's Nachts denken
 

Dit was ik. En nu hoe je me achterliet:
een bloem, een múúrbloem weliswaar,
maar... op de grond niet meer dan stof.

Laat me. Laat me los, laat me gaan.
Laat me slapen, laat me dromen.

"In my sleep you can visit me anytime."
Maar niet meer overdag.

Dit zegt mij weinig. De tweede strofe, daarvan proef ik dat de herhaling iets moet bewijzen, maar ik voel daar niets van. Jammer.

Eerste strofe vind ik leuk, door de vreemde zinnen en aparte vorm. Ik zou wel de drie puntjes veranderen in een komma, staat beter.
De tweede strofe zegt mij helemaal niks, ja: laat me gaan, okey, maar dat raakt je niet, boeit je niet.
Ik snap niet waarom je op engels over gaat, bedoel je daar iets mee? Opzich is de laatste zin wel grappig en gewoon leuk bedacht, maar aan de andere kant ook weer wat voorspelbaar, ofzo.

Je begint goed, maar daarna gaat het hard achteruit, het lijkt zo onafgewerkt. Alsof je er geen zin meer in had na de eerste strofe, die ik zelf wel erg leuk vind.