/pdd-nos en dergelijke een ziekte is, meer een andere manier van denken en doen. Maar het kan wel leiden tot een teveel aan negatieve gevoelens en ervaringen.

ja vertel mij wat ik heb het zelf.
maar ik beschouw het niet als een ziekte.
Het is meer een afwijking.
Ik ben niet meer of minder dan een ander.
ik ben gewoon anders, daarin wijk ik af van de "normale" mens, maar verder ben ik hetzelfde.

Ongelukkige woordkeuze, er is fysiek niks mis met mij enkel beetje in mijn denken en doen.
Ik bedoel met gevoelens uitsluiten dat ik het toch irritant vind dat zulke dingen overmij gezegd worden.

Het zou niet goed zijn als het je niks kon schelen wat mensen over je denken :( .

@zijnietweer: Alles wat afwijkt is volgens de meeste mensen raar/gestoord , reden tot pesten etc. Maar ik vraag me hierbij af wie het domst/ meest gestoord is. Btje slechte formulering maar ik denk dat de boodschap wel over komt.

Iemand pesten omdat zij bijv. rood haar of een bril heeft is ook hastike gestoord :| .

@I love stars:
(het is nietzijweer ;) )
maar ik ben zelf nooit gepest omdat ik rare dingen deed of zei.
Ik wist ook pas op mijn 15de dat ik ADHD had, dat verklaarde wel veel.
Maar ik heb mezelf nooit raar gevonden, ik was meer de persoon die anderen raar vond.

Mja ben wel gepest. Maar ergste was toen ik op een nieuwe school kwam en daar geen vrienden had en dat ik daar werd gepest :(. Had toen dus totaal geen vrienden . Het ergste was dat ik het nog geeneens door had dat ze me pesten :o . Ik denk dat ik liever had gehad dat ze me in elkaar sloegen. Dan had ik het tenminste gesnapt en dat kan je andere mensen ook makkelijk duidelijk maken, het is te zien.
Mn oude vrienden waren toen verhuist , uit elkaar gegoeid etc. Mja heb tot mn 13de ook maar 2 echte vrienden gehad. :o rest waren mensen waarmee ik afentoe mee speelden , kaarten mee ruilden of voetbalde op straat etc. was natuurlijk ook wel leuk :).

Mja heb geen pdd-nos ofzo (maar adhd zou kunnen, ben nooit getest).

En mn excuses over het verkeerd schrijven van je naam. Dyslexie :( , ookal is dat natuurlijk geen excuus.

(dyslexie met spelling , auditieve geheugen, fonologieën = klank letter kopeling en kan niet intensief lezen , schijn alles globaal te lezen alsof het een leesboek is. Sorry kon het niet laten :P wilde ff uitleggen dat dyslexie niet altijd letters omdraaien is!)

edit: Ik vond mensen altijd wel raar en toen ik wat ouder werd vond ik mezelf raar. Nu heb ben ik van mening dat de mensheid opzichzelf gewoon raar is.

Zo kan het natuurlijk ook.
Maar dan zijn er nog personen die erg kortzichtig zijn tov jouw persoon, ik zeg niet dat ze meteen complete experts erover moeten worden maar ipv het afschrijven zou het veel beter werken als ze eri ets over lazen en het probeerde te begrijpen. Dat is voor mij een teken van domheid van die mensen.

Maar wat ik aan jou merkte dat je graag over dingen spreekt waar de meeste mensen van jou leeftijd niet over spreken (msn gesprek). Zoals filosofie en wiskunde , psychologie etc. Ik vind dat ook leuke onderwerpen. Ik heb gemerkt hoe hoger het schoolniveau hoe hoger het percentage mensen die interesses in die richting hebben.
Dus mischien als je een meisje wilt dat je eens in die richting moet kijken. Spreek eens een keer met de meisjes waarvan je denkt dat die ook interesses hebben die kant op.

En vooral in discotheken hebben mensen daar geen zin in. De meeste meisjes die daar komen denken alleen maar aan jongens , kleding make-up en van die saaie dingen. (is wel een btje kortzichtig maar de waarheid zit er in).

Geloof me ik werd helemaal gek van die meisjes en verveelde me daar dood ( ben zelf meisje gaat dus om gewoon vriendschap). Dat soort meisjes kunnen er ook niet tegen als je maar een stipje van het standaart gedrag afzit. Als je al zullen accepteren dan zal het om een gesprekje gaan , wat seks en DUMP.

