Struwelen
 

Struwelen

Haar bladeren vallen zachter dan
fluweel van de teerste huiden,
die ze als warme dekens rond de
bevroren beelden drapeerde en…

Te lang is de nacht gevallen,
in een waas van woorden
stilte prevelend


Maar álles

valt in de zon,

opbrandend

tot vonken van

kamperfoelie .


Slapend in je oord van rozenhout
ons elke avond opnieuw verdovend,
onze lichamen tot was versmolten
waar voor we warmte sprokkelden

Zoals het vuur weer
je beeld boetseerde

in het Zuiden.

Ja, mooi. Wat me wel opvalt is dat je in de eerste strofe over een zij-persoon praat, wat op het laatste een jij-persoon geworden is :s En de drie puntjes in de eerste strofe vind ik ook wat overbodig. Voor de rest is het precies een gedicht die een jongen weleens voor mij zou mogen schrijven :D Knap gedaan!

mmmm het hoeft niet perse de zelfde persoon te zijn :) vandaar het gebruik van 1e en 3e persoon.

bedankt voor het compliment trouwens!

? leg uit

Het lijkt me dat het begin alleen over de vrouw gaat, terwijl later ook de man wordt beschrijven.

Meestal heb ik het niet op zulke gedichten, maar deze vind ik wel erg lief en... 'zoet'. Bij dit gedicht heb ik niet de neiging, zoals normaal, om er in te graven; betekenissen eruit halen ed. Hier hoef ik het alleen maar te lezen en te voelen.

Erg mooi woordgebruik (Y).

De opgebroken strofes staan me niet zo aan, maar het gedicht is wel heel lieflijk, heel puur , ofzo. Tenminste zo doet het me aan. Wel een leuk gedicht om te lezen. :)

Ik vind JUIST het zij --> jij erg mooi. Hoe ik het zie, eerst praat hij vertellend, de wereld voorbereidend op zijn bericht, en dan, na dat ook zoo mooi tussenstukje;) keert hij zich tot haar, nu haar direct aansprekend en prijzend. Maar dat is slechts de visie van een jongen;)

ohjah, bijna vergeten :bloos: :)

Te lang is de nacht gevallen,
in een waas van woorden
stilte prevelend

zéééér mooi verwoord (y)

Oooh, kamperfoelie vind ik een heel mooi woord!
..Wat betekent het?

is het niet een soort kruid, of struik of zoiets?

Ik dacht gelijk aan kamperen + folie die je gebruikt om iets in te pakken. De twee geliefden kamperen, en de folie is dan, figuurlijk natuurlijk, om hun geluk te bewaren die ze op dat moment ervaren.

was het niet een kruid wat in indië werd ontdekt in de gouden eeuw?

"WILDE KAMPERFOELIE

(Lonicera periclymenum)

Menig meisje moest vroeger een bloeiend takje van de kamperfoelie haar kamer binnensmokkelen, want volgens de ouders hoorden die bloemen daar niet thuis. Ze zouden verantwoordelijk zijn voor erotische dromen. En inderdaad wordt de kamperfoelie, al zo lang de mens kan schrijven, in teksten en gedichten genoemd als plant van de liefde vanwege de zoete nachtelijke geur. Geen wonder dat die ‘midzomernachtgeur’ gewild is bij de makers van zeep en parfum."

:) zoiets dus

bovendien is het ook een heel mooi, klankrijk woord op zich vind ik

ja, het klinkt gewoon heel poëzie-achtig :D

Jaa ik hou van het woord kamperfoelie :)

Ik vind het lastig dit gedicht te beoordelen (of er een reactie op te geven). had het al een paar keer gelezen, maar kan er niet zo veel zinnigs over zeggen, geloof ik.

De vorm vind ik heel interessant, ik weet niet of het echt iets toevoegt aan de inhoud, maar het geeft wel aan dat je er over nagedacht hebt. Dat de woorden niet zomaar toevallig ergens staan.

waar voor, moet dat niet waarvoor zijn?

Ik vind de eerste strofe het mooist, doordat je het hebt over 'haar bladeren', in mijn hoofd heb je het hier over een vrouw (wat dus niet zo is, toch?) maar ik vind het leuk.
Voor mij lijkt het alsof je in dit gedicht een vrouw vergelijkt met kamperfoelie ofzoiets. Nou ja, in ieder geval, doordat je met de eerste strofe goed zit bij mij, vind ik m leuk. Fijn om te lezen.


Oooja, psje: die 3 puntjes vind ik maar niks hoor.