Hoe kritisch ben jij?
 

... over mensen?
In vriendschappen en liefdes?
Word je al verliefd op iemand als die persoon even aardig tegen je doet of heb je een heel lijstje eisen waaraan een jongen/meisje/man/vrouw aan moet voldoen?
Heb je veel vrienden of noem je ze liever kennissen en is/zijn er slechts één of twee mensen in jouw leven die zich 'een vriend van jou' mogen noemen?

TS begint.
Ik geloof dat ik in beide gevallen behoorlijk kritisch ben. Verliefd word ik niet zomaar, en een vriend van me word je ook niet zomaar, om het 'zo maar' even te zeggen. Maar ik ben niet iemand die vaste eisen stelt (de mensen in mijn leven verschillen ook enorm van elkaar), een persoon kan met welke persoonlijkheid dan ook om uiteenlopende redenen bij mij wel of niet in de smaak vallen.

Ik heb niet echt een lijstje waar vrouwen aan moeten voldoen in relatieverband, eerder kenmerken waarvan ik gewoon weet dat dat *aantrekkelijk* is voor mij persoonlijk, en als ik dan tijdens het uitgaan eindelijk zo`n iemand tegenkom kan je wel zeggen dat ik mn kans niet laat glippen zegmaar.. ;)
Als ik dan kan kiezen tussen verschillende vrouwen ga ik ze gewoon af, en trek me conclusies.

Als het om vrienden/kenissen gaat heb ik er wel veel, ik ben ook altijd wel aardig tegen iedereen en andersom, maar (zoals iedereen denk ik) heb ik ook vrienden waar ik het best mee kan omgaan, waar ik *echt* mee bevriend ben etc etc.

Ik denk dat vooral een gewoon klein groepje mensen snel verliefd wordt, en dat dat gewoon in ze zit, en volgens mij hebben mensen die snel verliefd worden (bijv. dmv aardig doen, je maakt 1 praatje met iemand en je bent verkocht) ook niet zo heeeeel veel ervaring, en zijn ze gewoon nog jong(er dan de rest), ze weten simpelweg niet beter.

Qua vriendschappen ben ik heel kritisch. Het liefst heb ik een vriend/vriendin die een beetje op mij lijkt. Iemand die niet al te simpel is en goed en veel kan praten (over gevoelens). Daarnaast is het natuurlijk ook wel fijn als je dezelfde interesses hebt en die samen kunt uitoefenen.

Hoe het precies zit met liefdesrelaties weet ik niet. Het klikt gewoon tussen ons of helemaal níet, dat gaat vanzelf.

Ik word echt niet snel verliefd. Ik heb niet echt bepaalde eisen waar een jongen aan moet voldoen, maar het kan hele verschillende redenen hebben waardoor ik écht verliefd word.
En een vriend ben je ook niet zomaar. Het duurt wel ff voordat ik echt iemand een vriend kan noemen:)
dus wel redelijk kritisch ja

Natuurlijk. Ik wil alleen maar leuke, mooie, hoogopgeleide, populaire mensen om me heen.

Heel kritisch. Voor een moment kan ik even iemand leuk vinden, of iemand aardig vinden. Voor vriendschappen (en relaties überhaupt) op lange termijn ben ik een stuk kritischer opgesteld. Al hoeft mijn vriend niet te voldoen aan een lijst met eisen. Er zijn een paar eisen in het algemeen, en die "scan" ik automatisch als ik een jongen leuk dreig te gaan vinden. ;)

Met een relatie ben ik wel heel kritisch. Ik huppel niet zomaar op iemand af met de bedoeling haar 'mee te krijgen'.
Kwa vrienden ben ik heeeel makkelijk. Ik mag in principe iedereen en dat wordt meestal wel gewaardeerd. Echt goede vrienden heb ik ook wel, maar ik ben meer iemand die met alles en iedereen omgaat, zo blijft het gevarieerd.

Dat heb ik ook wel een beetje hoor. Ik spreek vrij makkelijk mensen aan, raak makkelijk aan de praat en ja, in principe mag ik ook iedereen. In het begin althans. (al zijn daar heel soms ook uitzonderingen bij). Maar dan heb ik het dus over mensen waar ik het eventueel goed mee kan vinden, niet over vrienden. Op school heb ik bijna altijd wel aanspraak, ik kan bij veel mensen aanschuiven in de pauze enzo... Maar dat is voor mij dus wel echt een ander verhaal. Er zijn maar heel weinig mensen die me echt kennen, waar ik persoonlijke dingen tegen vertel, zeg maar.

