Jubileum Wedstrijd-Poll: thema Alfred's Mare
 

http://home.studenten.net/~mutant/alfredsmare.jpg

1
Telefoon

Gisterochtend ging hij over,
'k was net aan de croissants met jus.
De aanspreker was aan de lijn.
"Een goedemorgen, stoor ik u?"

Hij belde naar me,
om te zeggen,
vertellen over mij, en jou.
"Een sterfgeval is altijd ak'lig"
En of hij iets kon doen misschien.

Ik zei van "nee," en "goedemorgen"
en wilde het hem best vergeven,
en uitleggen, hij had het mis.
"Want zij en ik zijn nog in leven"

Maar de verbinding was verbroken.





2
de zon zakte in onze schoenen
(goedgebekte flierefluiters die alleen
nog overeind veren om een graantje
mee te pikken maar liever geen
pluimen verliezen) en de hemel bloedde
op onze zwartgejaste schouders maar
we streken neer in ons nest van
vogelvrijheid; we zouden ons klaar
maken voor onbekende oorden, nu nog
op een koord balancerend om dra te staan
op eigen poten, en ik keek naar jou en wist:
ik zou goedgepluimd de vleugels uitslaan





3
Verf

Dan kwast ik met mijn haren
alle vleugels op papier
en klieder ik de veren
van de vogels op de draden

Ze kakelen en kissebissen
kraaien van plezier
-tenminste, zoals ik het zie
want éénieder kan beslissen

Maar dan keert het tij
en valt de nacht
en wordt er bloed gegoten
vind de zon zijn ondergang
waar rood verf wordt gespoten

-Al lach ik nog immer laatst het best;
Ik verf ze zonder poten!





4
Dieven van de schepping

Raven brachten ’s nachts kostbaarheden
gestolen van de perfecte schepping,

gouden ringen
voor lustige vrouwen,

zilveren muntjes
voor hebzuchtige mannen.

Met werelden in de schaduw van hun vleugels,
wachten ze tot de wereld in as zou rouwen
als de nieuwe morgen de nacht zou verbannen.
En de schepper zijn hemel bloed rood zou verven
met gerechtig licht.





5
Mens met vleugels

Luchtkastelen zijn dromen gemaakt uit wolkenbedden,
en engelen zijn ook ooit gewoon geboren,
uit de zachtst tastbare sculpturen.


Het meisje dat je zo graag wil zijn, vind ik al tijden in jou.
Dus kruip langzaam uit jezelf.
En je vleugels tillen mij zo hoog als dat wij beiden aankunnen.


En we barstten van verlangen.

Scheuren uit elkaar.

Kussen ons weer samen.

Wisselen een snelle blik.

Doden al die langzame uren.


Voelen alle kou die ons samenbrengt.



Tergen elkaar om het verlies dat zal komen.




Strelen elkaar om wat we nu nog hebben.





6
Een uur erna

De lucht als onze woede,
maar hier is nog de zon
die bij ons is uitgedoofd
of uitgeknald misschien.

Als jij nu eens-
Doe even normaal!
Had dan ook niet-

Een aantal kraaien zitten
op het koord des levens.
Stabiel, samen een eenheid,
zoals ook wij eens waren.





7
Zittend op een hek
Kijkend naar de maan in de avondzon
Hun zwarte lichamen afgetekend tegen de rode lucht
Kibbelend met elkaar, over wie het eerste vlucht

Vluchten voor de zwarte nacht
Waarin dingen gebeuren, vreemder of vreemdst
Keer op keer word weer gekeken
Dag en nacht worden niet vergeleken.

Rood wordt zwart
Het hek raakt leeg

Zittend op een hek
Kijkend naar de maan in de ochtendzon
Hun zwarte lichamen afgetekend tegen de rode lucht
Kibbelend met elkaar, over wie het eerste zat






8
Survival of the fittest
birds didn’t fly until they had to flee

het kan míj dus óók gebeuren
het kan gebeuren, overal
en bovenal ben ik degene
die ’t noodlot niet ontlopen zal

ik balanceer
hallucineer
tenenkussend tussen
waarden
woorden
worden zind’rende verzinsels
- of niet

zij kraaien om vrede
(nee graaien naar macht)

een commune van snavels ontrafelt de veer
die hen dreef naar de draad in dageraadlicht
waar het effen silhouet de nacht omkeert

dan verlies ik even-
wicht





9
Vertel me alles

Alles over wat?

Alles over vogels,
men moet met iets beginnen

Wat wil je over vogels weten?

Alles zei ik net

Alles weet ik niet, maar
ik kan vertellen wat ik leerde

En de leegte vul je op met onzin allerlei

Precies
Vogels zijn mensen
zonder haar
maar
met verendeken bedekt

Maar hoe waaien zij die vederlijven
zo vrij en hoog in koude lucht?

Met vleugels, sterk als je vaders armen

En hoe kunnen zij drijven
door de wolken, over huizen?

Zoals bejaarden dat doen
in ’t zwembad; heel traag,
soms op hun zij

Ik wou dat ik er zo één was,
zo’n zwarte vlek, vluchtig,
in een lucht, scharlaken rood

Niemand zou je zien

Maar ik hen wel,
en hoe







10
De lijn tussen leven en dood

De zon verdwijnt langzaam,
de maan komt in zicht.
De lijn is gevaarlijk,
niet voor hen, zij zijn licht.

Een natuurlijke stilte,
geen stress en geen haast.
Rustig zittend, terwijl
een auto voorbij raast.

Eén aanraking is zat,
om de dood te ervaren.
Voor hen geldt dit niet,
ook al zitten ze er jaren.

De mensen zijn moe,
ieder jaagt elkaar op.
Soms is er geen uitweg
en zegt het leven stop.

Hij ligt in het gras,
levenloos en stil.
Hij heeft de lijn geraakt,
omdat hij niet verder wil.

Zij zitten daar rustig
en vliegen straks weg.
Of blijven nog zitten,
langs de kant van de weg.





11
M a c h i n e

'Aarde aan hemel' en hemel aan help me.
Grond wemelt van donker en daar waar de hel me
mijn ogen de scherpte lijkt af te verdwazen,
raas ik. En ik ben. Ik ben hier.

Mens lens me de toekomst in --- of lanceer me
en leer me de kunst van het hoger te kijken.
Dit is aarde aan hemel, vandaag nog bereiken.
Als ik raasde, daar ben, dan vereer me

tot vereeuwiging. Vraag niet:

Waarom hier zes vogels in rust op een waslijn?
Waarom moet al dat wat goed was nu steeds
het meeste, het mooiste, verbeterdste zijn?