Mjah, denk het hé.
Mischien dat ik het daarom beter kan vinden met oudere mensen dan met mijn leeftijds genoten :confused:

Ja dat heb ik ook gehad,
maar nu ik in 6 vwo zit is het zo dat ze wat meer naar me toe groeien.
en de mensen om me heen niet de diepgang van een soepbord hebben..
Maar goed.
@I love stars:
ik neem je niks kwalijk hoor :p , maar wilde het even rechtzetten. :p

Ik denk aan veel dingen, onder andere jongens kleding en make-up. Ik ben nou eenmaal een meisje en zie er gewoon graag uit.
Bovendien denken ook alle jongens aan meisjes.
Maar ik ga regelmatig naar de disco.
En voor mijn vriendinnen geldt hetzelfde dus dat vind ik wel een beetje kort door de bocht ja.
Maar goed, ik ben het ermee eens dat het niet de beste plek is om meisjes te ontmoeten.

Oké, nu we toch in de dating fases zitten wat stel jij voor :o?
De bieb ofzo Oo?

Zei ook dat het een btje kort door de bocht was etc.

maar ik denk dat de kans groot is dat jij niet uren lang over natuurkunde , filosofie etc. wilt discusseren en dat jij je met andere dingen bezig houd. Netzoals die vriendinnen waarmee je naar de disco gaat. Als dit anders is ben je waarschijnlijk een uitzondering.

Ik ga ook wel eens uit etc hoor. :)

Waar zie jij meisjes die je leuk vind?
Bij nader inzien wil ik mijn mening een beetje bijstellen, het is wel een goede plek om meisjes te ontmoeten, maar niet om ze te leren kennen.
Ook maakt de soort disco/kroeg wat uit.
in een hardrock cafe kom je andere mensen tegen dan in een echte discotheek bijvoorbeeld.
Het mooie aan een uitgaansgelegenheid is dat je makkelijk contact kan maken.
Je kunt zo op iemand afstappen en met diegene praten en ook veel makkelijker een telefoonnummer of email adres vragen.
Het nadeel is dat je weinig met elkaar kunt praten en dus niet echt kunt merken of het ook klikt..

Gwoon school, denk ik. Maar de bieb is wel een goede ga bij de natuurkunde/wiskunde boeken zit en wacht tot je een leuk meisje tegen komt :). Moet je wel gedult hebben :o . ( ik meen dit serieus en niet als grapje, mocht dat zo lijken)

Ik weet wel welke plekken ik leuke meisjes vind.
Dus jij hebt als tip ga dingen die jij leuk vind doen, des te groter is de kans dat je ook een meisje tegen komt, b.v concert dat jij dus ook leuk vind? Er zit wel een leuk meisje bij mij in de klas maar ik heb niet echt het gevoel, dat zij ook van leren houd :P

Mja als je meisje tegen komt op concert dan weet je al 1 ding zeker dat je beide de zelfde muziek smaak hebt :). Heb je al een reden om een gesprek te beginnen. Vind je het een leuk concert? Ben je al vaker naar dit soort concerten geweest etc.

Inderdaad, maar eigenlijk ontmoet je overal mensen.
Ik ben ooit verliefd geweest op een jongen uit de supermarkt.
Dus de plaats maakt niet zoveel uit, maar het is gewoon de manier waarop je contact legt denk ik.
Het makkelijkste is praten over dingen om je heen, of dingen die jullie op het eerste gezicht gemeenschappelijk hebben.

Ik kan me daar wel een grappige situatie bij voorstellen.

Ja, dat is makkelijker gezegd als gedaan.
Ik heb zelf heel erg het probleem en (autisme type asperger) dat ik compleet dichtklap als ik met iemand een gesprek aan wil gaan waarop ik echt totaal verliefd ben. Probeer dan maar eens een goedlopend gesprek te krijgen zonder dat je extreem gaat stotteren. Bij mijn ex had ik daar totaal geen last van, want die werkte me op de zenuwen :p (op een heel erg positieve manier); sterker nog ik zei heel rustig tegen haar dat ik haar leuk vond, terwijl ik normaal zonder zenuwen moeilijk een goed gesprek voer doordat ik te veel in korte tijd wil vertellen.