Giph :nono:

Ik ben behoorlijk kritisch, op beide gebieden, maar ik heb niet zozeer vaste eisen aan mensen. Ja, ze moeten intelligent zijn, een goed (lees: mijn) gevoel voor humor hebben en met goede ideeën komen. Er zijn echter genoeg mensen die daaraan voldoen en toch niet mijn vrienden zijn. Er is een bepaalde klik die er moet zijn, een soort wederzijds begrip dat er meestal vanaf het begin af aan al is. Ik moet iemand ook kunnen vertrouwen, maar dat is nooit zo'n punt geweest. Ik heb nooit problemen gehad met vrienden die me verraadden.

Wat betreft verliefd worden... eh, tja, volgens mij word ik vrij gemakkelijk verliefd, toch wel, en dan niet per se op jongens die bij me passen. Ik kan mijzelf goed verliefd praten en een jongen een persoonlijkheid geven die hij uiteindelijk helemaal niet blijkt te hebben.
Mijn eis voor relaties is echter wel dat de jongen in kwestie leuk en intelligent moet zijn en een goed gevoel voor humor moet hebben en nog veel meer dingen die met mij overeenkomen, en dan mij toch nog kunnen verrassen, en daarom doven die semi-verliefdheidjes meestal uit. Tot een jongen echt leuk is, natuurlijk.

(y)

Ik ben in beide gevallen best wel kritisch.
Echt verliefd word ik niet snel, maar ik heb wel veel van die "verliefdheidjes" die dan hoogstens n week ofzo duren. Maar om dan te zeggen dat ik echt verliefd ben, nee. Voordat ik echt verliefd op iemand word, heb ik best wel wat tijd nodig. Ik moet iemand kunnen vertrouwen, en er 100% mezelf bij kunnen zijn.

Ik heb ook wel een of twee jongens die ik bijna nooit zie, en waar ik op dit moment ook niks voor voel. Maar ik weet van mezelf, dat, als ik er weer een uur ofzo bij in de buurt ben, dat ik dan weer echt helemaal verliefd op ze ben. Ook als ik ze maar zie lopen, begint het weer helemaal te kriebelen, en dan hoeven ze niet eens iets tegen me te zeggen ofzo.

Vrienden maak ik oko niet makkelijk, maar ik ben zelf ook niet echt de makkelijkste om mee om te gaan. Ik moet ook iemand helemaal kunnen vertrouwen, en er lekker mezelf bij kunnen zijn. Het is belangrijk, voor dat ik iemand echt een vriend noem, dat ik weet dat ik er gewoon lekker mezelf bij kan zijn. Ik kan er bij in kunnen storten, maar ook lekker gek doen. En er zijn maar weinig mensen waar ik dat bij kan. Dus ja, ik ben best wel kritisch...

Liefde: Heel kritisch. Iemand moet echt heel bijzonder leuk zijn voordat ik er verliefd op word. Soms heel vervelend, maar aan de andere kant ben ik er ook wel blij mee als ik naar voorbeelden in mijn omgeving kijk. Dan maar liever wat kritischer.

Vrienschappen: Dat is een hele moeilijke. Aan de ene kant ben ik geneigd om te zeggen dat ik daar niet zo bijster kritisch ben, althans dat was ik niet. Ik kan met redelijk wat mensen goed omgaan en zelfs met mensen die vrij irritante eigenschappen hebben. Op een gegeven moment echter ben ik door bepaalde gebeurtenissen heel veel kritischer geworden en "kies" ik mensen ook moeiljker uit. Dat extra kritische bracht wel met zich mee dat ik me afvroeg hoe ik met de mensen moest omgaan die ik in die "makkelijkere" periode had leren kennen, want sommige hadden punten die ik toch wel irritant/storend vond en waar ik eerst me niet zo veel van aantrok.

liefde: ik word niet zomaar verliefd. ik wil het eigenlijk niet kritisch noemen, maar meer een soort van: het duurt gewoon even, eerst iemand helemaal leren kennen. overigens kan ik het soms heel warm krijgen van jongens, maar dat stelt dan gewoon geen ruk voor.

vriendschappen: niet kritisch, maar voorzichtig. ik noem niet snel iemand een vriend, omdat ik eigenlijk nooit weet wat de ander er dan over denkt. De echte vrienden die ik nu heb zijn zo gegroeid. dat was niet van: we zien elkaar en we zijn vrienden. dat paste gewoon, het was een soort van 'thuiskomen'. bijzonder, overigens.

