Slechte boeken
 

Ahoy!

We hebben al een aantal topics gehad waarin men kon ventileren wat de beste boeken waren, maar misschien is het wel aardig om het een keer om te draaien. Wat zijn de slechtste, saaiste rotboeken die je ooit gelezen hebt? Om het interessant te houden is het leuk om boeken te noemen die wel bekend zijn en waarvan de meeste mensen denken dat ze wel leuk of goed zijn. Onder het motto: "een doktersromannetje afzeiken is leuk, maar Mulisch afzeiken is altijd leuker!"

Ik zal het spits afbijten.
Bij mij staat Van Eedens Van de koele meren des doods op de eerste plaats. Het is misschien niet helemaal eerlijk om er hard op te hakken, aangezien het al oud is. Misschien heeft het in zijn tijd wel nut gehad, maar om het vandaag de dag te lezen is ongeveer even plezant als het doorslikken van een volwassen cactus, zonder glaasje water. De hoofdpersone is gesneden uit het meest irritante kraak- en zeikhout dat er op het Noordelijk halfrond te vinden is en omdat het boek constant probeert medelijden voor haar op te wekken, groeit mijn hekel voor haar tot buitengewone proporties. Elk lijden dat zij (door haar eigen stomme fouten) ondergaat is voor mij reden tot gejuich.

Een andere topper op dit gebied is What the body remembers van Singh Baldwin. Ik weet niet precies hoe dit boek in het algemeen aangeschreven is, maar aangezien het vertaald is, zal het geen vergeten werk zijn. Ik heb niets tegen Indiase vrouwen, maar om de één of andere reden ben ik ze na tweehonderd en vijftig bladzijden wel zat. Erg jammer, aangezien het boek dik zeshonderd bladzijden telt.

Binnen het genre van de sciencefiction vond ik één van de eerste boeken die ik niet uitgelezen heb omdat ze tenenkrommend slecht waren. Ik was heel gelukkig met de zesdelige Dune-sage van Herbert en was ook enigzins verrukt toen zijn zoon aangekondigd had om ermee door te gaan. Vervolgens sloot deze knakker een monsterverbond met één of andere Star Trek/Wars-schrijver en produceerden ze een enorme stapel aan wanhopige slechte pulptroep. Op zich is dit geen ramp, maar het was jammer dat ze deze geaborteerde mismakingen probeerden vast te knopen aan het universum dat pappa Herbert geschapen had, wat een boel nare inconsistenties en teleurstellingen tot gevolg had. Ik ben geen purist die gaat huilen als één karakter een andere kleur ogen krijgt, maar het is wel jammer als bepaalde unieke uitvindingen opeens tweehonderd jaar naar voren gehaald worden in de tijdlijn, en als alle karakters van interessant en intrigerend gedegradeerd worden tot plat, saai, voorspelbaar en zouteloos flauw. Huilen met de pet op.

Ik ben benieuwd of andere Letteraars ook zulke literaire nachtmerries kennen. Boeken waarvan je dacht dat ze leuk waren en waar je naar uitkeek, die bij lezing opeens tegen blijken te vallen. Deel uw verdriet!

LUH-3417

Een boek die ik compleet ruk vond is Heksenuur van Anne Rice. Door dat boek heb ik al haar boeken maar gelijk afgezworen. Rice probeert zoveel mogelijke tijdskips en familielijnen in een hoofdstuk te persen, en alleen de hoofdlijn (de 'familiegeest') liet mij hele stukken overslaan. Maar het einde was gewoon het ergste. Ik dacht dat er een climax zou zijn, De Verduidelijking van heel het bloodeh boek. Die kwam er, in twee zinnen, en was zo onnoemelijk vaag dat ik me aan het afvragen was of het misschien een paar pagina's mistte.

'Oesters van nam kee' vond ik echt verschrikkelijk! :o

Ik vond 'De Grot' van Tim Krabbé een stom boek. Het moest allemaal heel intelligent en goed in elkaar gestoken lijken, maar ik vond het een saai rotverhaal, en het kwam allemaal zo 'gemaakt' over.

buitenstaanders - renate dorrestein

Vaag geouwehoer, vergezochte subplots, en natuurlijk is het 'gothic novel' maar zo ontzettend oninteressant en slecht uitgewerkt. Het einde sloeg echt nergens op. Ik wil weten waar ik aan toe ben!
De rest van haar werk mag ik wel overigens :)

Ik weet niet hoe het heet, maar een van de dichtbundels van willem jan otten, mn lievelingsschrijver maar zijn gedichten zijn onlees- en begrijpbaar :o

Pride and Prejudice.. - Jane austen. Tja.. dat is een type apart, het verhaal was gewoon *** en dan blijft er niet veel over! Geef mij maar sense and sensibility of mansfield park (y)

Want dit is mijn lichaam van Renate Dorrenstein.
Ik weet alleen nog dat het een vreselijk vervelend verhaal was dat nergens op sloeg en waar ik niet doorheen kwam (n) .