Ik ben er nog steeds niet achter waardoor dat komt, en ik zal er helaas ook nooit achter komen :|

ik heb precies hetzelfde, soms zou ik het liefst willen dat iedereen gelijk kon zien wat ik heb en hoe het werkt...bij adHd zien mensen dat vaak sneller, als je niet hyperactief ben denkt iedereen dat je raar bent...

maar als ik me niet op mn gemak voel bij bepaalde mensen ga ik er gewoon niet meer mee om, wie het ook zijn...heb geen zin meer om zoveel moeite in contacten te steken als ik meestal toch liever alleen ben, en een paar echte vrienden vind ik genoeg

Ik heb adhd maar als ik het mensen vertel zijn ze vaak echt met stomheid geslagen.
Ik ben lichamelijk helemaal niet zo druk namelijk, ik praat snel dat wel. Maar de drukte zit bij mij echt in mijn hoofd.
Het kan er gewoon moeilijk uit, en dat is heel gekmakend dat je nooit eventjes rust hebt.
Dat heb ik wel met medicijnen, maar zo overduidelijk is het bij mij niet.

ik ben ook alleen hyperactief in mn hoofd,...

Ik beide :eek: (echt niet leuk :()

Behalve als ik bang ben enzo dan ben ik heel rustig , nieuwe situaties , nieuwe winkels etc. En bij wiskunde lessen want dan ben ik erg druk met de stof :) .

besta uit tegengestelde...

heel druk (als ik me op gemak voel) heel rustig (niet op gemak voel)

hele goede concentratie hoor niks meer enzo , wereld bestaat niet meer (dingen die me erg interesseren)
of hele slechte concentratie (dingen die me niet concentreren maar ook wel bij gesprekken en uitleggen :()

Mja heb tot zo ver geen adhd (maar ben ook nog nooit getest)

ik heb asperger en ADD en daarmee kan ik ook moeilijk contact leggen, ik weet vaak gewoon niet eens wat ik wil zeggen of vragen en dan wordt t heel stil (ik weet niet wat mijn interesses zijn, kheb wel een of meerdere preoccupaties (lichte obsessie met onderwerpen/objecten) door asperger maar die wisselen ook en ik vind ze zelf stom maar de interesse daarin is nogal dwangmatig)

na een tijdje in een gesprek weet ik niet wat ik moet zeggen en dan ga ik even lekker op in mn eigen wereldje, ja ik kan wel routine dingen blijven vragen zoals nog leuke films gezien, lekker weertje he, dingen uit het nieuws, hoe is het met je familie enz.. maar gezellig een gesprek voeren :confused: :confused: :confused: :confused: nee niet echt... dat vind ik heel jammer

oja ik kan wel veel praten, als ik druk ben en ik voel me op mn gemak, kan ik heel veel grapjes maken en gek doen (heb vaak te horen gekregen dat mn grapjes soms niet eens grappig zijn maar dat iedereen moet lachen omdat ik zelf zo hysterisch erom moet lachen :bloos: :bloos: :bloos: :D :D :D :D :D :D :D ) maar dat is ook geen gewoon gesprek natuurlijk

Dat is bij mij dus ook zo hé :S

Offtopic: Lachclubje oprichten

Zover ik weet ken ik nieman met Pddnos of adhd, maar als ik zo jullie verhalen lees, vind ik jullie helemaal nier raar/vreemd. Misschien eerder normaal. Maar goed, dit is maar internet. Ik weet niet hoe jullie irl zijn.
Overigens, je hoef t niet perse adhd (of iets anders) te hebben of anders te zijn. Niemand is het zelfde en niemand denkt het zelfde. Doordat er op de basis- en middelbareschool van alles rondloopt, is het gewoon moeilijk om ergens aansluiting te vinden en de een heeft er meer moeite mee dan de ander. Dan heb je ook nog mensen die niet openstaan voor ander ideeën, want het is nu eenmaal zo dat je door niemand aardig/leuk gevonden kan worden. Hoe hard je ook je best doet. Helemaal in de puperteit waar de meeste erg onzeker zijn, kunnen sommige erg gemeen uit de hoek komen. Gelukkig kun je daarna een studie kiezen en kom je vanzelf mensen tegen met de zelfde interesses. Dit geeft dan wel niet de garantie dat opeens iedereen je leuk vind, maar het zal iedergeval beter gaan.

