Lange (afstands)relatie en nieuw studentenleven
 

Hoi! Meestal lees ik hier alleen dus jullie kennen me waarschijnlijk niet echt. Maarja, daar gaat het ook niet echt om. Ik heb een probleem. Sinds kort woon in op kamers in Groningen waar ik economie studeer en ik heb me helemaal in het studentenleven gestort. In het begin miste ik mijn vriend, die ik al 2 jaar heb (we zijn gek op elkaar maar relatie gaat soms lichtelijk moeizaam) ontzettend en fantaseerde ik over samenwonen en kinderen... :eek: Nu ben ik echter helemaal gevestigd in Groningen en vind ik het steeds leuker worden. Ik leer mensen kennen en daarvan natuurlijk ook veel mannen... Om de een of andere duistere reden wil ik zoenen met bijna alle aantrekkelijke mannen die ik leer kennen! Ik wil uitgaan en sletterig doen. Maar aan de andere kant wil ik mijn vriend niet kwijt... ik zie ons echt samen oud worden en hij al helemaal... Onze relatie is goed, maar soms ook moeizaam. Daarbij is hij ook echt mijn allerbeste maatje. We hebben samen veel meegemaakt, ook minder leuke dingen en kennen elkaar door en door.
Er zijn vast wel meer mensen die in een soortgelijke situatie zitten of zaten. Wat hebben jullie toen gedaan? Je vriend(in) verlaten voor een onafhankelijke studententijd, of elkaar in het weekend zien en er een braaf studentenleven op na houden wat het andere geslacht betreft... En waarom?

ga eens leven, het lijkt erop dat jullie relatie zijn houdbaarheiddatum heeft overschreden

Nee nooit gehad. En wat je nu doet is hem aan het lijntje houden omdat je zelf zo graag een slet wilt zijn. Zeg dat maar tegen hem, dan gaat het vast en zeker uit en dan zal je ook wel een stuk gelukkiger worden, als slet zijnde (Y)

Nja, als je het uitmaakt, ga je je waarschijnlijk een flinke tijd kut voelen. Weet niet of je dan nog zin hebt in sletten. Aan de andere kant is een relatie sowieso niet erg leuk als je continu met anderen wil zoenen.
*is blij dat ze haar sletperiode achter de rug heeft*

Inderdaad, als het net uit is heb je echt geen zin in andere jongens. Had ik tenminste niet.
En als je al zo'n sletperiode hebt, ben je daar vast vrij snel op uitgekeken en heb je weer behoefte aan iets vasts.

Ik ben ook net met m'n studie begonnen, en ja daar hoort het studentenleven ook bij.
Ik heb echter totaal niet de drang om te gaan 'sletten', ik hou van mn vriendin, en daar wil ik nog heel lang bij blijven!
Misschien moet je kijken waarom je relatie nu soms moeizaam is, als dit belangrijke problemen zijn dan is je relatie miscchien over zijn 'houdbaarheidsdatum', zijn dit echter kleine probleempjes dan zou ik zeker voor je relatie kiezen!
Geniet van je studentenleven, dit kan ook zonder je als een slet te gedragen (toch?).

Toen ik weer echte interesse kreeg in andere jongens (op een niet platonische manier) was dat een (een van de) teken dat ik niet meer echt verliefd was.

Wat je overigens wel veel ziet is dat wanneer mensen gaan studeren in de eerste paar weken er ceel lange relaties uitgaat. Puur omdat je zoveel nieuwe ervaringen hebt, je hele leven veranderd zowat. Kortom: je groeit uit elkaar.

Is vrij normaal:)

Ach dat zijn gewoon je hormonen :p
Ik zou gaan voor de serieuze relatie & het brave studentenleven (doe ik dus ook).

