Herrinneringen
 

Ik ben deze vakantie erg veel opgetrokken met een jongen die ik ken. Alles leuk en aardig, ik heb een te gekke vakantie gehad, helaas is het niet afgelopen zoals ik wilde. En heeft hij het nu met een ander meisje.
De verliefde gevoelens voor hem zijn inmiddels weg, maar de herrinneringen blijven. Elke keer als ik langs een plek rij, waar ik met hem was. Komen die herrineringen weer terug.
Ik word er gek van!!! Het maakt me helemaal kapot..Ik kan er niet omheen, ik mis iemand om me heen.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat de herrinneren geen impact meer op mijn leven hebben? Thnxx!!

Ik denk dat die herinneringen er altijd blijven..zolang die plek daar nog bestaat en jij daarlangs komt. 2 Opties: ga er niet meer langs of probeer dat alles zo veel mogelijk aan de kant te zetten/ Ik weet dat dat niet gemakkelijk is; zoiets moois vergeet je niet snel...maar door de tijd zal het gevoel slijten; maar helemaal verdwijnen zal het misschien wel nooit doen! Succes!

ik heb precies hetzelfde, ik ben ook met n jongen heel lang opgetrokken maar ook verkeerd afgelopen: ook hij heeft n ander. Ook als ik langs die plekken kom, mis ik hem weer.

Is t zo dat je wel langs die plekken moet? Op weg ergens heen? Anders zou ik proberen de plekken te vermijden. Misschien helpt het ook om wat meer af te spreken met vriendinnen voor de afleiding?


succes:)

ik zou die plekken juist niet mijden maar er gewoon langsgaan, en bedenk je dat je je aanstelt ,dan gaat het vanzelf over:)

Overheen zetten, nieuwe herinneringen maken en glimlachend aan terugdenken als je er weer langskomt (y)

Natuurlijk...Ik ga glimlachende langs die plekken..maar die glimlach gaat al snel over in een bedenkelijke blik..
Helaas die plekken moet ik elke dag langs..Naar school, naar mijn werk, naar mijn sporten..Verschrikkelijk..En ik weet tijd heelt alle wonden..maar het is nu toch al een tijd geleden, en ik heb niet het gevoel dat het minder is geworden..
Misschien ben ik wel verliefd op het gevoel verliefd zijn.
Want volgens mij ben ik niet meer verliefd op de jongen zelf...
Of maak ik dat mezelf alleen maar wijs..? Volgens mij wil ik dat TE graag namelijk..

dat heeft tijd nodig :o

Ze uit de weg gaan helpt niet, maar stelt alleen maar uit, dus je moet accepteren dat die herinneringen er zijn en je moet ze proberen een plek te geven zonder dat t nare gevoelens opwekt

ja een plek geven ..dat is iets waar ik nu mee bezig ben.. maar wist niet dat het zo moeilijk kon zijn..
Gelukkig ben ik niet de enige met dit soort dingen..
Ook ben ik erachter gekomen, dat als je iets echt wilt vergeten, dat je juist niet lukt..hoe graag je het ook wilt..:(

Ik had precies hetzelfde, ik verloor "hem" aan een goede vriendin.
en die plekken had ik dus ook.
Vooral de V&D waar we vaak in de la place zaten.
Sinds ik er met mijn vriend heen ben geweest is het iets neutraals.
Het zal geen herrinnering aan mijn huidige vriend opleveren, maar het is gewoon afgesloten op een of andere manier.
Bij mij hielp het dus dat ik een vriend kreeg..
Helaas geen raad waar je 123 iets aan hebt,
maar het verdwijnt in ieder geval wel!
succes.

whah.. ja ik hoop het maar, want op dit moment weet ik het ff niet meer..als ik alleen al op de weg naar die plekken toe fiets.. wordt ik helemaal stil..Het heeft iets over zich heen...
Ik verloor hem aan zijn ex...die nu samen heel leuk en gelukkig samen zijn..tja het leven is hard..maar ik was nog nooit echt verliefd geweest..en op dit moment had ik eigenlijk liever dat het ook nooit was gebeurd..

Juist.

(y)

Wijze raad, ik heb ook heel lang het zelfde 'probleem' gehad, maar op een gegeven moment besef je gewoon dat het onzin is. Het heeft gewoon zijn tijd nodug.

Zo'n herinneringen moet je vooral koesteren, en niet proberen weg te stoppen. Het waren toch leuke tijden, waarom zou je die dan moeten vergeten?

Ik heb wel vaker van die herinneringen, die gekoppeld zijn (en waarschijnlijk blijven) aan mensen met wie ik het goed had. Sommige van die mensen zie ik nooit meer, waren goede vrienden maar nu niet meer, een paar van die mensen zijn er niet meer, en in sommige gevallen is de verliefdheid van toen helemaal over. Maar die herinneringen, die zal niemand me afnemen.

Ik heb me ondertussen wel afgeleerd om bij goede herinneringen ook telkens het gevoel te moeten krijgen nu iets te missen. Misschien is dat de stap die je zelf nog moet zetten.

zoals ik het zie, heb jij een "anker" gemaakt. DWZ elke keer als je ergens komt, herinner je je iets. Als bv. Elke keer als je langs het leslokaal komt van Frans, herinner je je dat je er toen en toe n uit gezet bent.

Neem een vriend(in) mee naar die plek en ga er een tijdje zitten... praten of whatever. Zo slijt het misschien eerder. Dan maak je een ander "anker" aan, namelijk.