sorry voor dit lulverhaal :bloos:

(dit verhaal gaat alleen over ADHD omdat het enigste is waar ik 1e hands ervaring mee heb, gelukkig)

Ik ben al redleijk uit de pubertijd.
maar soms (met ADHD dan) wordt je toch wel als vervelend bschouwd. je doet dingen zonder overweging die komt pas een paar seconde later van oh w8 kan ik dit wel doen

en in dat spontane moment kun je al iets gezecht hebben wat nergens op slaat of zelfs kwetsend is.

vb: gister projectkantoor trek een reep chaoclade uit imands tas gooi die naar een andere persoon van hier lekker. khad zijn broodtrommel ook al vast en toen dacht ik pas van he dit is zijn tas hier heb ik niks te zoeken. en dat soort dingen wordt je meestal niet in dank afgenomen.

je weet wle van die dingen die in een impuls wel geinig zijn maar a chteraf toch niet zo geappricieerd worden, bv vna hee en iemands broek omnlaag trekken


en dat kun je redleijk compenseren maar die dingen blijven er toch inzitten. maaar dingen die je onbewust ook echt te erg vindt doe je niet (uit je onderbewuste komt die impuls nl) je knijpt bijv niet spontana iemand in haar tiet.
magoed je kijk ook anders tegen dingen aan. dus iig door die dingen kan het wel eens komen dat ze denkne wtf ben jij van plan
en dan willen ze er iets over zeggen, maar dan ben je (met je ADHD) allang al ergens anders mee bezig.

ook sorry voor mijn lulverhaal
:p

mensen zeggen vaak dat ik soms gewoon verlegen ben, en dat is helemaal niet zo want als ik een "goede" bui heb praat ik echt tegen iedereen aan, dat is ook wel frustrerend...ik weet gewoon vaak niet wat ik moet zeggen en zit zo met mn hoofd ergens anders dat ik de gesprekken niet eens kan volgen....

en impulsiviteit heb ik ook last van ja, als ik uitga trek ik bijvoorbeeld zo een biertje uit iemands hand (die ik haast niet ken) omdat ik opeens zin in een slok heb...ik praat ook altijd door alles heen omdat ik gewoon niet door heb dat mensen aan het praten zijn...en ik ben altijd aan het bietsen, omdat ik niet kan plannen wanneer ik iets nodig heb en voor ik het weet heb ik alweer een sigaret aan iemand gevraagd of geld geleend...

voor iemand anders lijkt het op het eerste gezicht dan helemaal niet zo erg, maar als je bij jezelf merkt dat het echt de heeeele tijd zo gaat vind je jezelf gewoon stom en dan denk je dat iedereen dat vind...

Ik kan me voorstellen dat je dat vervelend vindt, omdat je er van uitgaat dat de rest het vervelend vindt. Ik ben zelf niet zo impulsief, maar volgens mijn moeder weten (veel) mensen niet hoe ze met me om moeten gaan. Het stomme is nog dat ik het zelf niet snel doorheb. Ik vind mijzelf namelijk heel normaal.
Dat heeft ook best wel voor problemen gezorgd. Zo vonden ze me op de basisschool maar een rare. Niet alleen de kinderen, maar ook de onderwijzers. Mijn onderwijzer heeft ook tegen mijn ouders gezegt dat ze niet wist wat ze met mij aanmoest en het erge is dat ik nog steeds niet weet waarom.

Ik heb dan wel geen adhd, maar ik kan je best begrijpen dat je je bij bepaalde dingen moet inhouden, omdat je anders denkt dat de rest je maar raar vindt.

meestal zeg ik maar gewoon NIKS omdat ik denk dat het toch een 'autistische' of 'ADD' opmerking is waar niemand wat aan heeft :( ik vind het niet leuk om niks te zeggen ik voel me zo depri en teruggetrokken dan,

het is OF heel druk zijn en mezelf belachelijk maken OF heel teruggetrokken zijn :( laatste tijd vooral dat laatste, mja ik moet een beetje de middenweg zien te vinden

Al mijn leraren hebben nog altijd minimaal een boekje/informatie brochure over pddnos/adhd gelezen. Maar aangezien jij dat niet hebt, zou ik het niet weten :S

Correctie, niet allemaal ;)