Maarja, dat moet je uiteindelijk zelf weten. :)

Idd hormonen.
Ik zit sinds kort weer op een andere Uni en het lijkt wel of hier een legioen knappe jongens verzameld is. Tuurlijk gaan mijn hormonen dan gieren :P en ik heb mijn vriend al twee maand niet gezien! AAAH!
Voor mij is alles mannelijk op dit moment aantrekkelijk. ;)
Ik maak het niet uit, ik weet dat rondsletten en feesten gauw oud wordt en heb liever mijn vriend die ik met twee lange maanden eindelijk terug zie!

Het is maar wat je liever is. :)

Ik ken het gevoel een beetje. Ging studeren en een maand later samenwonen. En dan had ik af en toe het gevoel van; wil ff het beest uithangen, rondsletten etc.
Maar uiteindelijk weet je ook dat dat alleen maar oppervlakkig is, en dat je daar ook helemaal niets aan hebt.
Het is nu allemaal nieuw en je ontmoet allemaal nieuwe mensen en alles is nu spannend. Maar als eenmaal daar het nieuwige vanaf is, heb je spijt dat je daarvoor je vriend verlaten hebt.

Probeer je relatie te verbeteren op de moeizame vlakken, geniet van ieder weekeinde die je met elkaar hebt en koester de relatie die je nu hebt. En speel van maandag tot donderdag het studentje, weliswaar met een vaste relatie. Das toch niet zo moeilijk?

En als dat wel zo moeilijk is, en je wil de komende jaren alleen maar rondsletter, moet je je vriend dumpen.

ps. dat ronsletten is toch altijd een fase? uiteindelijk willen de meeste toch een relatie, hoe zie je dat dan voor je?

Als jij rond wil gaan sletten, dan vind ik niet dat je bij elkaar moet blijven. Je wil je nu volledig in het studentenleven storten, dan kan jij niet samen blijven met die jongen. Als je wél super graag bij hem wil blijven, zal je je in moeten gaan houden.

Ik heb nooit rond willen sletten ofzo, 'k ben echt gelukkig met mijn vriend...

Kzou ook zeggen, blijf bij je vriend als je hem zo graag ziet. Rondsletten kan je later miss nog wel. En als dat niet zo is en jullie leven nog lang&gelukkig samen, dan lijkt me dat zeker de moeite om het sletten te laten voor wat het is :)

Ik denk dat je voor jezelf moet afwegen wat je voor- en tegenargumenten zijn en wat weegt het zwaarst in jouw ogen.

Enerzijds, nu ben je nog jong genoeg om je relatie te verbreken en 'rond te sletten' Anderzijds, als je die behoefte hebt als je 25 bent dan wordt het al wat lastiger. Je bent dan afgestudeerd (bijna) je werkt al, misschien woon je al wel samen.

Weeg voor jezelf af wat je wilt, het is niet verkeerd om voor jezelf te kiezen. Dus mocht de drang naar vrijheid heel groot blijken, neem dan ook die stap!

Wij woonden al ver uit elkaar voor ik ging studeren. Nu ben ik niet zo'n 'studentenfeesttype', dus heb ik geen last van zoenneigingen. Ik maak me er drukker om dat ik minder tijd heb.

Als ik jouw verhaal zo lees liggen je prioriteiten verkeerd. Je kunt niet en een vriend hebben en rondsletten. Ga je voor vastigheid met je vriend of ga je voor het studentenleven en alle lusten en lasten ervan?

Ik zou als ik jou was even goed nadenken wat je écht belangrijker vindt.

Hm ik denk dat je hier wel overheen groeit... Als ik jou was zou ik het nog maar even aankijken... En als die drang alleen maar erger wordt, kan je het altijd nog uitmaken. De kans is denk ik vrij groot dat je er spijt van krijgt als je het uitmaakt... Want inderdaad, "sletten" heb je na een tijdje ook wel weer gezien...

Bedankt voor alle reacties! Toch een duidelijke tweedeling... Ik heb goed nagedacht en besef nu ook wel dat rondsletten maar een fase is en waarschijnlijk niet eens echt leuk... Maar er is meer aan de hand. Ik denk dat ik verliefd aan het worden ben op een studiegenoot... hij zit duidelijk achter míj aan... Op mijn vriend ben ik niet meer zo verliefd, maar als ik op dít moment iemand moest kiezen om de rest van mijn leven mee te delen zou dat toch mijn vriend zijn, omdat ik hem het beste ken...
Ik belde net met mijn vriend en zei dat ik hem woensdag niet op kan zoeken (zie hem vaak ook nog 1x door de week) en hij zei dat dat 'm niets uitmaakte, dat hij het wel fijn vond om eens zonder mij te zijn. Toen zei ik dat ik het hele weekend wel bij hem zou komen (kom anders meestal maar 1 avond) waarop hij antwoordde dat hij liever niet had dat ik vrijdagavond kwam omdat dat zijn vriendenavondje is... (zijn vrienden daar nemen wel soms hun vriendin mee naar die avond, alleen hij niet) maar hij zei ook weer dat hij veel van me houdt en me niet kwijt wil etc. etc. maar gewoon veel vrijheid nodig heeft... misschien groeien we echt uit elkaar, ik weet het niet meer!!

Kijk, toen ik in Amsterdam op school zat en daar hele dagen zat en bijna nooit meer thuis was (terwijl ik nog wel thuis woonde!!) is de relatie van mij en mn vriend ook bekoeld... We hebben zelfs een pauze gehad om alles te overdenken. In de kerstvakantie zagen we elkaar echter weer vaak en toen bloeide het weer helemaal op... Het is denk ik niet zo dat je hem minder leuk gaat vinden, maar dat je eerder je liefde voor hem "vergeet". Je bent met je gedachte met hele andere dingen bezig.

Tsja, ik ben gestopt en daarom gaat het nu dus weer goed. Maar als je dus blijft studeren en je houdt dit gevoel omdat jullie relatie simpelweg geen kans meer krijgt... Dan weet ik ook niet zo goed wat beter is... Misschien toch uitmaken inderdaad. Of proberen je vriend vaker te zien.

Ik snap jou wel een beetje. Rondslettenn lijkt erg leuk om mijn fantasien. Ik denk alleen dta het me wel heeeeel snel gaat vervelen, en dat ik ONS enzo ook eigenlijk niet durf. Dus dta het waarschijnlijk toch alleen bij fantasien zal blijven. En dara geef ik mijn vriendje niet voor op natuurlijk ;)

Hmmm... ik zou juist graag mijn vriend weer willen zien in het weekend.

Anywho, ik denk dat je nu het beste kan kijken hoe de zaken gaan lopen, totdat alles beetje een ritme krijgt zeg maar. Maar vooral blijven praten met je vriend! Als je uit elkaar groeit heb je dat zelf in de hand!

Je bent student, geniet ervan zou ik zeggen. Een vriend komt later wel weer.

Precies hetzelfde gehad. Ik had dan alleen een jaar een relatie toen ik op kamers ging (iets minder lang).
Eigenlijk ben ik toen tegen dezelfde problemen aan gelopen als jij in je begin post schrijft.
Tijdens het uitgaan wilde ik eigenlijk ook wel weer eens zoenen, lekker flirten met jongens.
Op de opleiding leerde ik een jongen kennen waar ik erg goed bevriend mee werd; natuurlijk heb ik me wel eens afgevraagd of ik niet verliefd op hem aan het worden was. Wij hadden (en hebben) ineens zo'n hechte vriendschap.

Uiteindelijk toch voor mijn vriend gekozen. Nu nog steeds is hij mijn vriend. Het was, zeker in het begin toen ik net op kamers woonde best wel een lastige periode, waarin ik erg veel getwijfeld heb.
Toch, onze relatie was altijd zoals ieder die zou willen hebben, dat geeft jeook niet zomaar op.
Je kan dan zoenen tijdens het uitgaan, maar voor hoe vaak en hoe lang is dat daadwerkelijk leuk. En had ik mijn relatie uitgemaakt waren er ook een hele hoop leuke dingen weggevallen.