Ik ben best kritisch. Snel verliefd word ik absoluut niet, zelfs iemand leuk vinden gaat soms best moeizaam, waarschijnlijk omdat ik inderdaad een behoorlijk lijstje heb. Ik heb weinig échte vrienden, en wel omdat ik mensen niet snel als 'vriend' beschouw, ze zijn als kennissen voor me. Aan de hoeveelheid mensen die ik ken ligt het zeker weten niet.. Maar ik hecht weinig waarde aan het kunnen zeggen: "Ik heb wel 20 vrienden" je moet ze wél onderhouden, maar op het moment dat er met jou een keer wat aan de hand is, zijn ze nergens te bekennen en blijven slechts je échte vrienden over. Dag verspeelde tijd. Daarom zullen mensen ook hard moeten werken willen ze bij mij promoveren. :o

Ik heb 3 goede vrienden. Waarvan ik mijn vriend als mijn 'beste' beschouw, al staat 1 jongen die ik al bijna 4 jaar ken daar ook heel dichtbij. :)

ik ben niet veeleisend, maar ik wordt niet op de eerste de beste voorbijganger verliefd, en al helemaal niet op een man die me aandacht geeft ( veel mannen hebben dit fenomeen wel, dat als JIJ ze aandacht geeft ze meteen hopeloos verliefd worden).

Hij moet charmant zijn, humor hebben, wua humor bij mij passen, vlot en spontaan zijn, een goed verzorgd uiterlijk hebben, en last but not least INTELLIGENT zijn.

"Een gediplomeerd mens is nog geen gestudeerd mens"

P. Fortuyn.

;)

Goh.
Ben ik het een keer met hem eens.
:o

Wat is een gestudeerd mens in vredesnaam?

Ach, ik ben nogal makkelijk. Ik kan het al snel goed vinden met iemand, en ik heb veel 'vrienden'. Er zijn niet veel mensen aan wie ik alles vertel, en er zijn er ook niet veel die alles van me weten of die mijn gezicht kunnen lezen. Dat soort dingen kosten tijd... Maar ik geloof niet dat ik echt kritisch ben. Het moet gewoon een beetje klikken.

Qua relaties zijn er een aantal dingen die aanwezig moeten zijn voordat ik eraan begin. Zekere mate van intelligentie is wel handig, net als dezelfde humor. Dat soort dingen zijn vaak niet moeilijk te ontdekken, na een paar gesprekken weet je wel hoe die bordjes hangen. Tja, gaandeweg ontdek je wel of je iemand wil of niet. Ofzo.

Ik maak heel makkelijk vrienden. Ik vind het juist leuk om veel verschillende mensen om me heen te hebben: niet alleen studenten, dat vind ik saai. Ik vind 't soms net zo leuk om een potje kaart te spelen met de hangmarokkanen uit de straat :D of een kopje thee te drinken bij de groentenboer :cool:
Ik kan het met iedereen wel vinden (oke, bijna iedereen, sommige mensen mogen mij gewoon niet ;))

Qua relaties ben ik wel veeleisend, logisch toch? Al mijn vriendjes waren wel heel verschillend, dus het is niet zo dat ze aan een bepaald pakket moeten voldoen. Ze moeten gewoon leuk zijn, slim zijn, en iets te bieden hebben. Ik wil iets van ze kunnen leren/opsteken.

Oftewel ik sta vrij open voor bijna iedereen, maar stel wel een paar "eisen".

Jij ziet geen verschil.......?

:|

+

Ze moeten in ieder geval snel samen willen wonen :p

Relaties: Mannen die in mijn ogen iets hebben, kan ik al snel leuk vinden. Maar qua innerlijk moet er wel humor aanwezig zijn, intelligentie en liefde kunnen geven en ontvangen. Ook moet hij open kunnen staan voor dingen, zorgzaam en lief zijn. Ik val gauw voor mensen die attent/behulpzaam zijn. Qua relaties ben ik dus best kritisch, alleen uiterlijk is sowieso nooit genoeg en als we niet op dezelfde lijn zitten, kan het ook niks worden.

