Tace! Id est pace
 

"Laat mijn woorden nu eens dend'ren
en hen krijsen van mijn taal
Vrees mijn pracht van scherpe klinkers
vreet 't bitteren verhaal..."

Heerlijk, het zomaar proeven van je stem
beladen met herinneringen
beladen van gemaakt glazuur

'Laat het!', vanalles en toch niets doen
als een kind
heus niet vergeten hoe het is
om mee te deinen op de wind

"Ik neem je mee naar de mooiste plek op aarde
waar je bloemen kunt horen en muziek kunt zien
Daar, de plek waar reeds een ieder bedaarde
niet rustig of vredig of..."

Mooi.

Limaon, prachtig! Een goed gedicht.

"Laat mijn woorden nu eens dend'ren
en hen krijsen van mijn taal
Vrees mijn pracht van scherpe klinkers
vreet 't bitteren verhaal..."

Dit vind ik een sterke strofe, het begin is gelijk al krachtig en leuk om te lezen. De schuingedrukte stukken zijn mooi, als een soort aangenaam kabbelend zacht riviertje.
Zou je mij, als Latijnleek, willen uitleggen waar de titel in godesnaam voor staat :o

wat is het toch heerlijk om deel van jullie DoPpers uit te mogen maken, om zoveel mooie stukjes poëzie te mogen lezen!

Pace is vrede :cool:
Toch?

Dus: het is vrede, lijkt me.
En dat zou ik Tace in mijjn hoofd vertalen als 'stilte', maar goed, ik ben ook een latijnleek.

Ik hou het lekker op:

Stilte! Het is vrede.

'Zwijg! Het is vrede.' is het. Is dat Latijn toch nog ergens nuttig voor. :p

Ah, dank voor commentaar! En ja, ik bedoelde het in ieder geval als:

Zwijg! Het is vrede.

Maar dat is alleen omdat ik tace zo'n geweldig woord vind, eigenlijk zijn alle Latijnse woorden geweldig dus er spelen nog wel honderd andere titels in mijn hoofd.

:O Dan had ik het bijna goed vertaald en ik heb nog nooit latijn gehad!

echt supermooi.