Oh en Terry Pratchett. Ik kreeg het aangeraden van meerdere mensen maar ik vond het gewoon tien keer niks.

Wow, ik heb nooit geweten dat Buitenstaanders een gothic novel voor moest stellen? Ik kan me voorstellen dat je van een flink koude kermis thuiskomt als je met die verwachtingen aan het boek begint.

LUH-3417

Oooh ik vind Van de koele meren juist prachtig! Ik hou zo van Van Eedens stijl.

Ontopic: Hendrik Conscience - De leeuw van Vlaanderen, omdat er gewoon niet door te komen is en omdat het hele verhaal me totaal niet interesseert.
Qua modernere literatuur: (vrijwel) alles van Harry Mulisch. Toelichting niet nodig, dunkt me.

Daar heb ik ook last van, geloof ik. Een vriend van me, met normaalgesproken erg goede smaak, raadde het me inderdaad aan en ik vind het niks.

Hai :D
Bij ons werd 'De vriendschap' aangeraden door onze nederlandse docent! Wat een ontiegelijk verschrikkelijk boek zeg..... Ben tot de tweede blz gekomen :evil: .... zelfs van de samenvattingen snapte ik weinig :eek:

De vriendschap van Connie Palmen?
Die vind ik juist geweldig <3 :)

Die is juist geweldig! Echt een van mijn lievelingsboeken. Dat je dat zo verschrikkeljik vond... En ik vond het juist zo'n duidelijk boek, het is helemaal niet moeilijk of zo :confused:
Pride and Prejudice vind ik ook mooi, trouwens:)

Ik vind alles van Renate Dorrestijn verschrikkelijk. Oké, ik heb maar twee boeken van haar gelezen. Ik kan al niet meer op de titel van dat boek komen, over een man en vrouw die ruzie krijgen in een dorpje. En hun zoon is doodgeschoten.
Dat is het hele boek, er gebeurt gewoon totaal niets, verschrikkelijk :|

hahaha!
Okeey dan! :D

Idd die van Connie Palmen.. Oew...vind hem nog steeds verschrikkelijk :D

'Zonder Genade' misschien? Daar heb ik ook 70 pagina's van gelezen en daarna weer vrolijk terug naar de bibliotheek gebracht. Ik heb laatst wel 'Ontaarde moeders' gelezen, op aanraden van een vriendin, en dat vond ik nu weer wel een mooi boek. Dus misschien moeten we Renate niet te hard veroordelen.

Verder vond ik Hedwig uit "Van de koele meeren des doods" ook een enorm zeikwijf. Echt zo eentje in de catagorie "Werther" van Goethe, dat natuurlijk een erg belangrijk boek zal zijn geweest voor de Literatuur. Maar dat neemt dus niet weg dat het gewoon een ongelovelijke zeikerd is.

Connie Palmen is echt mijn lievelings schrijfster de laatste tijd, dus "de Vriendschap" vond ik ook prachtig.

Mulisch vind ik ook top, al moet je eventjes door zijn ego heen lezen. (dat kost een paar uur:P) En eigenlijk vind ik Pride en Prejudice van Austen ook een erg mooi boek. Waarschijnlijk moet je gewoon vallen voor Mr. Darcy, dan is het allemaal een stuk leuker.

@ Miroir - Ooit het gedicht "Echtpaar aan lakens" gelezen, dat is namelijk wel erg leuk.

Echt slechte boeken ken ik niet. Maar ik vind alles van Joost Zwagerman echt verschrikkelijk en "Gimmick!" boven aan die lijst. Simpelweg omdat het totaal doelloze boeken zijn die je net zogoed als voer voor de openhaard kunt gebruiken. En daar ik die niet heb, heb ik ook niets aan Zwagerman.

Ik ben ook in 'Gimmick!' begonnen en ik vond er geen ene moer aan! Wat een slap geouwehoer! Ging echt helemaal nergens over. Heb het dus ook snel weer weggelegd. En ik heb me voorgenomen niet snel meer in een boek van Zwagerman te beginnen. Ik geloof dat hij nog een stukje voorlas op de dag van de literatuur, en ik geloof dat ik daar ook al niet van onder de indruk was...

Verder ken ik niet echt slechte boeken, meestal vergeet ik die gewoon en pak een ander boek. Soms is de vertaling ook gewoon prut, heel erg kinderlijk ofzo. :)

Ik vond Werther eigenlijk wel tof, maar dat komt omdat ik Goethe tof vindt en het hele verhaal omtrent Werther bizar vindt. Het boek was aanleiding voor ongeveer de eerste jongerensubcultuur in Europa. Allemaal mensen die kleding gingen dragen zoals dat in Werther beschreven werd, allerlei prodocuten van Werther (zeepjes, dranken, snoepjes, enz) en natuurlijk alle Werther-zelfmoorden, zo goed mogelijk nagedaan. Waarop Goethe antwoordde dat al die oorlogen al zoveel levens gekost hadden, waarom dan een probleem maken van die paar voor zijn Werther?

LUH-3417

Gala - Giphart.

Vind het er meer uitzien als een etalage met zijn moeilijke woorden en constructies, dan dat het echt iets te vertellen heeft. Sinds dat boek lees ik principiëel geen Giphart meer.

De vlieger van Maarten 't Hart... (En ja, ik weet dat er ook mensen zijn die dat juist wel een goed boek vinden. ;))
Ik vind de boeken van Ronald Giphart alles behalve geweldig (en ja, ik weet dat er veel mensen zijn die zijn boeken geweldig vinden ;)).

Verder vergeet ik titels van slechte boeken over het algemeen spontaan (De vlieger stond alleen op mijn boekenlijst op de havo, net als een boek van Ronald Giphart (de laatste moesten we verplicht lezen (n)) ;)).

I agree, maar dan vind ik de reactie die Werther opwekt interessant, maar niet het figuur zelf. Maar hij is lang zo erg niet als Hedwig, ten eerste was hij een behoorlijke tijd eerder en ten tweede gaat hij tenminste nog op een leuke manier dood :P. Terwijl de dood van Hedwig echt een grote anticlimax is.

Daar heb ik ook last van...alleen dan niet na Gala, maar na een ander boek van hem (weet niet eens meer welke...ik geloof Ik ook van jou, maar 't zou ook een ander boek geweest kunnen zijn).

"Ik ook van jou" is toch dat boek over die studente die het leuk vind zichzelf helemaal open te snijden, ofniet? Ooit verfilmd met Angela Schijf en Antony Kamerling...en *yuck* Beau van Erven-Dorens, als je het hebt over een verfilming naar niveau is deze wel behoorlijk geslaagd met de toevoeging van die laatste naam :P.

ik heb geloof ik een authentieke wansmaak wat literatuur betreft...vind bijna alles wat hier genoemd wordt leuk :bloos:
Gimmick! (y)
Buitenstaanders (y) (Evertje Polder is vernoemd naar mijn moeder)
Zonder genade (y)

Iris Murdoch: ik had hoge verwachtingen van haar schrijfkunst na een artikel dat ik over haar las, 'Under the net' viel vies tegen. Gezever over Engelse elite en wannabe-elite

Ik heb wel veel slechte boeken gelezen, maar ik krijg er altijd een enorm goed gevoel bij, omdat het lezen van een stapel papier dat niet te verteren is, maar dus toch vele keren gedrukt en zelfs vaak nog herdrukt is, betekent dat er voor ons Letteraars voldoende realistische hoop is dat onze schrijfsels ook ooit zullen worden uitgegeven. Waarschijnlijk is het daarom dat ik nooit nachtmerries of braakneigingen van boeken heb gehad.

'Het wilde feest' van Adriaan van Veen is met stip het meest verschrikkelijke boek dat ik ooit heb moeten lezen. De hoofdpersoon heeft óf zeurgedachten van acht bladzijden achter elkaar óf zulke extreem narcistische denkbeelden dat het eng wordt.
Tot grote spijt van mijn leraar Nederlands heb ik dit boek dan ook tot op het bot toe afgekraakt in mijn verslag :evil: en de 'verwerkingsopdracht' maar letterlijk genomen.

:D http://images.fok.nl/s/worshippy.gif

Ik heb weinig slechte boeken gelezen, maar aan 'Phileine zegt sorry' heb ik me toch wel zitten ergeren.

Vervelende tienerliteratuur met een hoofdpersoon die je het liefst in een houtversnipperaar zou zien verdwijnen, personages zonder enige diepgang en een eindscène die zomaar komt aanwaaien 'omdat het boek toch een keer afgelopen moest zijn'. Wat mij betreft een pagina of tweehonderd eerder, dan was de boodschap ook wel overgekomen.

Ik vind twee boeken hiero hoe dan ook wél goed geschreven;

De Grot van Tim Krabbé - Ik heb nog maar weinig verhalen gelezen die zo rond zijn als deze. Werkelijk alles heeft een doel, en de tijdssprongen zijn ook erg goed.

