misschien kennen/weten jullie het
 

Ik heb best wel wat problemen gehad. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik een tijd lang flink in de put heb gezeten! Nu gaat dat allemaal beter! Ik voel me goed en leef mijn leven, tot drie dagen terug. Ik ben iemand tegen gekomen die zo geweldig is dat ik er depressief van wordt! Hij is geweldig en vind mij ook geweldig en het is allemaal super! Nog niks definitiefs maar das ook nog een beetje vroeg! Anyway, ik was gister bij hem en het leek wel of die oude beerput volledig werd opengetrokken, het gevoel dat ik in die kuttijd had leek ineens terug te zijn. Alleen maar omdat we zaten te praten en ik er nog maar weer eens achter kwam hoe geweldig hij eigenlijk is. Ik voelde me onzeker,nutteloos en stom. Snapte ineens niet meer wat zo'n geweldige kerel in mij zou zien en mijn verliefdheid werd in een hoek gedrukt door al deze zware gevoelens.
Nu zit ik hier, voel me super emotioneel. Omdat ik niet weet wat ik moet doen, moet ik dit afkappen en verder leven achter mijn muur, of moet ik dit gevecht aangaan om ook dit laatste restje van mij onder ogen te zien?

Kent iemand dit gevoel?

Ja, ik ken dit gevoel helaas maar al te goed...
Ik voelde me bij hem niet op mijn gemak, voelde me onzeker en nutteloos. Alsof hij 100x beter was. Dat is natuurlijk niet zo...
Bij hem kon ik amper een woord uitbrengen.... Terwijl ik juist zoveel wilde zeggen... Ik denk dat je er goed met hem over zou moeten praten hoe je je voelt, anders loopt het helemaal stuk...
Dat was bij mij iig zo, maarja hij was ook een zak...
Volgensmij kon het hem niet veel schelen hoe het met mij ging. Maar ik moet nu gaan en als je nog wat wilt zeggen of erover praten kun je altijd een pmetje sturen ;)

Misschien is wat ik soms voel niet hetzelfde maar ik herken het wel.
Dat gevoel is zodanig sterk dat ik me ervan misselijk ging voelen. En slecht door onzekerheid. Ik bewonderde die persoon zodanig en voelde me vereerd als hij gentle met me deed. Maar ik voelde me ook in een diepe put. Versmacht en vast.
Ik denk niet dat dit een goed teken is, als je echt verliefd bent dan voel je je goed, ben je spontaan en vergeet je je zorgen en dipjes.
Je moet je niet verschuilen achter een muur, wees jezelf, denk niet teveel na, probeer de slechte momenten uit het verleden te vergeten en uit je gedachten te bannen. Misschien overwin je het... misschien voel je je zo omdat het nieuw is en obekend, ... en heb je even de tijd nodig. Anderzijds als het blijft duren is hij misschien toch niet de geschikte persoon... Bij liefde hoor je je toch goed te voelen.

Ik snap niet dat je de term depressief gebruikt, dus leg dat eens uit, want volgens mij weet je niet eens wat dat inhoud.

ik ken het gevoel depressief heel goed, leeg en toch onrustig, lusteloos down, dof enz....
heb drie jaar lang pillen gehad en therapie en shit.
Het is misschien fout om te zeggen dat ik me nu depressief voel, het is alleen een gevoel van binnen dat me doet herinneren aan die tijd.


Faded en utopia: thx for the words!
Ik voel me ook echt super bij hem en hij is ook echt een good guy, het is denk ik gewoon even heftig!!!!

Grudge, bastard?

nope

Dit is heel herkenbaar! Ik had dit altijd bij mijn eigen vriendje..ik vond hem zo geweldig dat ik mezelf veel minder voelde! Ik was alleen maar bezig met hoe leuk hij was en hoe stom ik was. Ik vond hem zó leuk dat ik me gewoon alleen maar down kon voelen bij hem. Best raar eigenlijk...ik begrijp het niet zo goed :bloos: