Oneerlijk verdeeld
 

Ik heb 3 goede vrienden, 1 jongen en 2 meisjes. Dat ene meisje ken ik al wat langer en dat is 'de beste vriendin' zegmaar. We wonen ongeveer 7 km uit elkaar, ze wonen alledrie in een wat grotere plaats en ik in de plaats ernaast. Nu is het zo dat ze nooit bij mij langs komen. De jongen komt wel geregeld langs dus die laat ik er even buiten. Maar de andere 2 zijn vorig jaar op mijn verjaardag geweest, ze hebben me een keer opgehaald en eentje is een keer langs geweest. Dat is dus 2 keer in een jaar en ik zit eigenlijk elke week wel bij hun. Ik vind dit nogal vervelend omdat ik vooral 's avonds altijd moeite moet doen om thuis te komen en vaak moet blijven slapen ofzo. Ze weten dit en als ik er maar weer eens over begin krijg ik te horen dat ik ze nooit uitnodig en dat er bij mij niets te doen is en dat het natuurlijk wel allemaal heel vervelend is. Nu is het zo dat ik over 3 weken jarig ben, dan komen ze dus voor de jawel derde keer sinds mijn vorige verjaardag langs. Nu moeten ze wel en eigenlijk heb ik zoiets van dan kom je die dag ook maar niet. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet, het moet toch een beetje gelijkwaardig zijn dat je bij elkaar langs gaat?? Iemand ideeen??

7 km is helemaal niet veel jah. Maar ga je ook wel eens naar hun toe dan?

dan nodig je ze toch uit?

Bij mij komt nooit iemand langs. Ik ga liever langs bij anderen thuis. Ik weet niet wat het probleem is eigenlijk.

en het is hen :mad:

Och, dat is niet erg. Mijn boezemvriendin en ik zijn ook zo. Ik loop dagelijks bij haar binnen, zij nagenoeg nooit bij mij. Ik ben het al lang gewend :) Dat verandert niets of zegt niets over de vriendschapsband bij mij.

Maar als ik eens niet kan komen of geen zin heb om een half uur te fietsen is het vaak zo van nou dan spreken we gewoon wel niet af. Of je stelt voor om iets te gaan doen en ik laat merken dat ik het leuk zou vinden dat ze naar mij toe komen dan gebeurt dat eigenlijk nooit. Ik weet ook wel dat het vaak zo is dat je bij de een vaker komt maar dan vind ik 3 keer per jaar wel heel erg weinig. Ik vind het gewoon vervelend dat ze nooit de moeite nemen om hier heen te komen terwijl ze weten dat ik het vervelend vind.

7 Kilometer is een half uurtje fietsen. Waar maak je je druk om? Bovendien, het is goed voor je conditie.

Ik mag 's nachts niet een half uurtje door de polder gaan fietsen. Dus ik moet voor 's avonds altijd wat regelen.

En het gaat ook niet om het fietsen. Het is meer een gevoelskwestie. Ik kom wel elke keer naar hen toe om ze te zien en ik doe daar moeite voor en zij doen het niet voor mij en ik denk ook niet dat ze het willen doen.

doe je dat misschien op een omslachtige (meisjes)hintmanier?
(aangezien je al eerder zei dat zij niet het idee hadden dat jij hen wel eens uitnodigde)

het is toch meer zoiets dat jij meer voor de vriendschap over hebt dan hen..
Ik bedoel maar, als jij altijd het initiatief moet nemen en naar hen toe moet komen is het op een gegeven moment natuurlijk ook niet meer leuk..
Ik denk dat je er het beste met ze over kan praten, hoe moeilijk dat ook is..

Op de middelbare school woonde ik in Bakel (dorp) en mijn vrienden in Helmond. IK ging altijd bij hen langs, simpelweg omdat niemand deat pokkenend naar bakel wilde fietsen. Aan de ene kant kan ik het begrijpen, want mensen die in de stad wonen zijn gewoon lui. JA LUI. Al die middelbare scholieren die nooit langer dan 10 minuten op de fiets hebben hoeven te zitten, hebben er gewoon een teringhekel aan om 7 kilometer te fietsen. Ze kijken niet verder dan hun neus lang is, en denken 'wrom zo'n end fietsen als je ook in de stad kunt blijve. Hier zijn tenminste winkels etc etc'

Nu kun je ze veroordelen op hun luiheid, of je kunt denken: ik ga gewoon alleen maar bij hen langs. Kan mij het wat schelen of ze ooit bij mij komen, als ze dat niet willen, dan dwing ik hen ook niet. Ohja, stel anders voor om je verjaardag bij een van hen te vieren, misschien zien ze door dit absurdisme de ernst van de zaak in,

Ik herken deze situatie wel, het is mij ook overkomen toen ik verhuisde en mijn vrienden achterliet in een dorp ong. 7 km weg. Een paar ervan vonden het ook te ver weg. Bij mij was het gewoon een kwestie van tijd en ze ervan overtuigen dat het niet ver is ( ik heb hele luie vrienden ) en ze komen zo weer langs. Maar als ze echt geen moeite willen doen moet je jezelf maar eens afvragen of het wel echte vrienden zijn.

Mijn 'beste' vriendin en ik wonen allebei ongeveer op dezelfde plek, nog geen 5 minuten van elkaar en beiden nog geen 5 minuten van het uitgaanscentrum enzo. Toch is het zo dat zij vorige week voor 't eerst sinds drie jaar bij mij bleef slapen en dat zji hooguit eens in de maand bij mij is terwijl ik minstens drie keer per week bij haar ben. En ik vind 't prima zo.

Ik herken het, ik ben ook altijd degene die op de fiets springt. En eigenlijk maakt het me niet uit ook... Ergens vind ik het wel prettig. Tis niet dat het bij mij saaier is, maar bij mij kun je niet uitgaan, en 5 km verderop wel! Dus eigenlijk is dat het hele eiereneten... Tja, wen eraan, zou ik zeggen, of zoek vrienden bij jou in de buurt.

Dat is dus het probleem. Confronteer je ouders met hun irrationaliteit en zoek statistieken op waaruit blijkt dat overdag fietsen veel gevaarlijker is (i.v.m. verkeer).

Zoals ze zelf al zeggen; nodig ze dan gewoon een keer bij je thuis uit.

Alsof het hier gaat om een redelijke angst waar je op een redelijke manier mee om kan gaan. Ik kan nog zoveel statistieken voorhouden aan mijn ouders, maar ze zouden het nóg heel vervelend vinden als ik 's nachts zo'n end door de wildernis moet fietsen. Volgens mij krijg je zo'n angst er nauwelijks uit, laat staan met statistieken.

Als je ouders een bepaald verbod niet kunnen beargumenteren, waarom zou je je er dan aan houden? Dat zou ik pertinent weigeren, maar mijn ouders behandelen mij gelukkig niet als vierjarige.

Hoe niet beargumenteren? Er zijn zat redenen om je dochter van 17 niet een halfuur in haar eentje door de polder te laten fietsen.

Geen rationele. Tenminste, niet als je haar overdag wel gewoon weg laat gaan.

Overdag zijn er meer mensen (op straat en wakker) en is er dus meer toezicht?

Er vallen ruwweg zo'n 1000 maal zo veel doden in het verkeer vergeleken met verkrachtingen.

20 minuutjes. :o

Dat ze te lui zijn om zelf die 7 km af te leggen, daar zal je mee moeten leren leven, en dat zie ik zelfs hoegenaamd niet als een probleem. Als je het echt vervelend vindt, zal je hun toch moeten overtuigen om je vaker te bezoeken. Als dat dan nog steeds niet gebeurt kan je het best nog steeds niet persoonlijk opnemen.

Jammer dat dat je ingesteldheid is t.o.v. mensen die je echte goede vrienden zouden zijn. Echt jammer.
Jij hebt misschien de indruk dat je vrienden niks voor je overhebben, maar daar gaat het waarschijnlijk niet om. Die 2 meiden zijn misschien gewoon veel liever in de stad dan in jouw dorp. Dan gaat het ook echt niet op dat ze daarom niet meer welkom hoeven te zijn bij jou.

@Mephostophilis: Als haar ouders 's nachts ongerust en bang zijn omdat hun meid van 17 alleen een heel eind door het donker moet fietsen, is dat een verdomd goede reden om het haar niet te laten doen. Uren wakkerliggen uit ongerustheid vind je trouwens niet in statistieken terug. Hoe je het ook draait of keert: een meisje alleen, 's nachts, in het donker, op een (misschien) verlaten, is heel erg kwetsbaar. Ouders hoeven zich over zo'n gevoelens niet t.o.v. hun kinderen, t.o.v. niemand, te verantwoorden. Zeker niet t.o.v. nietszeggende statistieken.

dan moet je maar niet op het platteland gaan wonen

Dat 's nachts fietsen willen mijn ouders gewoon niet. Ik vind het zelf ook totaal geen prettige weg om te fietsen vooral niet omdat je door tunneltjes moet waar nogal eens aparte scooterfiguren in hangen.

En misschien ben ik ook wel miepig dat ik het stom vind dat ze nooit langskomen. Maar dat ze soms liever niet afspreken dan dat ze naar mij toe moeten komen vind ik gewoon niet leuk. Ik vind dat dat soort dingen in een vriendschap gewoon wel een beetje gelijk moeten zijn en ik heb het idee dat ze het een soort niet voor me over hebben. Ik hoef nu ook niet per se een oplossing te hebben ofzo, ben ook gewoon benieuwd naar de meningen hier.

En in een dorp wonen is kut jah.

Zitten jullie dan niet meer bij elkaar op school?

Het is heel normaal dat de een vaker bij de ander langskomt, maar als je erzelf moeite mee hebt en wil dat je vriendinnen vaker bij jou langskomen dan zou ik ze gewoon vaker uitnodigen en als ze dan nog zeggen van ja kom maar hierheen er serieus met ze overpraten dat jij het ook leuk vindt al komen ze een keer bij jou aan.

Succes!