decadent
 

kom blijf bij mij
schop je schoenen weg,
de hooggehakte zooltjes
heb je niet meer nodig.
de strassteentjes raken verspreid
in de wijde, wijde natuur.
kom blijf bij mij,
we wonen in het noorden,
en eten van simpele borden
met eenvoudig eetgerei.

liefste, met je roodgouden haren,
zonder verharding
van stinkende lak,
een zachte waterval
waar mijn hand in kan glijden,
je borsten als heuvels
van zuiver albast.

kom, liefste, kom
meer hebben we niet nodig
dan simpel verblijven.
een brandend haardvuur
een wand met boeken.

mijn engel kom,
schop je schoenen weg
de hooggehakte zooltjes
heb je niet meer nodig.

Een leuk gedicht om te lezen, lekker knus gevoel brengt het over. De 2e strofe vind ik het mooist. Het loopt allemaal heel lekker. Niks aan te merken. (y)

Hmm, ik vind 'm te direct om een geliefde op te hemelen. Een liefdesgedicht waarbij je je liefste aanspreekt moet dromen uitademen, en niet zo'n directe taal bevatten. Ik vind 'm misschien gewoon wat te alledaags voor de Liefde.

lieve bloem, ik ben niet bi.

Dat zeg ik toch niet?

ik meende dat je bedoelde dat ik het gedicht voor een geliefde schreef, om hem/haar op te hemelen. dat is niet de boodschap, ik had specifieker moeten zijn in mijn reactie. Je m'excuse.

Je schrijft vanuit een persoon/personage naar een andere persoon, een geliefde toch, lijkt me. Wie deze personages zijn weet ik natuurlijk niet. Alleszins, m'n eerste gedacht was niet dat je bi bent. Ik vind het veel leuker om over vrouwen te schrijven dan over mannen eigenlijk. Vrouwen zijn in de poëzie gewoon een veel interessanter onderwerp (niet persoonlijk, potentiële mannelijke lezer) vind ik persoonlijk. En ik heb een vriendje ;).