Vriendschappen: Ik ga liever met mannen dan vrouwen om, jammer genoeg doe ik zo'n vrouwenstudie. :p Ik kan het goed vinden met de meeste mensen. Doe jij aardig tegen mij, dan ben ik dat tegen jou. Merk ik echter dat je schijnheilig doet, dan kun je dat ook terugverwachten of dan zeg ik 'dag'. Echte vrienden kan ik op 1 hand tellen, dus ja, ik ben kritisch.

Oh, een beetje hetzelfde als Roos dus, zie ik nu :)

Ik word niet zomaar verliefd en ik zal helemaal niet zomaar met de eerste de beste iets nemen en het bed in duiken. Ik wil mensen kennen, ook voordat ik ze echt vrienden noem.
Ik hou niet van vreemden, tenminste, ik wil het liefst mensen meteen kennen en weten hoe ze zijn, maar toch maak ik wel makkelijk contact met mensen..
Ik ben niet echt kritisch, maar ik wil de mensen waarmee ik omga wel graag kennen en weten hoe ze zijn voordat ik er echt mee omga.

Dat is telkens verschillend. Ik heb niet echt een speciaal eisen-pakket, maar ze moeten in ieder geval aardig zijn en verzorgend eruit zien. Voor de rest ben ik niet echt kritisch. Als iemand me niet bevalt, kan ie gewoon wegwezen.

Ik weet wel wat belezen, bereisd en erudiet is, maar gestudeerd? Een 'gestudeerd mens'? Daar heb ik nou nog nooit van gehoord.

Maar vooruit, prof. Fortuyn was dan ook socioloog, geen Neerlandicus. :)

kheb een paar puntne waar iemand helemaal aan moet voldoen en de rest is variabel
daar kan ze voor een deel wel en niet aan voldoen

maar als een persoon aan de hoofdpunten voldoet en niet aan de rest is het voor mijn ook niet zon intressant persoon


tzijn ook maar een stuk of 4 hoofdpunten de rest is dus variabel

Ik word wel tamelijk snel verliefd (denk ik toch). Als iemand al wat vriendelijker doet tegen mij of ik amuseer mij er een namiddag heel goed bij, dan kan ik de kriebels al voelen aankomen. Maar ik ben wel nuchter genoeg om 1st dan even afstand te nemen en te zien of dit echt geen vlaag was.
Qua vrienden ben ik eigenlijk ook nogal open. Ik ben een sociaal geval zoals ze bij ons zeggen en ik ken toch tamelijk veel mensen. Ik heb een relatief grote vriendenkring (school, zwemmen, koor,..) maar soms besef ik wel dat de mensen die ik soms vrienden noem gewoon kennissen zijn. Maar waar ligt de grens van kennis-vriend? Sommigen ken ik nu al 6 jaar en zijn kennissen. Maar de mensen waarmee ik goed opschiet noem ik vaak wel mijn vrienden. En dat kan ik wel tamelijk veel noemen

In vriendschappen ben ik best kritisch.
Zo ben ik best afwachtend en laat mensen irl niet heel snel dichtbij komen, kijk eerst een poosje de spreekwoordelijke kat uit de boom en zie het daarna wel hoe alles gaat. Sommige mensen kan/wil ik na verloop van tijd dichterbij laten komen, wat echte goede vrienden worden en anderen niet en die mensen blijven redelijk oppervlakkige contacten.

Met verliefd worden net zo. Moet haar eerst redelijk goed tot goed kennen, of er moet iig vertrouwen zijn voordat ik überhaupt iets meer kan gaan voelen.

Jee, wat zijn er veel kritische mensen :D
(gelukkig maar)

Wat ik wel veel zei (en wat voor mezelf ook geldt) is dat je houding t.o.v. mensen soms wel veranderd. De ervaring heeft me wel geleerd dat ik wat kritischer 'moet' zijn (vooral in vriendschappen hoor).