Je zou eens moeten weten hoe ik
in verbitterd verbeten verdwijn.





12
Samenspraak des Nachts

Mare-mooi legde zich uit aan mijn voeten
zilverlicht scheen ze, leek ze te spreken
met onvaste stem.

'Nacht hield me gevangen in 'n tergende droom,
hoor m'n golven beducht tegen rotsen slaan!
De zon zwol plots op, kreeg een duivelse grijns
stoïcijns zag men aan hoe haar stralententakels
de aarde roodvlammend wilden doen vergaan.

Zij brulde, toen tergend langzaam -naar 't scheen-
haar levenskracht meesmuilde en haar verliet.'
M'n lief huilde zacht: 'Ooit stralend en groot
nu 't leven gelaten. Ook sterren gaan dood.'

Ik keek naar mijn Mare, haar diepte oneindig,
en sprak: 'Je utopieën zijn jouw domein,
waar je angsten als raven zo duister. Lief, luister.
Blaas je eigen mistral in de vleugels van zwart
en zij zullen ver-vliegen in 't avondrood'

Mare nostrum legde zich aan mijn voeten,
bestreedt mij niet. De zon kwam op.





13
Kras, kras, kras.

Ik kladder de vogel
laat hem fladderen
ongehoord hard krassen
wat de wereld doet sidderen.
Ik vogel wat uit
goochel met kraaien,
de kleuren gaan vliegen
maar de tint
gaat draaien en liegen.
Ja ik ben trouw
niet aan oranje
maar rood wit
en grauw.

Ik zing, verga
versterf, verlijk, rot weg
rot weer terug
ontsterf en ontlijk.
‘k Geef blijk van mijn liefde
voor vogels en vliegen
met kwast en verv
-elende.

Met hooivork en al
krijg ik eindelijk de verschrikker
en rijg hem aan de fladder;
een vogelverklikker.





14
Dat ze toekijken,
als Jerusalem weer bloedt,
brandt en zweert
dat niet Zij maar de ellendige
raven, voor de ondergang zorgen.

Hij knikte en kraste bij
het aanschouwen van dit pandemonium
onder hem, waarna hij in
zijn zelfdestructieve duikvlucht
zich in het vuur van het nu brandende
hart stortte.





15
Zomer ‘93

Stel:

het is juli ‘93, vrij besloten op weg te gaan.
Zij geloven in familievrede,
verplichte gezelligheid en
lachend op de foto staan.
Maar jij ziet vogels onder de zon,
viooltjes in het gras bij het tankstation
en de mogelijkheid om af te slaan
(zoals bij de periferiek links
of thuis op het balkon).
breekt
gedachten aan
maïsvelden meer dan
je ooit zal doorkruisen
grenzen hori-zon-taal
aan de berberrode gloed
een tintelend tribunaal van
zeven zachtzwarte raven
schurkt zich neer op één lijn
de wereld krast om orde.
Laat ze chaos hand-
haven, ik wil de onzichtbare,
de zevende zijn.

Hier is hij dan eindelijk: De Jubileum Wedstrijd-Poll.

Een magisch aantal van 15 gedichten is bereikt. (Een grote uitzondering is gemaakt voor het laatste gedicht). Wie had ooit kunnen denken dat dit schilderij zoveel dichters had kunnen inspireren?

Nogmaals, ik vind het geweldig dat jullie zo massaal hebben meegedaan. Props :D (y)

Het stemmen kan nu echt beginnen, alle foutjes zijn er bij mijn weten uitgehaald, of de dichters zijn te lui geweest om me even te pm-en voor verbeteringen. Veel plezier en succes aan iedereen die heeft meegedaan.

Het topic zal dichtgaan op 14 oktober om 23:59, waarna de winnaar op 15 oktober (zo snel mogelijk, na het controleren) bekend zal worden gemaakt door Mutant.

Oehjoooo

Nu hebben we een prachtig mooi rond getal van inzendingen! Anderhalf keer het wedstrijdnummer, mooi mooi.

En nu snel de toevoeging lezen:O.

oh, en wat gebeurt er dan eigenlijk met die stemmen die al gegeven waren bij de andere poll?

Die moeten opnieuw stemmen. En deze keer wel zeggen wanneer je stemt! :mad: :p

haha, het was ik niet hoor ;) maar dat bedoelde je vast niet

@gezweetwel: Nee, ik bedoelde jou inderdaad niet :)


Goed, tijd voor mijn eerste indrukken!
Ik doe eerst de gedichten met de even nummers, omdat daarom.


2
Bijzonder. Ondanks de vrijwel afwezig zijnde leestekens is het heel leesbaar. Die twee komma's zou ik anders plaatsen Er zit wel een soort van vaart in, die ik niet helemaal toepasselijk vind. De verwerking van het thema vind ik erg leuk gedaan. Misschien niet zo origineel, maar wel goed.
Paar zwakke puntjes, maar het gedicht hééft iets. Vooral de zin tussen haakjes vind ik leuk.
Potentiële stem.

'dra', moet dat niet 'dan' zijn?



4
De laatste strofe is gaaf, klinkt heel 'zwaar'. De zes regels ervoor vind ik een stuk minder. Ze passen niet zo bij de laatste strofe, en ik snap de gouden ringen en zilveren muntjes ook niet echt. Toch jammer, want de laatste strofe vind ik wel goed.

bloed rood, hoort dat niet aan elkaar? En moet wachten niet wachtten zijn?



6
Eerste strofe is leuk gedaan, met de lucht en de zon, vooral "of uitgeknald misschien." is leuk. Het brengt de sfeer van het schilderij mooi. Tweede strofe, leuk idee, maar minder uitgewerkt. het hapert nogal. Dat is waarschijnlijk de bedoeling, maar het is té. Derde strofe vind ik nogal flauw. Die laatste twee regels zijn echt een dooddoener.



8
De titel, dat is een titel met ondertitel toch?
Eerste strofe is de minste. De rijm is niet echt natuurlijk, en de herhaling van 'het kan gebeuren' stoort me. Waarom is 'ie eigenlijk schuingedrukt? De rijm in de tweede strofe vind ik wel heel gaaf.
zij kraaien om vrede
(nee graaien naar macht)
is ook leuk. De strofe daarna en de afsluiting zijn ook goed. Enige wat me stoort is dat ik geen idee heb waar het gedicht over gáát.
Deze onthouden we.



