want je ziet elkaar iedere dag...
 

Hallo!

ik heb vandaag een gesprek gehad met een collega, die mij vertelde dat hij relaties ongezond vind. Toen ik vertelde dat ik een relatie heb met mijn beste vriend, zei hij dat hij dat een te groot risico vond. Want, volgens hem komen er te snel strubbelingen, omdat je elkaar te vaak ziet. (ik woon ook samen met mijn vriend)

Ik heb dit heel vaak gehoort en ik snap dit niet erg. Als je later trouwt en/of samenwoont, dan zie je elkaar toch ook "te vaak"? Natuurlijk, je hebt je werk (8 uur per dag) en dan zie je elkaar dus 's avonds en 2 volle dagen in het weekend.

Zoals het op mij overkomt, is het verkeerd om zoveel tijd in je beste vriend/dan wel relatie te steken, want je moet tijd voor jezelf hebben. Maar dan zou een mens nooit kunnen trouwen of zijn hele leven bij 1 persoon kunnen blijven!

Even ter vergelijking: Mijn ouders kennen elkaar vanaf hun 12/13 jaar. Zij zijn vroeg getrouwd en zijn dat nu 38 jaar. Ook hebben zij samen gewerkt in een zaak en zelfs samen een aantal jaar een eigen zaak gehad...

Zoals mijn collega het stelde, kan dit dus helemaal niet... :confused:

Kan iemand mij uitleggen wat mijn collega bedoelde?

Newsflash: heel veel huwelijken eindigen in een scheiding en bij een groot deel van de huwelijken waarbij dit niet gebeurt, is dit het geval vanwege sociale druk (niet scheiden omdat 'het niet hoort' of 'vanwege de kinderen').

nu begrijp ik het verband even niet (misschein ben ik dom ofzo) Probeer je nu te zeggen dat mijn ouders niet scheiden vanwege de sociale druk of mij en mijn broer? :confused:

Ik denk dat je daar niet zo bij stil moet staan want iedereen ervaart liefde anders. De een wil juist elke minuut bij zijn partner zijn, de ander wil dat juist niet.
Je ouders zijn lang getrouwd en kennen elkaar al heel jong maar ik kan me niet inbeelden dat niet één van hen eens gevoelens heeft gehad voor 'n ander, ofwel hebben ze een perfecte relatie maar daar geloof ik eigenlijk niet in.
Die collega van je denkt er blijkbaar anders over dan jij, misschien dat hij wil zeggen dat je in een relatie genoeg vrijheid moet geven aan elkaar of het is gedoemd te mislukken.
Om eerlijk te zijn, als ik mijn vriend elke dag zou zien en we telkens weer heel klef doen, ik denk dat ik er snel genoeg van zou hebben.
Mijn vriend en ik zijn nu 3 jaar samen maar het gaat niet zo goed meer omdat we elkaar te vaak zien en we hebben gezegd elkaar meer vrijheid te geven. Ook dat is niet altijd goed, teveel vrijheid in een relatie kan ook doemen te mislukken.
Ik denk trouwens dat relaties vandaag de dag veel sneller mislukken dan vroeger het geval was. Het geloof speelde ook een belangrijke rol, maar nu, ik zie dat vaak genoeg bij vrienden en familie, relaties breken veel sneller omdat we veel sneller dan vroeger uitgekeken zijn op iets of iemand.

ik heb meer het idee dat het mislukt omdat mensen niet meer praten met elkaar. Dit is mijn beste vriend en hup nu mijn vriend, dus ik hou maar oppervlakkige gesprekken en deel zoveel mogelijk het bed met hem, want dat is het doel van een relatie.

Volgens mij is het doel van een relatie juist geestelijk (op de eerste plaats) 1 te worden, sex komt op de tweede plaats. als 1 van de 2 een ongelijk krijgt en nooit meer kan vrijen of iets in die geest, blijft de vriendschap over. Vanuit mijn oogpunt is vriendschap ook belangrijker als liefde!

does did make any sense? :confused:

offtopic: je geloof niet in een perfect iets maar je heet wel utopia... vinnik wel grappig :p