Dat verklaart mijn grote verwarring ;)

hmm, ik word vrrij snel verliefd dat vind ik een vrij slechte eigenschap, maar het maakt het leven niet zo saai maar ja er komt meestal niets van. Ook tijdens zo'n verliefdheid merk ik meestal wel dat die persoon niets voor me is, ben ik dus kritisch op uiterlijk ofzo, maar daarmee gaat het nog niet snel terug weg. Maar ik denk dat ik kritischer ben voor mezelf, ik vind mezelf nooit geschikt voor iemand.

Ik heb veel kennissen en een paar vrienden, hoewel die allemaal zoiezo veel van me weten omdat ik de slechte eigenschap heb om meteen mijn levensverhaal op tafel te gooien.

De verlangens naar perfectie gelden voor anderen eigenlijk net zo erg :p .

Dat probleem heb ik ook heel sterk. :o

echt ben ik niet de enige? ik ben o.a altijd bang dat de jongen mij uiteindelijk saai gaat vinden, omdat vroeger iedereen mij zo saai vond :s :D

Nee, je bent niet de enige :)
Dat heb ik ook ja. Ik wil ook altijd verrassend uit de hoek komen ofzo, onvoorspelbaar zijn. Maar daar ben ik niet zo goed in. :o Ja, en daarnaast vind ik mezelf te lelijk enzo.. BLERGH. Nouja, het komt vast ooit wel goed. :)

uhu ik weet dat ik niet lelijk ben, maar zo voel ik me wel, door vroeger dan...(en psst jij bent mooi hoor, tezien aan je fotoboek)

maar jot, we zullen dat wel overwinnen!:)

Haha, yeah (Y) :cool:

Ik ben alles behalve kritisch, op veel gebieden in het leven. De enige voorwaarden om verliefd te worden zijn bij mij; ze moet er leuk en schoon uitzien, en aardig zijn ;). Vriend kan je ook snel van mij worden, als je gewoon aardig bent tegen mij, zal ik dat meteen retourneren op een bepaalde manier. Dus ik ben zeker niet kritisch wat vrienden/relaties betreft, maar ook weer niet zo wanhopig dat ik elke kans aanpak om er een vriend/vriendin bij te krijgen.

ik ben erg snel "geïnteresseerd" in bepaalde mensen.
maar gelukkig ben ik zo kritisch dat ik ook weer net zo snel op iemand kan afknappen.

Ik word redelijk snel verliefd maar ben wel erg kritisch. Ik val op een bepaald type. En bepaalde types ook totaaaaal niet.

Ik word wel snel verliefd... Maar eigenlijk laat ik het gewoon op me af komen, en voor je het weet ben je echt gelukkig met iemand :bloos: :)

Hm ja, om vervolgens weer aan de kant gezet te worden.
Mij niet gezien.

Ik word redelijk snel verliefd en ben ook best kritisch.

Er zijn een aantal mensen in mijn omgeving die ik 'goede' vrienden van mij zou noemen. Wat bij mij een grote rol speelt is vertrouwen. Als ik iemand niet kan vertrouwen dan hoeft het van mij niet meer zo nodig. :)

En hetzelfde geld voor liefde.

Tja, kben toch ook eerder iem die het allemaal maar laat gebeuren en de eventuele pijn erbij neemt ipv er op voorhand al bang van te zijn.
Ik word ook snel verliefd en het blijft gewoonlijk een hele tijd duren, ook als ik al inzie dat het niet echt verstandig is. Kben blijkbaar een makkelijke jongen :s
Trouwens, als het allemaal niet zo goed lukt gaat dat gewoonlijk geleidelijk aan en komt het wat van beide kanten (of net heel plotseling en enkel van de andere kant :( ), dus kheb niet de indruk dat ik mensen hard kwets ermee.
Met vrienden net hetzelfde.

Ik ben héél kritisch qua vrienden en vriendjes. Ze moeten gewoon das gewisse etwas voor mij hebben.

Vrienden: best kritisch, moet goed met ze kunnen praten, ook lol hebben en ook een beetje dezelfde standpunten hebben, niet alles natuurlijk want dat wordt meestal wat saai.
In de liefde: beetje t zelfde maar dan euhm..meer:p Altijd over dingen kunnen praten, serieus of voor de lol, best veel gemeenhebben en natuurlijk aantrekkingskracht:o En ik moet haar natuurlijk ook al een tijdje kennen..een halfjaar/jaar vind ik beter dan iemand een maandje kennen ofzo, maja logisch.