10
Doet me een beetje aan mijn eerste gedicht denken. :) Hij loopt bij vlagen heerlijk, maar er zitten wel een aantal stukken bij waar het metrum niet goed zit. Op die plekken klinkt de rijm ook erg geforceerd. Laatste strofe is de beste, vind ik. Wel jammer van het weg-weg.



12
mare nostrum...onze zee
Heel bijzonder gedicht, steekt af tegen de rest door het woordgebruik, en de verwerking van het thema. Mooi ook hoe de zee door het hele gedicht is verweven.
Laatste regels, "Mare nostrum legde zich aan mijn voeten, besteedt mij niet. De zon kwam op." Ik snap de wisseling van tijd niet. Of is dat een fout?
Hmm, verder heb ik er niks meer over te zeggen, mooi gedicht. :)



14
Ok, ik weet niet wat ik hier van moet maken. Ik vind 'm gaaf, en heel goed bij het schilderij passen. De alliteraties ed zijn ook fijn. Ik vermoed dat er een mythe oid achter zit? Die moet ik dan nog een keer opzoeken. Mooi einde ook.
*schrijft bij bij lijst*


Goed, dat waren de even nummers, in vogelvlucht. De rest volgt later.

Blegh, ik weet het niet hoor...:s

Ik denk er nog even over na:D Er zitten wel een paar leuke bij:)

Heb voor gedicht 1 gekozen... heerlijk gedicht :), kan niet goed beschrijven waarom ik hem zo goed vind; hij loopt lekker, is luchtig maar toch zit er een boodschap in... gwoon lekker gedicht :D!
Zat trouwens erg te twijfelen tussen 1 & 3. Bij 3 vond ik alleen de derde strofe niet helemaal lekker lopen, jammer! Want vind het wel een heel leuk en origineel gedicht. Kwam er trouwens door dit gedicht pas achter dat de vogels geen pootjes hebben :bloos: ;)!

Heh, ik wilde de eerste zijn met uitgebreid kritiek. Naja, met een tweede plaats neem ik uiteraard ook genoegen. Interessant kritiek, Yannick;).

Zal ik dan maar oneven beginnen?

1. Knap dat het gedicht zo luchtig klinkt maar daarnaast zo mysterieus is. Ik link het op die manier aan het gedicht: de raven zitten heel vrolijk kwebbelend op een draad terwijl de lucht onheilspellend rood is. Het loopt heel fijn. 'De aanspreker was aan de lijn,' die zin vind ik wat overbodig. Ja, die laatste twee zinnen slaan er echt in.

3. Las ook erg fijn weg en de laatste twee regels zijn heel leuk:D. Dit klinkt me echt als een liedje in de oren. Er hapert in de tweede strofe wel wat. Leuk idee om een gedicht te schrijven over de kunstenaar, meer dan over het schilderij zelf.

5. Ik dacht eerst: wat is dat nou voor een manier om je gedicht neer te zetten? Maar eigenlijk vind ik het wel grappig, hoe de zinnen steeds verder van elkaar af komen te staan. Dat is het pluspunt aan dit gedicht, maar het heeft ook wat minpunten: de interpunctie vind ik wat raar, dat stoort. Het taalgebruik.. moeilijk te zeggen. Het is ergens wel leuk, ergens toch wel cliché. Het is mij wat te weinig een gedicht. Ben héél benieuwd van wie dit is.

7. Meteen valt mij op dat in de eerste strofe vier keer het tegenwoordige deelwoord (zo schijnt dat te heten) wordt gebruikt. De herhaling is wel grappig, met net één woordje verschil. Er staan heel veel overbodige hoofdletters en er is een beetje gebrek aan interpunctie.

9. Ah, deze. Ik vond het wel een grappig idee, en het begin is ook leuk. Naar het einde toe wordt het echter een beetje gedwongen, die vraag- en antwoordmethode, en het einde vind ik zonde. Ik denk dat deze korter had moeten zijn, en wat meer uitgewerkt.

11. Jaa, deze vind ik goed, ik ben verliefd op het ritme, vooral in de eerste zin van strofe 2. De beginzin is leuk, het stukje na ‘vraag niet’ ook. Ik heb alleen niet zoveel met de eindzin. Deze heeft grote kans op mijn stem. ‘Dit is aarde aan hemel, vandaag nog bereiken’, goeie zin. Wat moet ik verder zeggen?

13. De tweede strofe vind ik erg goed. De eerste een stukje minder: de vierde zin vind ik slordig. Het ‘draaien en liegen’ van de tint is weer wel leuk. Verv-elende, leuk bedacht, die verraste me. De laatste strofe is qua woorden ok'e, maar ik vraag me nu af wat de vogelverschrikker ermee te maken heeft. Ik hou hem in mijn achterhoofd, want hij heeft erg leuke dingen, ik wil hem nog een paar keertjes lezen.

15. De mysterieuze stiekeme dichter. De vorm is interessant, dus ik heb in ieder geval zin het te gaan lezen. Het eerste gedeelte vind ik mooi, hij klopt en leidt me in een verhaal. Het ‘breekt’ komt onverwachts (naja, niet onverwachts want ik had hem zien staan, maar toch komt-ie plots). De eindzin is erg goed. Het hele tweede stuk is qua woorden goed gekozen. Het geheel is wat onduidelijk, misschien. De inhoud is interessant, ik moet wel erg nadenken over het verband tussen het eerste en tweede deel. Het is een gedicht van vrije interpretatie, zal ik maar zeggen.

Goed, nu de oneven gedichten.

1
De rijm in de eerste strofe komt wat geforceerd over, alsof dat jus alleen maar is gebruikt om te ruimen op u. In de tweede strofe mis ik juist rijm. Waarom is dat in de eerste en derde strofe wel gedaan (geforceerd zelfs), maar in de tweede niet? Wel leuk hoe het thema is verwerkt, en het einde is ook ok.



3
Een schildergedicht :) Vind ik altijd wel leuk. Eerste twee strofes:De eindrijm is mooi gedaan, heel natuurlijk, speels. Het loopt ook lekker. Derde strofe vind ik minder, teveel een opsomming. Ook jammer dat het rood zo wordt gebruikt, hoewel rood verf wel leuk is ipv rode verf. Laatste zin is wel weer leuk gevonden.



5
Hmja, ik kan het thema hier niet echt in terug vinden. Eerste strofe is mooi, "zachtst tastbare sculpturen" ^^ daarna wordt het minder. De tweede strofe vind ik niet zo. De regels daarna vind ik leuk bedacht, ook met de witregels, maar het is te veel, de opsomming gaat vervelen na 3 regels, de extra witregels moeten 2 regels eerder komen. De laatste zin is wel ok.



7
De eerste en laatste strofe zijn een beetje teveel zittend, denkend, hmhmend. Tweede en derde strofe zijn best ok, zeker vergeleken met die andere twee, en de herhaling van die eerste strofe is op zich ook leuk, ware het niet dat die strofe daar te zwak voor is.



9
Een conversatie :) Het begin vind ik echt leuk, de eerste 6 regels. Daarna wordt het minder, niet fris meer. Vanaf "vogels zijn mensen zonder haar" vind ik het niet zo goed meer. Ik vind het ook wel jammer van die eindzinnen. Had liever een min of meer grappige eindzin gehad, die beter bij de eerste regels past.



11
Ja, deze vind ik leuk. Het heeft iets luchtigs, maar niet nonchalant. Wat weet ik het toch weer duidelijk te verwoorden :p Fijn gerijmd binnen de regels. "Mens lens me de toekomst in" en "verbeterdste" vind ik leuk. De wending bij vraag niet: is ook goed gedaan. Het lijkt wel een sonnet trouwens. Al klopt het rijmschema dan niet helemaal geloof ik. In ieder geval, een kandidaat voor m'n stem.



13
Hmm, deze is het steeds nét niet. Ik weet niet waar het aan ligt. Misschien de rijm, die net niet zo vloeiend genoeg is, of de woordspelingen, die ik in 8 beter vond. Of niet beter, maar het liep daar beter denk ik. Er zitten wel leuke dingen,
"met kwast en verv -elende." bijvoorbeeld, en het gegoochel en gevogel. Zeker niet slecht, maar zoals ik al zei, het is het net niet.



15
Hier begon ik met enige tegenzin, het begin vond ik niet bepaald goed. Vooral het gerijm viel me tegen (gaan-staan, zon-tankstation)
Het 'stel:' vind ik ook niet echt geslaagd. Nee, het begin vind ik niks.
Dan komt die zin tussen haakjes, met periferiek, leuk woord. na breekt lijkt het opeens een heel ander gedicht. De alliteraties, hori-zon-taal, de eindrijm is veel beter, valt zelfs amper op. Het einde vind ik erg sterk. Jammer dat dat eerste deel er aan zit.

Sketch en Porcelain, wat zijn jullie fanatiek!
Ik wacht nog even met commentaar. Tenslotte heb ik nog bijna twee weken de tijd. :o

Ja, hier stopt het natuurlijk niet mee. Ik ga m'n top5 nog eens analyseren, over anderhalve week. :o

Als ik er dan nog zin in heb. :p

Om het fantastische voorbeeld van Sketch (Edit: en Porcelain ook blijkbaar; heb lang zitten typen) maar eens te volgen, zal ik ook gedichten beginnen bespreken. En waarom dan niet de oneven nummers, om mee te beginnen? ;-)

1.
Goed idee voor een gedicht, doet me een beetje Herman-de-Coninck-achtig aan (hoewel aan hem amper te tippen valt, dus is een gevaarlijke uitspraak). De eerste strofe lijkt het vlotst te lopen, daarna hobbelt het soms een beetje. Die ‘jus’ maakt het wel erg Nederlands ja :-) In “Een sterfgeval is altijd ak'lig” vind ik dat accentje in “akelig” goed passend. Toch kan ik me niet echt van de indruk ontdoen dat… nu ja, ik weet het gewoon niet of het wel bij het schilderij geschreven is, een rechtstreekse inspiratie is erop dan. Maar dat is mijn idee, er kunnen er zijn die er anders over denken en het is heel goed mogelijk dat ik het daar helemaal fout heb… maar goed, ik plaats het een beetje tussen haakjes

3.
Heel mooi. Leuk om te lezen. Die werkwoorden die wat door elkaar gebruikt worden, zorgen voor een mooi effect. “want éénieder kan beslissen” vind ik een beetje een raar zinnetje, of toch in die context. Over “vind de zon zijn ondergang
waar rood verf wordt gespoten” heb ik nog altijd een beetje mijn bedenkingen, volgens mij moet het echt wel ‘vindT de zon…’ zijn, zou veel mooier zijn ook. En moet dat niet ‘roDE verf’ zijn? Dat laatste is niet zo’n ernstig misdrijf, het past op de één of andere manier wel. “Ik verf ze zonder poten” vind ik een beetje een anti-climax… Maar toch : simpel, maar goed. Zeker een kanshebbertje.

5.
Spreekt me wel aan. Het oogt op het eerste gezicht wel een beetje warrig, alsof gewoon wat zinnetjes bij mekaar gezet zijn die op zichzelf best goed zijn, maar als geheel msh wat minder. Maar dat komt msh meer door de lay-out. Op de één of andere manier vloeit het allemaal wel in mekaar. De openingsregel vind ik wat minder, van die luchtkastelen – beetje cliché. Maar dat van die engelen maakt dat dan weer goed. “En we barstten van verlangen” is plots in de verleden tijd geschreven, wat ik niet helemaal snap? In elk geval, stem ik msh wel op… (verdorie, mag dat nu niet bij alles gaan schrijven :s)

7.
Ik weet het niet zo goed bij dit gedicht… Sommige zaken komen wat wankel over. Kleine woordjes die er te veel staan enzo, bvb “Vluchten voor de zwarte nacht”, daar vind ik die herhaling van ‘vluchten’ (met de zin ervoor) eerder wat liedjestekstachtig overkomen, wat ook weer niet de bedoeling is. “Rood wordt zwart/Het hek raakt leeg” vind ik dan weer een mooi beeld, met het schilderij in gedachten. “Hun zwarte lichamen afgetekend tegen de rode lucht” is dan weer te beschrijvend, zoals wel meer dingen in het gedicht. De slotzin is wél goed, als kleine variatie op de laatste zin in de eerste strofe.

9.
Gedicht 9 begint erg goed, een soort luchtige, ludieke conversatie bijna, msh wat simpel-versje-achtig, maar zeker niet té simpel, een mooie balans. Pas bij “Precies/Vogels zijn mensen/zonder haar/maar/met verendeken bedekt” loopt het mis: vind het een beetje een rare vergelijking, en ‘met verendeken bedekt’ is ietwat raar geformuleerd. “Met vleugels, sterk als je vaders armen” is dan weer een sterkere zin, maar msh kon het ook anders geformuleerd worden. De vergelijking met de bejaarden vind ik héél mooi. Het einde is een beetje open.. msh wel een stijlbreuk met de toon van het gedicht, maar ik kan me er niet toe brengen me eraan te storen. Alleen dus jammer van de rare zinnetjes af en toe.

11.
De openingszin vind ik niet zo sterk. Op het eerste zicht lijkt het wel wat dieper, maar ik vind er niet echt de diepte in. De volgende zin is dan weer raar, maar toch past het wel. “Mens lens me de toekomst in” klinkt wat raar, maar ik geef ’t het voordeel van de twijfel: msh een typische nederlanders-zin? De rest van het gedicht vind ik dan weer grandioos mooi. Die “Vraag niet…”: super. En die slotzin! Jammer van het eerste deel dus.

13.
De eerste strofe loopt wat raar. “Ik vogel wat uit” bvb, daar kan ik kop noch staart aan knopen, wat ermee bedoeld wordt. “de tint gaat draaien en liegen” lijkt een beetje geforceerde rijm. “Ja ik ben trouw/niet aan oranje” is dan weer een humoristische noot, wat ik wel kan smaken (ja, ik probeer hier nogal te variëren met uitdrukkingen, haha). Gelukkig gaat het vanaf dan alleen maar bergopwaarts. “rot weer terug”: mooi. Goeie vondst, die “met kwast en verv-/elende”. En het einde is ook wel goed, een strofe om enkele keren te herlezen.

15.
Verdorie, wat een mooi gedicht! Dat breken in het midden, en hoe het gedicht dan echt breekt! In het begin wordt de situatie wat moeizaam geschetst wel, “Zij geloven in familievrede…”, dat loopt niet zoooo goed. Maar vanaf dan wordt dat ruimschoots goedgemaakt. Ik weet niet wat de ’93 daar komt doen, het maakt niet uit, het geeft het gedicht een situering die wel nodig is en mede voor de sfeer zorgt. Mooie alliteraties ook. Ook heel goed geëindigd, met oog op het schilderij. Zéker een kanshebber, me dunkt.

:eek: Natuurlijk heb je daar dan nog zin in. :nono:

Om er maar meteen ‘van af’ te zijn: dan nu de even gedichtjes!

2.
Een beetje een vierkant gedicht, qua vorm, maar daarom msh net gezellig. De eerste zin wordt een beetje geïsoleerd van de rest, door die zin tussen haakjes, wat wel opvalt. Loopt wel goed. Drukke combinatie van uitdrukkingen tussen die haakjes ook, doch stoort niet. “zwartgejaste schouders”: leuk. De komma’s zijn wat raar geplaatst, misschien door er alinea’s van te maken had het gedicht wat meer ‘geademd’? Al had dat het doorlees-effect msh wat verminderd. De jou-figuur werd er msh op het einde wat bijgesleurd. Een gedicht om enkele keren te lezen. Best goed, maar net niet één van mijn favorieten.

4.
Wat me eerst opviel: zijn het niet eksters die stelen? Ik kan verkeerd zijn. “gestolen van de perfecte schepping” is een mooie zin, geeft er meteen een bepaalde sfeer/toon aan die ik wel kan pruimen. De korte opsomming past daar goed achter, maar het begin in z'n geheel staat zo een beetje in contrast met hoe het moeilijker leesbaar wordt op het einde. “werelden in de schaduw van hun vleugels,/ wachten ze tot de wereld in as zou rouwen” is mooi, “als de nieuwe morgen de nacht zou verbannen” dan weer een beetje teleurstellend, msh zelfs cliché. “bloed rood” of ‘bloedrood’? voordeel van de twijfel: msh was het zo bedoeld. “met gerechtig licht” vind ik dan weer raar gezegd, en ook niet echt treffend zoals een einde je hoort te treffen.

6.
Dit gedicht kan ik niet zo vatten. Het lijkt simpel, maar is het dat echt? De schuingedrukte zinnetjes zijn leuk, al moet ik toegeven dat ze ietwat stoorden toen ik het voor het eerst las. Maar dat effect is helemaal omgekeerd na een aantal keer lezen. “het koord des levens” doet me wat vreemd aan. Het einde vind ik ook niet zo denderend. De titel doet dan weer meer vermoeden. Misschien lees ik het niet goed genoeg, maar mij persoonlijk spreekt het niet erg aan.

8.
Leuke titel, vooral die ondertitel lijkt recht uit een song (jaja, heb het gegoogled, en blijkbaar is het echt origineel, wat de onbekende dichter(es) toch in mijn achting doet stijgen). Het begin klinkt mysterieus en goed, maar die “die ’t noodlot niet ontlopen zal” vond ik dan weer een anticlimax, door het rijm-effect dat te gemaakt overkomt. De volgende strofe vind ik dan weer prachtig, een woordenspelletje, met alliteraties enzo: leuk! “zij kraaien om vrede /(nee graaien naar macht)”: subtiele rijm, goed in beeld gebracht contrast. “een commune van snavels ontrafelt de veer…” is dan weer een rare zin. “waar het effen silhouet de nacht omkeert”: mooi! Het einde pakt me niet zó, maar toch net genoeg om een twijfelgeval te worden voor mijn Definitieve Keuze later.

10.
In dit gedicht vind ik de rijm soms echt te gemaakt. Opvallende uitschieters zijn daarbij “ook al zitten ze er jaren”, “en zegt het leven stop” en de vijfde strofe in zijn geheel. De laatste strofe op zijn beurt is op rijmgebied ook niet echt geslaagd, 2 x ‘weg’. Door dat rijm-effect is het eigenlijk een beetje verpest voor mij. Het is ook een beetje te beschrijvend. Ik hou meer van gevoelsgedichten. Het heeft echter enkele goede kanten ook hoor, de titel bvb is nogal dubbelzinnig met betrekking op het gedicht zelf. Toch niet echt één van mijn favorieten.

12.
Duidelijk van een geoefende dichter. Die “Mare-mooi” in het begin alleen al: goed gezegd. Doet me soms een beetje denken aan een Latijnse tekst, vooral in de tweede strofe. Dramatisch, ook, maar niet misplaatst. Soms wel een beetje archaïsch woordgebruik, wat toch een minpuntje is, ook al is het misschien in functie van de dramatiek. Soms te veel bijvoeglijke naamwoorden dan er goed voor is, maar ik moet hier wel toevoegen dat dat niet zó erg is hoor. Die “Lief, luister” vind ik wat overbodig, is een sfeerbreuk, als dat bestaat. Maar het einde is echt… definitief klinkend en zo ook mooi. Kanshebber voor m’n stem.

14.
Kort maar krachtig. Mooi. Ik weet wel niet goed wat met die hoofdletter “Zij” bedoeld wordt, vooral omdat de ‘ze’ in de eerste regel zonder hoofdletter was. Zoals het beschreven is, vormt het zich echt een beeld in mijn hoofd. Het past bij de stad Jerusalem, maar ook bij het schilderij. Ja, die “Jerusalem” maakt het eigenlijk wel kunstzinnig. “zelfdestructieve duikvlucht” vind ik wat raar, ik weet niet precies waarom… Maar het einde op zijn beurt is dan weer erg goed, geen woord te veel daar, en een mooi beeld op zich. Kanshebbertje!

Ik vind één leuk, maar ik zie het thema er niet zo in.
Ik vind twee... Bijzonder. Hij heeft wel degelijk iets:)
Ik vind negen grappig, maar is het toch net niet.
Ik vind tien erg mooi, maar wel een beetje statisch.

Misschien stem ik wel op nog een heel andere.

Ah, ik heb ook weer tijd om weer te DoPpen .

Ik had niet verwacht dat er zoveel inzendingen zouden zijn, het lijkt wel hoe moeilijk men het thema/onderwerp vind hoe meer inzendingen. Dat moeten we de volgende keer is goed gaan uittesten ;).
Overal het algemeen vind ik het mooiere gedichten dan de vorige keer, komt misschien ook omdat gedichten over 'kleur' snel cliché worden. Maar ook zonder dat, vind ik het 'niveau' (shit, wat een fout woord om hier te gebruiken) hoger/beter als vorige keer .

1.
Eerst had ik geen enkel idee of enig vermoeden wat dit gedicht in vredesnaam met het schilderij te maken had. Maar ik heb een mogelijk verband gevonden; de verbinding (telefoon ~), de kraaien zitten namelijk op enkele kabels; telefoonkabels wel te verstaan. Al vind ik het wel een erg zwakke link, ontdekkingen maken in een gedicht (en vooral dat je gedreven wordt om te zoeken naar) vind ik altijd leuk.
Het gedicht zelf vind ik niet bijzonder, ik volg de boodschap niet, taalgebruik spreekt me ook niet echt aan; saai.

2.
Eerste zin is gelijk erg leuk, mysterieus. Het stukje tussen haakjes is ook erg leuk, maar slecht geplaatst, het loopt totaal niet aan met de zin ervoor en erna.
Het hele gedicht is leuk, het heeft echt zijn eigen stijl en sfeer. De stijl verraadt wel de schrijver.
'om dra te staan', daar is 'dra' toch de dra van 'zodra'? Dus het betekent 'om snel/gelijk te staan' neem ik aan.

3.
Taalgebruik, woordkeuze, et cetera vind ik niet zo boeiend, maar wat we wel aansprak zijn de details uit het schilderij en de wat de schilderes over het schilderij heeft gezegd, die in het gedicht zijn verwerkt .
De laatste twee regels zijn het leukst, de tweede strofe mag ik ook wel. De rest is minder mooi, het wil me niet echt pakken.

4.
Het feit dat raven van glinsterende dingen houden had ik wel verwacht, toch vind ik het een leuk idee voor het gedicht. De uitwerking is wel minder. Taaltechnisch (klopt dat eigenlijk zelf wel?) vind ik het niet zo mooi, en ook de gedachten erachter niet. Ik ben het niet eens met 'de perfecte schepping' (al geloof ik wel dat de schepping perfect was; nu is het dat zeker niet meer), maar dat maakt nog niet zoveel uit; de rest van de boodschap is ofwel 'saai' (niet mooi, oid) of ik volg hem niet op de goede manier.

5.
Leuke vorm, dat spreekt me wel aan, het voegt wat toe. Leuke manier hoe de liefde wordt vertaald naar woorden. De sfeer vind ik ook leuk; wat dramatisch, je weet dat het einde nadert, dat weet je al voordat je dat echt leest op het eind.
Al zitten er veel goede punten aan, ook deze vind ik niet zo bijzonder genoeg of goed genoeg om mijn stem te krijgen. Wel is hij samen met 2 tot nu toe (de rest heb ik nog niet echt goed gelezen) de grootste kanshebber.

6.
Eerste strofe is niet zo boeiend, al vind ik de 'supernova' wel weer grappig. De tweede strofe is wel eeerg goed, geweldig. Maar bij de derde gaat het weer achteruit, de laatste twee regels vind ik al helemaal fout.
Jammer, want het middenstuk is zeer goed.

7.
De interpunctie is erg storend, en lijkt me zonder enige reden, op Word na dan, te zijn verpest. Het hek idee is best aardig, al snap ik niet waarom er niet voor draad oid is gekozen, wat meer overeenstemt met het schilderij.
Nee, geen boeiend gedicht, wel een klein aantal wat leukere dingetjes (bijvoorbeeld ook de laatste zin).

8.
Als titel zou ik alleen het tweede gedeelte (de ondertitel?) gebruiken, 'Survival of the fittest' is voor mij een domper om een nog ongelezen gedicht.
Grappig dat er gelijk met een cursieve tekst wordt begonnen, dat zie je zelden. Tweede strofe is wel leuk, grappige taalspelingen/grapjes, maar niet heel erg boeiend, ik zou het hebben kunnen geschreven ^^.
Derde strofe vind ik zeer goed, geweldig. Vierde is ook erg sterk, mooi taalgebruik.
Het einde is ook prima .

9.
Eerst vond ik de vorm wel leuk, maar later gaat het zwaar irriteren. Jammer dat het hele gedicht een gesprek is, welke ook nog is saai en wat voorspelbaar is.
Nope, *gaat snel verder*.

10.
Opvallend dat dit het enige gedicht is met een (hele) strakke vorm, al is het hier zeker niet positief. De rijm is geforceerd en voorspelbaar, er wordt veelte veel beschreven, de gedachte erachter is niet boeiend, en ik vind hem gewoon niet mooi.

11.
De titel sprak me gelijk al aan, onder andere door de vorm.
Man, wat een geweldige opening! "hemel aan help me" <3. Ik was gelijk al onder de indruk, wat daarna alleen maar meer werd.
De zinsconstructie, het weglaten van woorden, de woordenkeus, de sfeer, eigenlijk alles, is gewoon erg goed of beter. Het is zo'n rommel, zo'n chaos; dat is zo goed gemaakt <3.
En die kleine dingen die je eruit moet halen, of omdat het gedicht zo goed is je er zelf uit haalt zonder dat dat de bedoeling is, zoals die: 'een waslijn? ... goed' -> wasgoed, het was goed, wassen = schoner (beter!) maken, enzovoort.
Yummie.
Deze zal wellicht mijn stem krijgen.

12.
Mooi taalgebruik en goede zinnen, het loopt ook best lekker. Al vind ik hem goed, het trekt me niet om verder te zoeken, misschien omdat het erg veel, misschien te veel, dingen bevat die je uit kan/moet zoeken.
Voor de rest heb ik er niet zoveel over te zeggen, gewoon goed, maar niet heel goed.

13.
Aparte titel, ik snap niet echt wat het met het gedicht zelf te maken heeft, behalve dan dat kraaien het zeggen.
Erg leuk taalgebruik/woordkeuze, al is het soms wat te. Dingen zoals 'ik vogel wat uit', 'rood wit grauw' vind ik er natuurlijk erg leuk, net zoals in een klein aantal andere gedichten herken ik mijn stijl erin, vreemd dat dat bij een relatief groot aantal gedichten is.
Rest van het gedicht is ook leuk, eerste gedeelte van tweede strofe is leuk; wederopstanding. De verv-elende is opzich wel leuk (verf ellende, vervelende) maar ook weer wat storend.
Einde is ook wel leuk,
Al met al een leuk gedicht, maar toch ook weer net niet, zegmaar.

14.
Vreemd, apart, ik kan er geen hoogte van krijgen wat er mee bedoeld wordt, er blijven erg veel 'waaroms' en 'wats' achter na het lezen van dit gedicht. Het brengt een eigen sfeer met zich mee.
Wel leuk, maar te nietszeggend (voor mij).

15.
Erg origineel (en leuk) om te beginnen met 'stel:'. Man, wat een technisch gezien erg goed geschreven gedicht! Het sleept je mee, en trekt je in zijn sfeer. Top. Erg leuke woordcombinaties/spelingen, alliteraties, enzovoort.
Gewoon erg goed, ook een grote kanshebber op mijn stem.


- - - -

Zo, dat waren ze weer. Misschien ga ik over een tijd een paar bijzondere gedichten is extra bekijken, en dat dan posten (mochten er verzoeknummers zijn, welkom ;) ).
Na nog wat globaal onderzoek, zie ik plots overal Reynaerts achter hoekjes en in gaatjes zitten, waarom? ik weet het niet, maar positief is het wel.

Het is trouwens erg gaaf dat het 'op elk gedicht commentaar geven' idee een hype schijnt te worden, bij elke wedstrijd zie je het steeds vaker, en nu wordt het helemaal erg, (Y).
(Maar men moet nu natuurlijk niet reacties van anderen lezen en daarmee hun stem bepalen, iedereen zou voorzichzelf eigenlijk een overzicht moeten maken)

die post schept precies niet zó veel duidelijkheid hé :p vooral door je laatste zinnetje alweer :D

Ik ben heel goed in duidelijkheid, weet je toch;)

Ik moet er gewoon nog over nadenken, daar komt het op neer:D

Ja! Ik wil graag weten hoe je gedicht 5 aan het thema linkt :)

Ja, of iemand anders. Ik kan 'm niet vinden, en dat stoort me. :o

Nu je het zegt... ik vind daar enkel "En je vleugels tillen mij zo hoog als dat wij beiden aankunnen" [hier vind ik trouwens de 'dat' overbodig], en de titel misschien. Maar qua sfeer vind ik het wel meer bij het schilderij passen dan bvb gedicht nr 1.

Mja, ik vind bij 1 en 5 de sfeer veel te zwak om als op zichzelfstaande link naar het thema te kunnen dienen. Niet zonder andere verwijzingen.
Bij 14 bijvoorbeeld is de sfeer wel heel sterk, en krijg ik echt het gevoel alsof het bij het schilderij is bedacht.

Waarschijnlijk zit er gewoon een diepere verwijzing in, en ben ik te oppervlakkig om 'm te ontdekken :s

Ik ga hier de hele nacht van wakker liggen. -_-'

ik heb voor 1 gekozen. :)

Ook al :confused:, waarom dan?

Gedicht 5; ja inderdaad, een echte link kan ik niet vinden. Het gaat over vliegen, wat betreking heeft op vogels, waar kraaien/raven weer een onderdeel van zijn; maar dat is dan ook de enige link die erin lijkt te zitten.

Ik vind het bij wedstrijden met thema's erg belangrijk hoe men het thema erin verwerkt, en dus ook hoe sterk. Een enorm gaaf gedicht zonder een goede link zal mijn stem niet krijgen, het heeft immers niet uitbundig voldaan aan de 'eisen'.
Maar gelukkig is dat niet vaak van toepassing hier, ook niet echt op gedicht 5, al vind ik wel dat de link te zwak is. Het gaat er eigenlijk ook niet om hoe vaak je 'vogels' of 'rood' of zoiets noemt, maar de sfeer, het thema, waar het over gaat.

Ja, maar ik vind sfeer en thema net zo goed een link als het noemen van vogels en rood, misschien zelfs meer dan het noemen van die dingen. Maar de sfeer en thema ed vind ik nu niet bepaald overtuigend bij het schilderij passen.

De rest. Ik ben onderaan begonnen, want dat vind ik eigenlijk wel eerlijk. De mensen die achteraan staan krijgen anders volgens mij veel minder doordacht kritiek:) (heb ze wel even op volgorde gezet)

2. Een mooi lopend en goed in elkaar stekend gedicht, vind ik, hoor. Het is wel een héle lange zin. 'dra' van 'weldra' dacht ik (anders dan voorgangers), ik wist niet dat dat kon maar ik vind het leuk. Ik mis eigenlijk wel een titel. De eindzin vind ik prachtig, eigenlijk.

4. bloedrood moet toch echt aan elkaar, vind ik. Ik heb niet zoveel met dit gedicht, het doet me niets. De eerste zes regels, tsja, ik vind ze niet interessant. De laatste vier kloppen niet echt door het verschil in tijd.

6. Dit gedicht nodigt mij niet uit tot lezen. De zinnen zijn er niet mooi en knap genoeg voor, en ook niet leuk/simpel/eenvoudig genoeg. Het middenstukje vind ik wél leuk, maar wat erom heen zit niet zo. Nee, ik heb er niet veel mee.

8. Leuk gedicht, vooral die eerste strofe, de rest loop fijn. Het 'Survival of the fittest' had van mij niet zo gehoeven, wél is het leuk dat er een boven- en ondertitel zijn (is? ik ben niet z helder meer). Dageraadlicht, wat een mooi woord! Het waarden-worden stukje vind ik wat minder. Grappig hoe je hier veel bij kunt verzinnen (qua betekenis).

10. Hierin vind ik de rijm te geforceerd. Het is inderdaad het enige gedicht met een strakke vorm. De sfeer wordt wel aardig opgeroepen, verder heb ik er niets mee.

12. Ik ben geen latinist, dus dat Mare Nostrum 'Onze Zee' betekent heb ik van Yannicks reactie geleerd. Met dat in het achterhoofd is het een interessante benadering van het onderwerp, anders dan de anderen, je moet het alleen maar weten. 'Mare' klinkt mooi (ode aan mutant). Alfreds Mare, dus dan is het Alfred die spreekt in het tweede deel, grappig. De 'herhaling' van de eerste paar regels aan het einde is fijn.

14. Dit gedicht klinkt heel mooi en geeft het idee dat er veel meer achter schuilgaat. Evenals veel van mijn voorgangers heb ik echter geen idee wát, naast de betekenis die ik op het eerste gezicht kan vinden. Ik vind Jerusalem met een S véél mooier dan met een Z. Die komma na 'raven' zou er niet moeten staan als het een zin was geweest, hier in het gedicht is het o.k., want de pauze die je dan 'hoort' staat daar mooi. Ik stem hier niet op, daarvoor heb ik er te weinig mee (tenzij ik een geniale ingeving krijg en dat verandert).



Achja, waarom ook niet je mening posten om 3uur s'nachts met wantenaanwanthetiszokoud.

Eigenlijk vreemd dat niemand iets heeft gedaan met Alfred Jodocus Kwak en de Kraaienpartij :o

Ik pieker nog.

@Porcelain:
Mare Nostrum is 'onze zee' :)

Dat zei ik toch (A)

Ik heb op tien gestemd.

Omdat die me het meeste bijbleef en ik het thema leuk vind uitgewerkt. Hij loopt ook erg fijn en ik vind de titel mooi:cool:

Verder stem ik nu eenmaal altijd voornamelijk op gevoel en heb ik geen goede inhoudelijke argumenten. Gna.

grappig... zoveel uit een lopende meningen :)

zelf weet ik nog niet wat ik ga stemmen... iig geen 1! want die past naar mijn idee niet bij het schilderij, als ik dit schilderij in een galerij zou zien met z'n gedichtje erbij zou ik beginnen met denken dat ik een schilderij heb overgeslagen :s
maar dat neemt niet weg dat het een best mooi leuk gedichtje is

is het trouwens niet zo dat er bij nummertje 5 het silouet te zien is van de rechter vogel alleen dat gespiegeld...? :confused:

3 vind ik eigenlijk best mooi net als 13 alleen die vogelverschrikker :confused:
14 is best vaag maar ik zie er wel wat in (maarja ik zie ook vreemde silouete van vreemde vogels :bloos: )

miss dat ik ook ooit eens uitgebreid reageer, maar de gedichten lezen lijkt me zinvoller en ik heb geen zin om met wanten aan om 3 uur 's nachts nog verkouden te worden ;)

:| Het lijkt inderdaad wel een beetje op een vogel.

Hahahahaha, nee, doe maar niet. Dan ben je de volgende dag de hele dag zo brak en koud als ik.
Maar reageren is wel goed, hoor, dan ga je namelijk beter naar een gedicht kijken en zie je dingen die je eerder niet zag. Bovendien helpt het verveelde personen weer van hun verveling af.

Wow:| zo kan het ook. Als dat de bedoeling is is het héél origineel bedacht en vind ik dat geniaal!!! Maar het is niet duidelijk, nu lijkt het voor mij eerder toeval, de schrijver had daar meer werk van moeten maken. En als het wel zo is ben jij vast de schrijver het gedicht, of heb je een wilde fantasie;). Ode aan jou of je fantasie, wat een leuke vondst. Hihi.

ja, op die manier bekeken wordt de vorm van gedicht 5 plots wel gerechtvaardigd en origineel... hoewel het hoofd/de snavel msh te raarvormig is om die bedoeling gehad te hebben.... en dan had de dichter msh beter ook aan de linkerkant wat spaties toegevoegd, om de vogelvorm te bekomen?

Ja, het lijkt me sterk dat het op die vogel hoort te lijken. Wat dat betreft vind ik 9 en 15 dan ook wel een beetje op een vogel lijken.
En als het wel de bedoeling was vind ik 't best slecht gedaan :p
Inderdaad, spaties, of misschien rechts uitlijnen was veel beter geweest.

Ja, slecht gedaan, maar het idee zou geniaal zijn, toch:).

Het zou een heel erg gaaf idee zijn geweest. Maar om dat idee dan op deze manier te verkrachten :s

Ok, verkrachten is overdreven, maar je begrijpt m'n punt wel.

msh ondersteunt de vorm daar net dat omhoogtillen van de vleugels? (hoewel, het is dan eerder omlaagtillen)

ik denk dat ik morgen in de bus een mooi klusje heb :o en die vogels zoeken.. mja ik zie ze eigelijk niet echt :bloos:

Nee, ik dus ook niet ;)

O, kijk, er heeft iemand op "de lijn tussen leven en dood" gestemd

ook al best even geleden volgens mij, gewoon niet melden :( :nono: :o

Nee, het was Vogelvrij, en die heeft het gewoon gemeld. :o

? ik dacht dat die er pas bij was gekomen
moet vaker checken blijkbaar

aha, heb het gezien nu :o

schele ik :o
ach het wordt al later :bloos:

Ik heb dan toch maar gestemd. Op nummer 14. Heb nog lang getwijfeld tussen 11, 14 en 15.

15 toch maar niet door het eerste deel van het gedicht

11... tja, het was een hartverscheurende keuze. kon ik maar twee stemmen geven! 11 is het gewoon niet geworden omdat 14 mij nét ietsje meer aansprak

Ik heb op 9 gestemd. Die vond ik erg mooi lopen en ik vond dat die er qua orignaliteit uitsprong.

Je bent een tijdje niet op DoP en je mist vanalles. :o Ik zal eerst maar eens de gedichten gaan lezen.