Volgens mij is dat echt zo'n uitspraak van mensen die daar slechte ervaringen mee hebben of het zelf niet willen...
Het ligt er ook maar helemaal aan wat voor een persoon je bent. De één vindt dat nou eenmaal fijner dan de andere. Maar om nou te zeggen dat je uit elkaar gaat omdat je elkaar iedere dag ziet... Dan ligt het in mijn ogen eerder aan het feit dat je niet je verwachtingen van een relatie met elkaar bespreekt of weet ik welke andere reden.
Ik zie mijn vriend iedere dag, zitten bij elkaar in de klas, volgen dezelfde lessen, en hebben zelfs een periode bij dezelfde instelling stage gelopen. Geen problemen mee, terwijl een ander stel al helemaal gillend gek was geworden.
We hebben allebei wel onze eigen dingen, kunnen makkelijk een avondje apart ergens heen gaan, maar doen dat wat minder vaak dan anderen. En zolang dat goed gaat en er gewoon gepraat blijft worden, zie ik geen problemen.

Zolang je elkaar niet de hele tijd op de lip zit en te hoge (irreele (vergeef me als ik een e vergeet) ) verwachtingen hebt van elkaar dan is het geen probleem. En zo nu en dan ruzie is natuurlijk te verwachten maar in hoeverre is dat negatief (afhankelijk van de mate van de ruzie natuurlijk), iedereen botst wel eens, dat heb je vast ook wel eens met je beste vriend(in).

Dat komt omdat mensen sociaal gezien behoorlijk tekort schieten. Sommige mensen kunnen wel goed relativeren en dingen van anderen accepteren en kunnen een huwelijk wel goed tot stand houden.

Nu jij dit zo zegt schat ik jou eerder in bij de groep die sociaal behoorlijk tekort schiet.

Dat is een kwestie van persoonlijke voorkeur. Er zijn mensen die er geen enkele moeite mee hebben continu met een ander te moeten omgaan. Die mensen zijn dus prima in staat om heel vroeg een serieuze relatie aan te gaan en elkaar daarna nooit meer uit het oog te verliezen. Die collega van jou is waarschijnlijk iemand die dat niet kan, dat is waarschijnlijk iemand die sneller verveeld of geïrriteerd raakt als hij continu op iemands lip zit, ook al is dat iemand die heel erg veel voor hem betekent (zijn vriendin of vrouw).

Het is niet dat de ene soort normaler of gangbaarder is, of dat het ene gedrag per definitie ongezond is (zoals die collega stelt) of dat de ene soort beter sociaal ontwikkeld is dan de andere (Chloe Siere). Accepteer nu gewoon eens dat niet iedereen hetzelfde denkt over relaties en menselijke verhoudingen in het algemeen.

Neen, je gebruikt een drogreden op basis van anekdotisch bewijs. Je moet niet slechts kijken naar het geval van jouw gezin (los van of dat nu wel of niet een 'gelukkig' huwelijk is), maar naar algemene trends.

Grappig dat je dit zegt, want ik zit nu in een lange relatie en heb er ook één achter de rug.

Iedereen...naja een hele grote flinke hoop zegt na een tijd dat de relatie een sleur wordt etc etc...heb je toch zelf in de hand grotendeels? Ik denk dat als je samenwoont je je minder bezighoud met de leuke dingen..dat DENK ik dus he, vroeger was het bijzonder elkaar te zien en dan doe je vaker leuke dingen, als je samenwoont komt de rest van het leven om de hoek kijken.
Tegenwoordig verwacht men teveel vanelkaar, geld, uiterlijk, alles moet goed zijn..iedereen wil eigenlijk de perfecte partner ofzo en dan raakt men snel teleurgesteld ja :o Misschien ga ik een hele tijd wachten tot ik trouw en eerst een tijd samenwonen als ik een relatie heb en dan misschien ooit trouwen want het schijnt een trent te zijn, dat scheiden.

Good for you. Maar dat laatste is natuurlijk geen argument.

Het is ook geen argument, ik vond het gewoon grappig. Vandaar ook de zinscontructie "Grappig dat...".

Je snapt me niet denk ik. Want volgens mij is het echt zo dat veel mensen scheiden of uit elkaar gaan omdat ze dingen niet van elkaar kunnen accepteren en zich niet willen aanpassen aan elkaar. Het is geven en nemen en soms lijkt het meer een strijd te worden om dit zo min mogelijk te doen. Daar ontstaan ruzies over die dit gedrag dan alleen maar meer uitlokt omdat beide partijen te eigenwijs zijn om in te zien dat het anders moet. En zo wordt het alleen maar erger.

Als je inziet dat je beide naar elkaar moet luisteren, dingen moet accepteren van elkaar etc., dan kom je al een heel eind verder.

Het is geen spelletje waarbij je de ander zoveel mogelijk probeert te dwarsbomen.

Maar goed, ik heb het nu denk ik voornamelijk over de mensen die samenwonen (en getrouwd zijn). Die dus al op elkaars lip zitten.

En wat bedoel jij met soort?

Ok :p

Hmz volgens mij ben ik in gedachte al een stap verder en slaat mijn reactie niet echt meer op de beginpost van TS :p

Als het voor langdurig is, moet je buiten een basis van verliefdheid, ook goed overeenkomen erbuiten, of al goeie vrienden geweest zijn voor jullie samen waren. En dus ook over alles met elkaar te praten, als volwassenen, en niet zonder reden handelen tegenover je partner...
Want na een aantal jaar blijft die verliefdheid niet zo, of toch niet zo hevig. Als je dan niet goed meer overeenkomt, tjah... Tegenwoordig wordt er ook veel getrouwd vanwege een kind, of vanwege verliefdheid, dat verklaart het hoge aantal scheidingen (vroeger durvden ze niet, verstoten door familie en gemeenschap enz, wat de kerk niet allemaal kan doen...)Dus moet je een andere goede basis hebben. Want vanaf haar borsten beginnen hangen ga je er anders vandoor met een strakke tiener :D

1 Tip alvast: Alle reacties van Mephostophilis zijn gebaseerd op botheid, kortzichtigheid, domheid en slaan totaal de kant van drama op, weinig mensen die iets aan zijn reacties hebben :p

Back ontopic:

Ik denk dat iedereen dat verschillend ervaart. Dat die collega van jou vindt dat mensen niet te vaak samen kunnen zijn, is zijn ervaring. Blijkbaar is het voor hem onmogelijk om zoiets te kunnen, terwijl andere mensen dit totaal geen probleem vinden.

Jij hebt hier tot nu toe met je vriend geen problemen mee, dus de kans dat je anders in elkaar zit dan je collega is best groot.

Volgens mij lopen veel relaties juist stuk omdat er te weinig tijd/aandacht in gestoken wordt, te weinig wordt gepraat etc., dus dan is het alleen maar een pluspunt als je er veel tijd/aandacht in steekt samen (als dit van één kant komt is het een heel ander verhaal, maar dat terzijde).

Nee, Shitonya blogt in regenboogkleur wil je zeggen?
Mephosto mag dan in jouw ogen een kil sfeerverziekertje zijn, hij geeft voor mij vaak de afwijkende noot in topics die mij ervan weerhoudt over de plaatsers van door domheid en analfabetisme doordrenkte breezerkul heen te kotsen. ;)

Ontopic: Mephosto zie ik elke dag op dit forum, maar van een scheur in onze relatie kan ik niet spreken :D

Echt ontopic: Leven is veranderen, veranderen kan je synchroon doen met de/een ander, maar ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en de daarvoor benodigde afzondering is essentieel in relaties....

hij vindt relaties ongezond? alle relaties, zeg maar? :confused:

Als je níet samenwoont, vind ik het wel overdreven om elkaar elke dag te zien, want wanneer heb je dan tijd voor jezelf en voor je vrienden? Als je samenwoont heb je ook tijd voor jezelf als je samen bent, maar als je niet samen woont ga je naar je vriend(in) toe om daar te zijn en niet om dingen voor jezelf te doen.

dat ben ik niet helemaal met je eens. Ik vind het juist heerlijk om bij m'n vriend te zijn, en dat ik dan een boek lees terwijl hij tv kijkt. Dit werkt alleen als je elkaar vaak ziet, maar dat hoeft niet per se samenwonen te betekenen, volgens mij... :o
(maar goed... volgens mij wonen wij zo ongeveer stiekem samen:p)

Mjah... dat kan natuurlijk ook :) maar dan gedraag je je gewoon samenwonig als je bij elkaar bent :P

