Voetnoot aan de wereld.
 

Aan: God of wie het antwoord weet.

Vraag van de dag:
waarom mogen voeten niet precies
in het midden onder mijn benen staan?

(Want als de wereld dan niet ordelijk
en symmetrisch, doch wel rechtlijnig is,
dan wil ik op zijn minst duidelijkheid
en houvast in mij.)



Antwoord:
Omdat zelfs de aarde niet rond maar ovaal is
-en ik ook daarvan niet weet waarom,-
maar wie stoort zich daar nou aan?

Het werkt en het loopt, gelijk jouw voeten,
en als het eens te koud noch te warm is
dan beklaag je eens iets anders,
waar je zelf toch niets aan kunt doen.

Leuk idee, leuke uitwerking, echt!

Grappig begin, die 'vraag' is echt geweldig verwoord:D. Alleen hou ik nog steeds niet van het woord 'doch', dus ik zou daar veel liever 'maar' zien staan, ook omdat dat veel mooier in het gedicht past.

en nu wilde ik eens kritisch gaan zijn op je 'antwoord', maar eigenlijk vind ik die ook gewoon heel leuk. Is de aarde ovaal? Goh:).
Oh, dat je twee keer 'eens' gebruikt in die strofe vind ik een schoonheidsfoutje.

(y) vind het lekker orgineel en loopt goed, ik snap alleen niet waarom je een stuk tussen haakjes hebt gezet :confused:

Dat is juist leuk:D.

Ja. :) Leuk! Gewoon heel erg leuk om te lezen, omdat het idee 'grappig' is en je het heel goed hebt uitgewerkt. Ik heb er dan ook niets op aan te merken. Het is niet een gedicht dat me echt 'raakt', maar dat is denk ik ook niet het doel van een gedicht als dit.

Orgineel, humoristisch en krachtig... dé drie kernwoorden van dit gedicht

het doet me op de een of andere manier een beetje aan Loesje-stijl denken, terwijl het er niet echt op lijkt. misschien de humoristische draai eraan, met achterliggende gedachte.

heel apart, lees hen nog een keertje over:)