Ik zie mijn vriend nu alleen in het weekend, door de weeks heb ik toch het leven van iemand die op kamers woont (met die vrijheid), en in het weekend heb ik lekker mijn vriend.

Nu nog wel eens soms heb ik toch ergens het gevoel dat we uit elkaar groeien. Ik ben bijna klaar met mijn opleiding, hij zit zo ongeveer nog in dezelfde fase van zijn studie (schiet niet echt op), hij woont nog thuis terwijl ik onderhand alles voor mezelf moet regelen. Tsjaa het is gewoon anders, maar nu nog geen rede om er een eind aan te maken!

Wat je in een latere post vertelt dat je vriend je niet meer vaak wil zien, dat vind ik wel een beetje raar. Misschien toch een goed over praten, welke verwachtingen jullie naar elkaar hebben, hoe jullie over elkaar denken etc.

Het wordt steeds erger... ik kan alleen maar aan de andere jongen denken die ik net ontmoet heb... voel zelfs vlinders in mijn buik... Ben hier ook al met weer een andere jongen bevriend geraakt, maar dat is vriendschap... ik voel duidelijk het verschil! Shit.

ja helemaal mee eens, ook wat betreft het niet zo'n studentenfeesttype zijn ;) ...woon overigens niet ver vanmijn vriend, en heb totaal niet de behoefte om op kamers te gaan, aangezien ik met 1.5 uur reize per dag klaar ben...en dat is inclusief fietsen en lopen...
Je zult toch voor jezelf moeten beslissen of je dat gevoel hebt omdat je het ECHT wilt...of omdat het nu op dit moment gewono aantrekkelijk lijkt omdat het nieuw is...

Je moet je wel goed afvragen of het niet allemaal spannend is omdat het nieuw is, en daarom toch vlinders voelt, of dat je die jongen echt leuk vindt.
Als dat laatste het geval is, dan zou ik toch goed nadenken of je je vriend hiervoor op wil geven (want alles lijkt mooi & spannend zo in het begin). Je kent je vriend toch al best wel lang, van de andere kant kan het ook wel gewoon ''over'' zijn tussen jullie.

Als ik je post zo lees krijg ik wel een beetje het gevoel dat je voor jezelf al een beetje de knoop hebt doorgehakt (een nieuw leven beginnen daar), maar ik kan het ook verkeerd opvatten hoor! Nogmaals, toch wel iets om even goed over na te denken, samen met je vriend over te praten.

Nou, hopelijk krijgt mijn vriendje dat gevoel niet (maar dat is iig tot nu toe niet zo, gelukkig). Die woont sinds het begin van het school jaar in Utrecht, maar het gaat nog prima tussen ons.
Hij woont samen met een goeie vriendin van hem in een huisje en die is wel verliefd geworden op een ander (haar vriend zit bij de marine, dus die ziet ze nu maar heel weinig maar die vindt ze ook nog heel leuk). Dus nu zit ze met een groot dilemma :o (n)
Ik denk dat het bij mn vriendje en mij wel mee zal vallen, aangezien hij niet zo'n type is dat graag achter de meisjes aangaat en ik heb ook geen behoefte aan andere jongens

Bij mijn studentenvereniging zie ik dat van de lange afstandsrelaties zo'n 90% de eerste drie maanden niet overleeft. Daarnaast ben ik van mening dat je studententijd juist bedoeld is om een heleboel ervaringen op te doen; dus niet om altijd maar bij hetzelfde vriendje/vriendinnetje te blijven. Zelfs als je de Ware al gevonden hebt zou je ervoor kunnen kiezen om het relationele aspect daarvan tijdelijk op te schorten. Als jullie echt zo close zijn blijven jullie dan wel vrienden, en dan komt de relatie later wel weer eens in beeld.

Bwa kzou het toch nog allemaal wat bekijken, als je echt liever uit elkaar wil en met die andere jongen wat proberen zal dat wel snel genoeg vanzelf komen... Klote eig dat mensen niet gewoon verliefd worden en blijven op degene van wie ze vinden dat hij/zij het beste bij hen past :|
Het beste lijkt me iig om geen beslissingen te nemen voor het allemaal wat duidelijker wordt.
Kheb zelf 2 jaar op kot gezeten, idd dikke fun, maar je went er snel aan, het wordt gewoon je nieuwe, veel leukere leven :D
Maar kzie niet in waarom je ondertussen geen lange-afstandsrelatie kan hebben. Zeker in het begin niet gemakkelijk, maar je zal altijd wat opofferingen moeten doen. En die ervaringen/flirten/rondsletten/... komt wrs nog wel, je bent nog jong.

Dat argument "praat er eens over" snap ik niet zo goed. Wat zou ze dan wel tegen haar vriend moeten vertellen?

Dat je zin hebt om andere jongens te klikken?
Dat het zo leuk en spannend is om andere jongens te leren kennen?
Dat je verliefd bent... op een ander. Dat je vlinders in je buik hebt? Van een ander?

Ik vind dat je je vriend aan het lijntje houdt. Het lijkt inderdaad alsof jullie uit elkaar groeien, en dat gebeurt wel vaker als één van de twee in een nieuwe plaats terecht komt, en aan zijn/haar studies begint. Ik vrees dat je hier niet speciaal voor of tegen iemand moet kiezen, maar ofwel voor de korte of voor de lange pijn.

Beau's Studentenhandboek: 'in je studententijd moet je vooral met veel verschillende mensen seksen. Waarom? Omdat met veel verschillende mensen seksen lekker is.'

:D

Je hebt zeker wel een punt. Maar moet je daarvoor een relatie van een paar jaar verbreken, omdat je student wordt en dus een ander leven krijgt? Ik vraag het me af...

Het is makkelijk om te zeggen 'een partner hoort niet bij een studentenleven' als je er zelf geen hebt he...

En dat kan in je latere leven niet meer...?

Ik snap sowieso niet wat dat nou is met veel seks en veel verschillende partners hebben in je studententijd. Alsof studeren zo leuk is, dat valt ook wel weer mee. Ik heb er niet eens tijd voor. Bovendien vermaak ik mij, ook met vriend, ontzettend goed op feesten en borrels, als hij er niet is. Maar ik ben altijd blij als ik weer thuis ben en hij is er ook.

Precies! En een beetje flirten enzo is goed voor je sociale skills. (Overigens vond ik dat sowieso een redelijk mooi boek; ik las het tijdens een college, en vond het wel grappig dat Beau ergens opmerkte dat colleges er vooral niet waren om te luisteren naar de docent...)

In je latere leven zit je 40+ uur per week op je werk, en heb je dus veel minder tijd om te feesten, te zuipen en tsjicks/dudes te regelen. Ik weet niet hoe jij het doet, maar als jij naast je studie geen tijd overhoudt om veel niets te doen en veel mooie dingen te doen (zoals daar zijn tot diep in de nacht in de kroeg hangen), dan doe je iets niet goed, en dan is studeren inderdaad niet leuk.

Studietijd is er lang niet aleen om te studeren, studietijd is er vooral om jezelf in veel bredere zin te ontwikkelen, en dat doe je door veel leuke & interessante ervaringen op te doen; in casu niet door 30 uur per week met je vriendje/vriendinnetje uit te hangen.

inderdaad,vooral niks leren tijdens je studie, stel je voor zeg, je wordt slimmer.....