Ik woon net als mijn vriend op kamers en zie hem doordeweeks minstens dagelijks. Als we bij elkaar geslapen hebben, gaan we de volgende dag beide doen waar we zin in hebben / verplichtingen hebben, vervolgens gaan we soms samen lunchen of 's middags wat bij elkaar drinken, dan weer ieder voor zich (op eigen kamer) en dan kan het best zijn dat ik hem 's avonds laat weer zie. Ik heb genoeg tijd voor mezelf en mn vrienden, kan doen en laten wat ik wil, maar heb daarnaast ook nog tijd genoeg die ik in onze relatie kan steken.
Ook al hebben we nog maar vrij kort iets (half jaar), ik kan zeggen dat het heel goed gaat om elkaar zo veel te zien. Enerzijds lijkt samenwonen natuurlijk leuk, omdat je dan nog zo veel meer samen kan zijn en ik echt geniet van de tijd die we samen doorbrengen. Toch moet ik er ook nog niet aan denken om op zeer korte termijn te gaan samenwonen, gewoonweg omdat dit niet hetzelfde is dan elkaar elke dag zien. Samenwonen lijkt me zoveel meer te betekenen... samen een huishouden hebben brengt verantwoordelijkheden met zich mee, waardoor je niet alleen 'gezellig' samen bij elkaar bent, maar ook met de 'negatieve' dingen bezig moet zijn.

Moet je hier iets aan toevoegen?

:^ (ben met bovenstaande eens)

zelf zit ik vaak achter de pc terwijl hij tv kijkt. ben je toch samen, maar ook weer niet. samenzijn is niet altijd persee elkaars handje vasthouden en iedere minuut met elkaar verbrengen. zo kan ik beneden met mn ma aan t kletsen zijn terwijl hij zit te msnen of whatever.

zelf zie ik niet waarom relaties ongezond zouden zijn. wat is er mis met genegenheid, liefde, vriendschap? er zijn wel mensen die echt geen behoefte aan een vaste relatie hebben, maar dat is meer omdat ze t te druk hebben met andere dingen en hem/haar dus niet kunnen plaatsen qua tijd. (zo niet geestelijk)

ik zie t ook om me heen gebeuren dat relaties kapot gaan omdat ze elkaar te vaak zien. ze zitten elkaar op de lip, maar dat is omdat ze elkaar totaal geen vrijheid gunnen. na t werk zijn ze compleet van elkaar. je MOET dan persee samenzijn anders ben je geen stel. dat houd je dan idd niet lang vol.

behalve de letter t inderdaad niks

Mannen zijn van nature geneigd wat bindingsangst te hebben, terwijl vrouwen zich sneller binden (dat zijn tenminste mijn ervaringen, lichtjes onderbouwt met wat evolutionaire/voorplantingstechnische aspecten).

Daarnaast zijn mensen verschillend.

Wat is er mis met elkaar elke dag zien? Ik zie mijn vriend ook elke dag, jaa en? :rolleyes: Het is maar net hoe je er mee om kunt gaan. Sommige hebben nou eenmaal meer zelfstandigheid nodig dan andere, maar dat hoeft niet te betekenen dat het dus helemaal niet kan!

Ik hoor dit ook heeel vaak. Ik zou mijn vriend te vaak zien en het zou weleens "gezond" zijn als we eens wat een paar dagen van elkaar gescheiden zouden zijn.

Ter informatie; ik heb ook een relatie met mijn beste vriend en woon ook samen.

Ik snap dit voor geen meter. Want dat zou inderdaad betekenen dat ik nooit zou kunnen trouwen of iets dergelijks, of laat staan ooit aan kinderen beginnen, want dan zie ik hem te vaak. Het enige wat ik kan bedenken is dat ze me te jong zouden vinden voor het samenwonen.

Maar wie zijn hun is godsnaam om dat voor mij te gaan beoordelen wat ongezond is en wat niet. Ik kan me er dan ook dood aan irriteren. Ik ben hartstikke gelukkig en blij met alles zoals het nu is, maar andere (lees; mijn directe vrienden) mensen vinden dit alles ongezond.
Dat hun er zelf niet aan moeten denken, okey, maar val mij er niet mee lastig.

Ik ben gelukkig, mijn vriend ook en hoeft echt niet ongezond te zijn. Voor sommige mensen misschien, maar lang niet alle. En mensen draaien dat beeld ook wel bij, naarmate ze zelf ouder worden en dezelfde behoeftes krijgen, haha.

Mijn ouders zijn ook vanaf hun 14e bijelkaar, en zijn nog niet uitelkaar omdat ze dat niet kunnen vanwege de maatschappij, maar ze houden simpelweg van elkaar. Ik zie dat als mijn voorbeeld en ik hoop dat het voor hetzelfde uitpakt. :)

goed gezegd, zeep, ik denk er idem over (y)

Idd. Toch niet zo moeilijk. Lukt het goed, mekaar elke dag zien, fijn dan, anders: mekaar wat meer gerust laten.