Herinneringen om te huilen
 

"Laat regen velden bevruchten,
maar laat de aarde dor zijn, droog.
Neem mijn adem van me weg,
Laat zon voor wolken vluchten."

Zolang ik vrolijk doe, zal ik zo blijven.
Ik vertel ze niet wat in mij leeft of sterft
"Van binnen ben ik dood," huil ik.
Ik kan hun antwoord schrijven.

Droom zacht, lief kind, relativeer.
De wereld is niet boos op jou.
Het zijn de mensen die je storen.
Slaap maar, de zon komt morgen weer.

De wereld om me heen weet niet:
ik doe steeds maar alsof ik lach.
"Laat tranen mijn dromen bedekken,
dit is mijn eigen stil verdriet."

Ik vind je woordgebruik echt mooi, het raakt me. Al kan ik bij dit gedicht de achterliggende gedachte niet echt raden...

Ik weet niet of er één achterliggende gedachte is. Ik had er natuurlijk wel zelf één bij het schrijven, maar als jij ergens anders aan moet denken is dat ook goed. :) Dank je wel!

*kijkt verlieft naar het gedichtje*
super!
vooral de laatste 2 zinnen (y)

Eén woord: prachtig. (y)