22, don't know what I'm supposed to do.
 

Ik ben oud;
de aders op mijn handen,
herdefinieren hun vorm
tot overduidelijke bloedhallen,
die er dik bovenop liggen.

Mijn nog helderblauwe ogen,
eerst kinderlijk en rimpelloos,
liggen dieper dan weleer.

De jeugd van tegenwoordig, 17
of 18, nét, dartelt half onwetend
om mijn moede oren
die het gekwetter van de uilskuikens
onwelwillend moeten aanhoren.

Ik voel me oud,
ik ben geen jong blaadje meer,
ik ben ouder dan ik was.

Van alles dat had kunnen gebeuren,
heeft dit me toch het meest verrast.

ik vind hem heel mooi om te lezen, en ook al ben ik zelf 16 en kan ik er nog niet met mijn volle verstand bij dat je je zo voelt op je 22e, zoals jij het schrijft kan ik toch een beetje voelen hoe het is.


ik vraag me af of je dat op je 22e al hebt, maar de dubbele betekenis van "er dik bovenop liggen" vind ik heel goed gevonden!
met deze eerste strofe weet je meteen en op een heel directe wijze de aandacht te krijgen van de lezer, denk ik.

De jeugd van tegenwoordig doet me ongewild toch denken aan de jongens van Watskeburt, ik weet niet of dat de bedoeling was. getallen staan in een gedicht vaak lelijk, en ook in dit gedicht vind ik het minder mooi. misschien had je ze beter voluit kunnen schrijven.
de 3e strofe is verder wel mooi.

het einde vind ik heel mooi. het is kort, maar laat een duidelijke indruk achter bij mij!

ja, deze vind ik goed!

Hmm ik weet niet, ik vind 'm net niet geloof ik.

Hier vind ik de eerste drie regels mooi, maar daarna vind ik het woordgebruik niet helemaal passen. Dat heb ik iedere keer, je begint mooi, weloverwogen, maar het lijkt alsof je af en toe geen zin had om te kijken of het nog mooier kon. Ofzo.

Ik vind het wel origineel.

Dat 'nét' vind ik hier heel leuk staan, precies goed. Cijfers had ik voluit geschreven, maar misschien dat dat voor de vorm niet goed was?


eerste + derde regel (y) , maar de tweede vind ik echt te cliché en totaal niet passen hier.

De subtiele klankrijm van 'was' en 'verrast' is ook goed gelukt.



Met dit commentaar kun je dus echt niks geloof ik, maar ik weet ook nog niet zo goed wat ik vind. Ik vind 'm wel oké denk ik dan maar, en dat is dan het gemiddelde van soms erg leuk en soms 'niet-zo'.

dat wou ik ook nog zeggen, maar ben ik vergeten. bij deze sluit ik me erbij aan:)

dank voor alle reacties.

eerst wil ik opmerken dat de cijfers doelbewust zijn, omdat het oog ook wat wil, en leeftijd meestal niet voluit geschreven wordt. de zinnen zouden te lang worden als ik voluit zou gaan.


quote:Ik voel me oud,
ik ben geen jong blaadje meer,
ik ben ouder dan ik was.

als ik slechts de eerste en derde regel zou gebruiken zou het niet goed klinken.

ik voel me oud
ik ben ouder dan ik was.

het jonge blaadje ofwel spring ticket is iets wat vaak als zin door mijn hoofd speelt voor het gevoel dat ik probeerde te beschrijven.

de jeugd van tegenwoordig is jammer genoeg wel enigzins besmet door watskeburt ja. maar in dit gedicht is dat op zich niet slecht, anders had ik het niet gebruikt. het geeft wel een beetje aan wat ik soms denk van bepaalde jongeren.

en ik heb inderdaad al bloedvaten die bol op mijn handen liggen, maar nog niet zo erg als mijn ouders. beetje een familiekwaaltje.

Als je die zin wil gebruiken, moet je dat doen. Maar je hoeft anders niet per se alleen de eerste en derde zin te gebruiken, je kunt ook een nieuwe tweede zin bedenken.

doe eens een voorstel

Hé niet van die moeilijke vragen stellen. Ik zal er over na denken.

Rare gedachte dat je een negatief beeld hebt over 17-18jarigen. Ik wil dit beeld toch even (proberen) rechtzetten. Ik, als 18-jarige, voel mezelf geen kuiken meer, terwijl ik dit twee jaar geleden zeker wel nog was. Het is zelfs zo dat mijn vriendengroep en ik dit jaar tot het besluit gekomen is dat wij op 1 jaar tijd heel erg geëvolueerd zijn, in de positieve zin. Wij zijn volwassener geworden. Wij tsjilpen niet meer, of met mate, als wij een teveel aan alcohol geconsumeerd hebben bijvoorbeeld. De kloof tussen 18-jarigen en 22-jarigen is veel kleiner dan de kloof tussen 14-jarigen en 18-jarigen (om maar iets te noemen), althans dat is wat ik er van vind. Omdat je in je puberteit compleet verandert, en je op je 18de al wat volwassener bent (maatschappelijk, maar ook fysiek, en (misschien niet voor iedereen) toch ook psychisch).
Ik zeg niet dat wij, als 18jarigen, al veel van de wereld weten, maar we weten toch iets, en we zijn wel degelijk met de wereld bezig.

Ik spreek nu wel voor mij en mijn omgeving, ik weet niet hoe dat bij jullie gesteld is natuurlijk ;).

Ik vind het trouwens heel erg jammer dat je je op je 22ste al oud voelt, terwijl het leven pas echt begint. Ik stel me ook de vraag of je niet stiekem een beetje jaloers bent op de jeugd van tegenwoordig.

Ach liefste bloem-voor-mij, natuurlijk weet ik dat 17-18 jarigen volwassen zijn, ik ben tenslotte ook op slechts vier jaar na hetzelfde. ik wilde alleen duidelijk maken dat ik me in een situatie voel zitten waar ik het idee heb dat mijn jeugdigste jeugd voorbij is, en ik de dingen die ik deed als 16-jarige nu niet meer zou doen, en dat dat toch wel jammer is. Ja, dat is inderdaad een deel jaloezie. Maar ook spijt, was ik toen maar beter bewust geweest van hoe kort de jaren duren die het fijnste zijn. ik vroeg me als 18-jarige altijd af hoe je je ooit oud kon gaan voelen, en ik begin nu een beetje een idee te krijgen hoe dat gaat. langzaam minder strak, minder opties, minder dromen. ik zit er nu nog vol mee, maar ik kan aan hoe het nu gaat aflezen hoe het straks zal gaan.