Dat lijkt me toch inderdaad vreemd. Voor mij is mijn studie echt geen megafeest. Ik ben er heus niet heel veel mee bezig, maar ik vind het toch belangrijk om goed mijn best te doen en dat gaat dan voor nachtenlang in de kroeg hangen. Hoewel ik dat wel eens doe hoor. Ik ben gewoon niet zo'n feestbeest. Maar ik besteed ook geen 30+ uur per week aan mn vriend, dat is ook niet nodig (én niet mogelijk, want hij loopt fulltime stage.) Maar inderdaad, mijn relatie op pauze zetten omdat ik wil feesten en rondsletten, zeg nou zelf, waar gaat dat nou over?

Ik denk dat het gewoon meer van de persoon afhangt. Ik heb een vriendinnetje die hier woont (R'dam) en zij heeft al 2 jaar met een jongen die in Groningen studeert. Zij is lid, hij niet (volgens mij) en het gaat nog steeds prima.Je moet gewoon voor jezelf de afweging maken wat je wilt.

Misschien is het in het geval van Abercrombie wel een goed plan om te gaan praten met haar vriend omdat zij het gevoel heeft dat ze uit elkaar groeien.

En met je vriend(in) doe je geen ervaringen op? Ik heb veel nieuws geleerd sinds ik ben gaan studeren, maar een belangrijk deel daarvan komt van 't (hebben van een) vriendje. En bovendien ga ik genoeg uit zónder hem, spreek ik meer dan genoeg nieuwe mensen, doe ik meer dan genoeg zonder hem, en andersom. Alsof je, als je verkering hebt, per definitie alleen maar met z'n tweeën op de bank hangt. Pf.
En daarbij - niet iedereen houdt ervan om tot diep in de nacht in de kroeg te hangen. Ik ga liever naar een danscafé/discobar/etc, en dan niet veel vaker dan eens in de twee weken, want dan word ik er ook zat van. Cafés vind ik maar suf. En m'n sletperiode heb ik wel gehad voordat ik ging studeren, en mocht het uitgaan, dan kan ik daarna gerust weer rondsletten. Daar hoef je écht geen student voor te zijn.

Zever. Van mijn vriendengroep zijn degenen die al werken net de grootste feestbeesten/wijvenlopers... Ze hebben geld en moeten 's avonds nooit studeren.

Komt bekend voor. Ik weet niet de precieze cijfers :p, maar ik merk wel dat er veel relaties uit gaan als mensen gaan studeren en dat hoeft dan niet eens een lange afstand relatie te zijn. Heb al een aantal 'stellen' zien aan komen op mijn vereniging die al een paar jaar wat hadden en na een paar maanden zijn die relaties ook stuk gelopen...

@TS: sletten :nono: Je maakt of de keuze een vriend en je netjes gedragen of je gaat kijken of er leukere jongens rondlopen tussen de studenten, maar maak het dan wel gewoon ajb uit.

Juist, en anders neem je lekker een parttime baan (Y)

Toen ik gewoon nog college volgde, was ik er altijd bij als we wat hadden gepland (feestje, borrel enz.). Nu loop ik fulltime stage maar ik trek het echt niet om tot diep in de nacht te feesten. Bovendien kan je dat ook niet maken tegenover je baas, je kan niet brak op je werk gaan zitten. Dus ik heb nu wél geld maar geen tijd om leuke dingen te doen. Ik weet niet wat voor baan jouw vrienden hebben maar ik kan het me hier echt niet permitteren om te feesten. Geen gefeest voor mij tot februari dus.

Dat is knokken tegen natuurgeweld, dat win je nooit.

Ik denk dat iedereen dat op een andere manier ervaart. Ik studeer ook en besteed er heel veel tijd aan, daardoor heb ik niet zo veel tijd voor leuke dingen (wel 1 of 2 stapavonden per week) en toch baal ik niet hoor. Vind het wel best zo. Verder denk ik dat als ik een 40-urige werkweek (maandag t/m vrijdag) heb, ik toch nog best genoeg tijd heb om te feesten. Dan heb je je hele weekend vrij (in je studentenleven studeer/werk je in het weekend) en kan je makkelijk op vrijdag- en zaterdagavond feesten. Aangezien je dan ook een baan hebt, kun je je financieel ook meer permitteren dan in het studentenleven waar je het over het algemeen wat minder "breed" hebt op dit gebied.

Maar goed, ik ga wel een beetje offtopic, want dit heeft weinig meer met relaties te maken. :bloos: Maar wilde het wel ff kwijt. ;)

ik herken het probleem wel een beetje hoewel ik nog niet eens op kamers zit ofzo, maar ik heb ook wel is het gevoel dat je gewoon ook eens een keer met andere jongens wil zoenen, maar de drang is zeg maar (nog?) niet groot genoeg dat ik mn vriendje dr voor op zou willen geven..
maar ik heb wel is twijfels daardoor gehad hoeveel ik ook van hem hou.. ik heb namelijk ook nooit egt zo'n periode gehad daarom weet ik ook niet egt of ik het mis :o

Ik zit sinds augustus in mn nieuwe kamer en ik heb helemaal geen behoefte aan rondsletten of hoe je het ook wilt noemen, ik heb een hele leuke vriendin en ik heb zoiezo al een hekel aan het fenomeen 'rondsletten'.

Ik begrijp het wel hoor. Als je gaat studeren heb je veel borrels, feestjes, leer je zoveel nieuwe mensen kennen, enz. Dan heb je ineens veel minder tijd voor je vriend over en doordat je zoveel andere leuke dingen meemaakt ga je twijfelen.
Als dat sletgevoel van je( :D ) niet overgaat zou ik toch serieus overwegen om je vriend te vertellen dat het over is (of een pauze..), maar wie weet is het allemaal tijdelijk.

Ik ben ondertussen eigenlijk wel benieuwd naar hoe de situatie er nu voor staat :)

Moeilijk... twee mannen die mij willen... en ik hun ook... Kiezen is verliezen. Mensen aan het lijntje houden is oneerlijk. Ik zal toch een keuze moeten maken. Ik wil mijn relatie van twee jaar niet 'weggooien' maar ergens denk ik ook wel dat het vroeg of laat toch uit zal gaan, dat we niet voor elkaar gemaakt zijn.

Als ik weer in m'n gat in Drenthe ben, voel ik me volledig thuis bij mijn vriend en is er enkel af en toe een verliefde gedachte aan mijn medestudent... Als ik in Groningen rondfeest, vergeet ik mijn vriend totaal... en daar voel ik me ook veel meer thuis dan in Drenthe. 't Is net of ik een dubbelleven leid.

Mijn leven is een soap!!

Hmm, lijkt me echt een kutsituatie dit :s

Het belangrijkste is dat je voor duidelijkheid gaat zorgen. Naar jezelf toe, maar vooral ook naar je huidige vriend toe. Bespreek met hem waar je mee zit (weet even niet meer of je dit al gedaan hebt), hoe bang je misschien ook voor zijn reactie bent. Maar dan weet hij wat er in je omgaat en hoe jij momenteel in de relatie zit. Een eventuele beslissing om de relatie uit te maken, komt voor hem dan niet geheel onverwachts.

Wat betreft die andere jongen zou ik het even laten rusten. Zorg dat je eerlijk blijft naar je huidige vriend toe en richt je nu op wat je met die relatie wil. Als je gevoelens voor die andere jongen echt zo sterk zijn, dan is dat over een tijdje ook nog wel het geval. Maak de situatie dus niet nog moeilijker en pijnlijker door je ook alvast met die andere jongen in te laten, maar beslis eerst wat je met je huidige relatie wil.

dit is niet leuk om te lezen als je vriendje op t punt staat om naar groningen te verhuizen :S

Ach, echt niet alle relaties begeven het als een van beide gaat studeren hoor. Tuurlijk, er verandert het een en ander, maar dat zal in een (echt) langdurige relatie wel vaker voorkomen. Daar moet een relatie toch ook tegen kunnen? Daar moet je een beetje in meegaan, als je zelf stil blijft staan in een relatie loop je al vrij snel vast.