De bushalte.
 

Oh! Wat zal hij me dom vinden nu ik dit gezegd heb, wat zal hij twijfelen. Ik weet het zeker, moet ik het hem vragen of het zo is? Nee. Nee! Niet doen. Hersenen, houd je bek, en kap met nadenken, het kost me teveel moeite. Alles wat er in mijn hersenen zweeft, komt er nu in vloeibare substanties uit. Je ziet me huilen, kijk alsjeblieft weg!

Het kost geen tijd om verliefd te worden, maar het kost je jaren om te weten wat liefde nu eigenlijk is. Het kost wat angst om je te vertrouwen, neem wat tranen om het te laten roesten. Als je een hijskraan wilt bouwen heb je er twee nodig, als je een verhaal wilt schrijven heb je twee wanden nodig. Een ei komt niet zonder de haan. De winter komt heus niet zonder herfst.

Denk je er nu wel echt over na, of zeg je maar dat je het goed gaat maken. Ik mis je, je bent zo druk. Geen tijd voor mij om je bij te benen. Je gaat te snel, lieverd. Ondertussen laat je me hopeloos achter, in het zand op het strand. Woorden springen uit mijn ogen, je hapert, schakelt terug. Gevoelens blijven haken achter oude boeken in de bibliotheek.

Het kost een gedachte om een woord te vormen, en het kost een woord om actie te ondernemen. Het kost wat werk om het te laten werken, je neemt wat goeds om het te pijnigen. Een beetje ondeugendheid voor voldoening. Het kost wat energie om het te laten lukken.

Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, maar zeker weten kan ik niet. Het is onduidelijk, ik twijfel niet aan zijn houden van, maar aan zijn onzekerheid. Hij wil me, hij wil me niet, hij wil me! Zo voel ik me, verliefd maar onzeker, moe en verdrietig, blij en toch ook weer opgewekt. Er is geen eind aan wat ik tegen je zeg. We beginnen gewoon waar we waren.

een ei komt wel zonder haan, een kuiken niet.

Ik vind de tekst leuk om te lezen, maar aan het einde ben ik je wel een beetje kwijt. Dat kan ook gewoon aan mij en dit moment liggen :)

Hey Myuki,

De tekst is met opzet warrig geschreven, je leest hersenflitsen van mijn gevoelens, en zijn ook een beetje chaotisch.

Het is een verhaal van pure onzeker en onwetendheid, ik ga het opsturen naar mijn vriend.

Is, blij en toch ook weer opgewekt, niet hetzelfde?
Verder vind ik het een warrig stukje, maar het geeft (volgens mij) wel heel goed je gevoelens weer. (y)

Herkenbaar, warrig, en... zo frustrerend! Ik snap je. Leuk, hersenspinsels :) Verder weinig opmerkingen... :)

Dank je wel allemaal, en idd I C U; frustrerend :eek: !

Wellicht een beetje laat, wat eigenlijk niet uit zou moeten maken. Ik ben een beetje aan het lezen in jouw schrijfsels, en werkelijk. Dit is geweldig ( ga zo door ga zo door ) wie ik ben om je dat te vragen? Ach, simpel een lezer die wenst dingen zo te kunnen verwoorden. De chaos, het overspringen van hak op de tak met toch de draad van opsommingen ( er is dit nodig, dat nodig ) heerlijke stijl. Ik denk dat je bij elke liefde wel een beetje hebt dat je angstig bent om -hem- kwijt te raken. Terwijl -hij- dat andersom ook is om jou kwijt te raken ( merk ik dan, en dan zeg ik altijd"dat moet je niet zijn joh" en hij zegt dat ook, en toch ben ik het, vreemd. )

Mwah, ik weet niet wat het is, ik vind het gewoon heerlijk om deze hersenspinsels te lezen, dat het niet veel opbouw heeft en er gewoon Is, dat boeit me niet.

Nouja, voor zover, liefs.

Hoi Fri... het is een en dezelfde lover ;)
Dat maakt inprincipe niks uit, mijn gedachtes raken soms wat overvol en de enige manier om mezelf te kalmeren is door zo'n stuk te schrijven en het aan diegene te laten lezen.
Leuk dat je zo geinteresseerd bent in mijn schrijfsels, heb ik nu een fan? Dan ben je de eerste misschien wel!

Over die verlatingsangst heb je gelijk, en ik ben ook nog eens onzeker, jeetje maar elke vrouw anno 2005 lijkt dat te zijn.
Ik hoop dat mijn liefde goed uitwerkt, heel erg bedankt voor je leuke en lieve post (ook in het andere topic)

Kuskus, Petra.

Dat het een en dezelfde lover was snapte ik wel, de -hem- en -hij- was alleen omdat ik normaal hij/zij zeg, maar dat zo'n werk vond ( tja, de vingers worden ook ooit eens moe )

Een fan? Lacht, mag ik dan fan zijn en niet wanhopig? Ja? mooi zo, dan heb je je eerste.
ik hoop ook dat je liefde goed uitwerkt, en inderdaad, iedereen lijkt wel vol van twijfels en zo. Wellicht door het wereldbeeld? (of ben ik nu weer zo maatschappijkritisch)

Nouja, ik lees je graag, erg graag. Dus blijf maar lekker doordenken en schrijven, misschien ga ik hier ook eens wat meer posten, voorlopig lees ik wel.

Doedag, ( ps, het chaotische spreekt me zo aan he :) )

K-otic in the house :bloos: