Droom-leven relaties op jongere leeftijd
 

Je hoort/ziet vaak dat mensen (voornamelijk vrouwen) zeggen "Als klein meisje droomde ik al van zo'n bruiloft" oid. Ik vroeg me af of dat ook voor jullie geld: Had jij toen je klein was een idee, of een droom, over hoe jouw liefdesleven later zou verlopen?
Droomde je er bijvoorbeeld van als klein meisje om op je 22e te trouwen met een knappe jongeman, of heb je nog nooit willen trouwen? Misschien had je er nog nooit over nagedacht.

Ikzelf heb er als klein meisje nooit over nagedacht. Dat trouwen trok me nooit zo, ik speelde niet met barbies en ik heb ook geen soap-opvoeding ofzo gehad, dus mijn interesse in dat soort dingen liet lang op zich wachten. Nog steeds trekt het idee van trouwen me niet echt, en qua relaties heb ik echt een 'ik zie wel hoe 't loopt' instelling.

Me 2...hoewel ik me vroeger ( toen ik klein was ) wel als een getrouwde vrouw en moeder van een paar kindertjes zag...boeit het me nu ik wat meer int echte leven kom te staan steeds minder...je ziet toch vanzelf wel hoe je (liefdes)leven loopt.... :)

Vroeger droomde ik al van een mooie prinsessenbruiloft en nu nog steeds! Al zie ik dat liever nog ver voor me, maar trouwen wil ik zeker! :)

Nooit echt van gedroomd, maar na de bruiloften die ik de afgelopen paar jaar meegemaakt heb, weet ik dat ik dat zelf ook wel een keertje wil meemaken :o:p

mn basisschool vriendje en ik zouden op een boerderij gaan wonen en 'papa en mama mochten wel bij ons komen wonen' :p
dat is het enige wat ik nog weet, over trouwen heb ik nooit echt zo nagedacht geloof ik..

Ik was verloofd toen ik vier was, maar meer omdat andere mensen dat hadden besloten (ik speelde altijd met hetzelfde jongetje en volwassenen gingen hem na verloop van tijd mijn 'verloofde' noemen :confused: ) en ik wist ook niet wat dat betekend. Verder hield ik me er ook niet mee bezig. Ik keek ook geen soaps en mijn barbies voerden oorlog tegen de legopoppetjes :P

Ik wou en wil nog steeds een echte prinsessenjurk als ik ga trouwen. Liefst met een diadeem (volgens mij is dat het woord voor kroontje) en echt zoon grote mooie jurk. En als het kan ook nog een sluier! Prachtig!!

Nee had ik niet..
Ik was ook geen super meisjesachtig meisje..
ik had geen geduld voor barbies enzo.. knutselen etc liet me koud.
Nu zie ik in mijn vage toekomst wel man en kinderen, en t liefst een boerderij met koeien en schapen enzo..
en een man in pak :S echt logisch is mijn toekomstbeeld niet.
Maar ik wil wel een sprookjesjurk inmiddels ;)

Ik heb nooit gedroomd van een huwelijk. Wel was ik er van overtuigd dát ik ooit ging trouwen en twee kinderen krijgen en dierenarts worden of uitvinder. Ik vond het echter nooit nodig om me dat te gaan voorstellen, dat kwam allemaal later wel. Als ik al fantaseerde over de liefde, dan ging dat echt niet verder dan jongetjes van mijn leeftijd en was zoenen nog niet eens een optie (gatver, jongens zijn vies).

Heb trouwens wel met vriendinnen (al dan niet met poppen of barbies) hele verhalen nagespeeld waarin uiteindelijk mensen ook gingen trouwen, maar dat ging nooit over mijzelf.

Toen ik jonger was, wist ik het zeker: op mijn negentiende wilde ik ontmaagd worden (mooie brave-meisjesleeftijd vond ik, omdat gemiddeld achttien was en dan was ik geen slet :o), op mijn twintigste een huis, op mijn eenentwintigste trouwen. Op mijn twee- of drieëntwintigste kreeg ik mijn eerste kind, met mijn vier-of vijfentwintigste mijn tweede en op mijn zes- of zeventwintigste mijn derde.
Nooit bij nagedacht dat er ook nog zoiets als studie bestaat... ik ging er vanuit dat je altijd klaar was als je achttien was. Vandaar.
Ook wist ik mijn beroep al helemaal... deeltijd dit, deeltijd dat, alles keurig ingedeeld zodat ik er toch nog kon zijn voor mijn kinderen in de lunchpauzes en na school.

Ik droomde van een mooie witte jurk met kant bij de top. Daar droom ik nog steeds van. Mooi lang en "bol". Mooi weer, omgeven door familie en vrienden, iedereen gezond, iedereen blij. Dat laatste wordt moeilijk (iedereen gezond), maar de rest valt misschien te realiseren. Van het trouwen-gedoe althans... Studeren doe ik tot ongeveer mijn zes- of achtentwintigste, waarschijnlijk. Bluh.

Toen ik klein was was ik een buitenbeentje dat boeken las en weinig met andere kinderen omging, ik stond er nieteens bij stil dat ik ooit een vriendje zou krijgen.

:D Ik wilde juist voor mijn zeventiende, omdat mijn moeder vond dat ik minstens 17 moest zijn.

Ik heb nooit gedroomd van trouwen met prachtige kleren etc. Speelde inderdaad ook nooit met barbies en gedroeg me meer als een jongetje. Wel wilde ik jong moeder worden (en daarvoor wel trouwen, maar dan niet uitgebreid en in prachtige jurk ofzo).
Dat jong moeder worden zit er niet in met studie enzo.. maar over dat trouwen denk ik nog aardig hetzelfde.
Ik wil nog steeds trouwen voor ik kinderen krijg, omdat dan nou eenmaal alles in één keer goed geregeld is.
En trouwen zou ik het liefst met zn tweetjes op het gemeentehuis doen gewoon in spijkerbroek bij wijze van, en dan 's avonds een klein etentje/feestje voor wat familie en vrienden ofzo.

Hahaha, dat had ik inderdaad een mooi uitgedacht droombeeld :) :D
Ik wilde geen oude moeder worden. Dat vond ik maar niets. Ik wilde echt een jonge moeder, zodat je niet zoveel met je kinderen zou verschillen. Dus 18/19 jaar (gokje hoor, dat weet ik niet meer precies) leek toen heel erg oud, dus dan kon ik wel een relatie beginnen en dan zouden we trouwen en dan leek me 21 wel een mooie leeftijd om zwanger te worden van mijn eerste kindje.
Nu moet ik er echt niet aan denken en denk ik: laat dat kindje nog maar even niets zijn en dat komt later wel.
Daarnaast is die vent er ook nog niet en dat is toch wel een múst ;) :p haha

Ja, ik wilde tot mijn twaalfde of zo niets van dat alles.

Kort samengevat: Ja, ik wilde trouwen, ongeveer rond mijn 18de, kindjes niet veel later, liefst een bruiloft met alles erop en eraan en als het even kan net zo'n gezin en familie stichten als mijn overgrootouders hebben gedaan (= ruim 70 jaar getrouwd zijn, 4 kinderen, 6 achterkleinkinderen, en stapels achterachterkleinkinderen en al die tijd gewoon nog goed bij zijn) en het liefst samen een natuurlijke dood sterven... maar ja, dat kan niet

Als ik vroeger niet kon slapen, fantaseerde ik mijn hele bruiloft bij elkaar. Daar was ik dan zolang mee bezig dat ik uiteindelijk wel in slaap viel :)

Ik heb echt nooit gedroomd over bruiloften of dat soort dingen.
Tot 7 maanden geleden geloofde ik zelfs dat ik nooit een vriendje zou krijgen. Jongens waren altijd gewoon m'n vrienden. Meer een soort van broertjes dan het soort waar je verliefd op word.
Pas nu ik iemand heb gevonden ben ik aan het denken hoe het zou zijn om te trouwen en samen oud te worden...

Bij mij precies hetzelfde. :)

Ik heb wel een soort droom-ideaal van een perfecte prins en een sprookjeshuwelijk, en ze leefden nog lang en gelukkig, maar dat is meer om over te fantaseren, niet dat ik mijn toekomst echt zo zie of ooit gezien heb. Ik vind het leuk om over van alles te fantaseren, dus zo bijzonder is het ook niet :p

Dat doe ik dus nog steeds, maar dan niet alleen met trouwen, maar met allerlei uiteenlopende onderwerpen :o

Vroeger wel... maar ja, 'vroeger'...

Bij mij was het nou niet de bruiloft zelf. Daarbij was het gewoon: ik wil, ik wil; getrouwd *smak* verder niet.
Wel fantaseerde ik over mama zijn, getrouwd zijn, enzovoorts.
Ik had ook toen ik klein was een paar vriendjes en we waren overtuigd dat wij gingen trouwen. (één van die jongens is later nog echt mijn vriendje geworden en toen dacht ik dat ik heel miss wel met hem zou gaan trouwen, maar tja, nu is hij toch mijn ex :P).

Ik was getrouwd met de meisje waar ik verliefd op was...alleen was ze niet op mij. :confused:
Ik had wel toen al dromen over kinderen. :bloos:

Dat doe ik nu ook nog, maar dan meestal met eh. begravenissen :|
Ik weet niet wat het is...

Maar goed, ik had dat vroeger niet echt, geloof ik. Ik wilde wel jong moeder worden, maar dat is vooral achteraf gezien jong, want 23 (oid) leek toen al heel oud.

Ik ben trouwens tussen groep één en groep vijf al een aantal keer getrouwd geweest met een klasgenootje.
Helaas was er nog een dame in het spel die vaak roet in het eten gooide, maar het was toen al duidelijk dat ik daar niet van gediend was :p

Nou, ik wil niet op m'n 22e trouwen maar heb wel zo'n beeld ervan: mooie jurk, groot feest, familie en vrienden en natuurlijk de leukste man ter wereld.

Hoe het gaat lopen weet ik niet, ben nu (nog maar) 19 maar zou het liefst rond m'n 27e ofzo trouwen.

Nooit echt uitgebreid over gefantaseerd, maar ik denk dat ik toen ik klein was een relatie voorstelde als een perfecte twee-eenheid: alles samen doen, altijd smoorverliefd op mekaar zijn, mekaar perfect doorzien etc. Ik wou toen ook een rijke autoracer worden :p
Khad iig geen idee dat verliefdheid 'maar' verliefdheid was.

Ik wilde pas ontmaagd worden op mijn 23e, ik had het toen nog niet echt door dat je al seksueel actief kunt zijn voor je gaat trouwen.
Vroeger wilde ik altijd trouwen, nu is mijn hele toekomstbeeld veranderd door onafgemaakte studies en uitzicht op een minder riant inkomen dan ik voor ogen had.
Ik hoef niet zo nodig te trouwen, mocht mijn eventuele partner het kunnen betalen, dan wel, maar niet als ik vijf jaar later nog mijn schulden van de bruiloft aan het afbetalen ben.

Ik zou met mn beste vriendin gaan samenwonen in een villa met heel veel dieren zonder koters en man :p .Ik wil al zolang ik me kan herinneren niet trouwen en ook geen kinderen.Misschien dat dat ooit veranderd maar ik ben veel te erg op mezelf om samen te wonen met iemand.

Ik heb eigenlijk nooit een droomleven gehad, denk ik.
En ik heb ook nooit gedacht, ik wel perse trouwen, en al helemaal niet jong.

Ik zie wel hoe het loopt.. :)

Als klein kind droomde ik daar nooit van. Maar ik wil wel graag met mijn vriend trouwen in de toekomst. Ik wil sowieso de achternaam van mijn kinderen hebben (en die van mijn vriend dus) en ik vind het wel een romantisch, trouwen.

GELDT

Ontopic: nee. Wel heb ik het voornemen nooit te gaan trouwen of kinderen te nemen.

Als klein meisje had ik altijd bedacht dat ik zou trouwen als ik 'volwassen' was en een lief vriendje gevonden had. Compleet met een prinsessenjurk en een groot feest enzo. Ik zou gaan trouwen en daarna kindjes krijgen, dat vond ik logisch op die leeftijd, ik zag het als een soort standaard dingen die je automatisch deed als je groot was.

Inmiddels weet ik wel beter ;)

Het spijt me dat ik die gemist heb maar ik kan m'n post niet meer wijzigen :)

Bij mij was het niet zo zeer de bruiloft opzich. Ik wilde wel trouwen, en ik wist ook al met wie, ik zat in groep 3, en had een "vriendje". 2 keer in de week bij elkaar spelen, en we gaven elkaar altijd kusjes op de mond. That's it. Wat wel zeker was, was dat we met elkaar gingen trouwen. Het was al zo ver duidelijk dat mijn vader mocht komen, mits hij een ander hemd aan trok. We zouden trouwen als we 18 waren, ik zou 3 kinderen krijgen, en we zouden ontdekkingsreizigers worden. Met de bruiloft opzich waren we niet bezig. Dat heb ik nu wel :)
Ik heb nu ook al mijn hele bruiloft gepland... Ik weet precies waar ik trouwfoto's wil laten maken, hoe de receptie er uit zal zien, en zo heb ik de hele dag al ingepland. Het enige wat mist is de goede jongen.

Of ik er vroeger over nadacht weet ik niet meer zo goed.
Hoe straks (zo vroeg mogelijk)mn bruiloft er uitzal zien weet ik niet. Ik wil iig geen prinsessenjurk met een diadeem en andere onzinnige tierlantijntjes en frutseltjes (sorry gurl 19 ;) ) maar gewoon een mooie normale jurk. wel een trouwjurk natuurlijk :)
Ach en als iedereen er is en ook idd gezond ben ik allang tevreden :)
maarja....wie de rol van man in dit verhaal mag gaan vertolken weet ik nog niet :P

en owja...kinderen zouden ook fijn zijn. Ook zo vroeg mogelijk alst zou kunnen :) kwil graag voorkomen dat ik ze met de rolator van de basisschool moet halen (bij wijze van)

Ik heb er wel in m'n relaties moeite mee omdat ik er niet volledig voor ga als ik weet dat het gauw terug kan eindigen en ik dan nog met die persoon zou willen omgaan...? ik kan het eigenlijk niet goed verwoorden :s Maar ik hoop wel hard op een mooi huwelijk met een geweldige man en mooie jurk enzo.

droom leven

- mooi appartement
- leuke vriendenkring
- leuke en goedbetaalde baan
- ouders die nog lang mogen leven
- veel exotische vakanties

en ohja,

misschien een man, en een kind

Ik "wist" wel dat ik een hele lieve jongen zou ontmoeten en dat we kinderen zouden krijgen en dat ik dan heel gelukkig zou worden.

Maar verder heb ik er nooit echt over nagedacht toen ik klein was.

Ik speelde wel altijd dat soort verhalen met mijn barbies, of ik speelde dat mijn pop mijn kindje was ofzo. :)

Ik keek teveel disney films, hoopte dat ik ook zo'n liefdesverhaal zou meemaken. Al was ik dan geen zeemeermin of prinses enz. :p
Vroeger hield ik wel al van de bruidsjurken(ook door disney en door wat die prinsessen aanhadden), maar ik heb nooit gedroomd over een bepaald soort man.

Ok wat ik ga vertellen is echt vreemd maar zo dacht ik dus toen ik klein was....

Ik wilde dus trouwen met de prins der nederlanden zodat ik veel geld had en dus kon douchen in het gouden bad. Lol :p Ik was toen 10 jaar ofzo.

Lol ik moet er zelf van lachen. Als je klein bent denk je soms rare dingen :p

Ik droomde als klein meisje al over een mooie bruiloft, en dat doe ik eigelijk nog steeds. Ik droom nog steeds over een mooie jurk, een mooie locatie welke overvult is met lieve mensen die we kennen, een gaaf feest, huwelijksreis en natuurlijk het feit dat ik alles mag/kan delen met die ene voor mij zo geweldige jongen. :)

Sowieso zou ik op jonge leeftijd kinderen willen hebben, mits we daar een beetje de mogelijkheden toe hebben natuurlijk. En studie, mwoah dat zien we dan allemaal wel weer. :o

Ik wilde een vriend die even oud was, echt precies even oud. Niet ouder en al helemaal niet jonger.

En ik wilde eerst heel veel kinderen zodat ik ze heel slecht kon opvoeden. Dat als wraak voor mijn ouders, omdat ik vond dat mijn eigen opvoeding veel beter kon. Rond mijn vijfde besefte ik dat mijn eventuele kinderen eigenlijk vrij weinig met m'n ouders te maken hebben, en besloot ik maar helemaal geen kinderen te nemen.

Ik wilde wel altijd een bruidsjurk, maar ik wilde nooit trouwen, want dat was voor volwassenen en ik wilde nooit volwassen zijn.

ik wou vroeger alleen maar trouwen om de jurk, dat was ook het enige wat ik 'zag'. ik was er ook niet echt mee bezig. nu hoef ik niet zo nodig meer te trouwen.

ik weet niet of dat ook voor jou geldt, maar het schijnt dat vrouwen die persee willen trouwen dat ook doen als ze met iemand zijn waarvan ze al weten dat ze niet het hele leven bij diegene zullen blijven, alleen maar omdat ze een bruiloft gevierd willen hebben.

ontopic: ik had nooit van die fantasieen.

Ik droomde vroeger wel over mijn trouwjurk, hoe fantastisch die wel niet zo zijn :o

Met poppen gooide ik alleen maar, barbies vondi k alleen leuk om de paarden die ik had.
Trouwen nee, daar dacht ik niet aan. Ik ging gewoon samenwonen met mn buurmeisje, dat was gezellig!
En vriendjes, nee ook niet destijds.
Ietjes ouder (jaar of13) droomde ik wel over een vriendje, hoe alles zou zijn. En mss trouwen, maar echt een bruilofd en kinderen stelde ik me niet voor. En nog steeds niet.

@MeelFriek

Wel grappig dat je er zelf nooit over hebt gedacht, maar er wel een topic over opent.

Ik wilde toen ik klein was vooral een hele mooie jurk. Als we dan langs een bruidswinkel reden ging ik gelijk kijken wat ik nou mooi vond en wat ik nooit wilde dragen. Ik wilde ook trouwen in een grote tuin vol met bloemen en een baldakijn om onderdoor te lopen. Toen was ik 7 of zo.