Gimmick! van Joost Zwagerman - Dit boek moet je inderdaad ook niet lezen om er een bepaalde wijze les uit te leren, maar gewoon om je te vermaken. Ik denk dat het boek ook wel veel 'jongenshumor' bevat, vandaar het commentaar van het hier aanwezige vrouwvolk misschien. :P Voor de rest is het wel wijs geschreven, en er zitten toch wel leuke bespiegelingen in, dus ergens is het wel weer leerzaam.

Laatst eens begonnen aan Mieke Maaikes obscene jeugd (Louis Paul Boon). Miljaar...

Michel Tournier- La goutte d'or, L'étranger van Camus en de eerste honderdvijftig blz van Oorlog en vrede, Tolstoi.

De Franse boeken zijn afgrijselijk omdat de eerste veel te overdreven geschreven is, echt gewild poëtisch en de laatste omdat hij te simpel is, net een kleutertje dat een verhaal vertelt.
Tolstoi is ontzettend vermoeiend omdat hij in het begin van zijn boeken altijd hordes namen op je afvuurt.

Ongetwijfeld zijn er nog meer boeken maar ik kom nu ffe ni op hun titels.


Ik vond 'de leeuw van vlaanderen' juist een grappig boek, zo archaisch en plastisch geschreven dat het net een toneeltje lijkt.

'Een kind in de buurt' Van Brakman.

Wat een ellende, en nog zo kort, vakkundig elke bladzijde om zeep helpend met oersaaie verslagen, dialogen en de ellende van de hoofdpersoon in nevelen omhullen. Geen spanning, geen vermaak eigenlijk, totale rukzooi.

'Archibald Strohalm' van Mulisch

Te langdradig, te veel filosofie erin willen stoppen waardoor de stemming en het verhaal heel 'grauw' wordt (iets anders dan beleving), en moeilijk valt te verteren.



over 'gimmick':

dit vond ik juist een sterk boek. Het ging over de kunstenaarscene in A'dam, en zo vluchtig en modern is het ook beschreven vind ik. Dit was exact de bedoeling van Zwagerman, en vind hem daarnaast een van de beste Nederlandse schrijvers van het moment (zijn essays zijn vreselijk goed, 'zes sterren' en 'chaos en rumoer' ook, leg ze naast elkaar, het is knap de verscheidenheid in stijl te zien)

Place de la Bastille - Leon de Winter.
Onnavolgbare shite zonder enige boodschap.

Maar ja, dat Leon de Winter een schaamvlek op de literatuur is iets dat al langer bekend is. :D

Ik weet nog niet of ik het daarmee eens ben. Ik las De Ruimte Van Sokolov een hele poos geleden, en toen vond ik hem wel tof. Maar misschien was dat omdat ik toen zuipende Russen al genoeg vond om een boek te waarderen. Ik hoop dat ik nu andere normen heb en ik gok dat ik hem nu bij herlezing erg vervelend zou vinden.

LUH-3417

De ruimte van Sokolov viel nog mee, veel andere boeken van de Winter gooien zoveel motieven op willekeurige wijze door elkaar heen dat het niet te volgen is. Daarbij komt ook nog dat ik zijn schrijfstijl niet uit kan staan.

Als ik daarna naar zijn politieke denkbeelden kijk die hij ventileerd dan kan er al helemaal geen positief woord meer van af vrees ik. ;)

je hebt gelijk Ieke, niet gezien dat er al een topic over was, ben hier ook lang niet geweest :)

heb er nog wel een:

leslie snur

uitgelaten

surgestie word gewekt dat er seks in voor komt, maar na veel saaie pagina''s, geen seks. ik heb het boek maar weer in de kast gedaan. niet dat een boek geen seks mag bevatten, maar sugerreer dan ook niet dat het er wel aan zit te komen. :rolleyes:

mmmm ruimte van sokolov nog niet gelezen, maar wel gods gym, een prachtig boek!!!!

vond het in het begin wel een gaaf boek, maar later walg je echt van haar persoonlijkheid en de dingen die ze allemaal doet. het is op een gegeven moment allemaal te verschrikkelijk, bijna om te kotsen. ik ben daar in tegen wel blij dat ik het boek gelezen heb :)

helig schennis, mijn hart breekt :eek:

En ik was nog wel zo enthousiast over 'van de koele meren', mij bevalt de hoofdpersoon me wel juist. Alles is zo vrij tegenwoordig, er mag wel wat tegenwicht zijn.

Ik vond 'phileine zegt sorry' nogal tegenvallen, iedereen is altijd zo enthousiast maar ik begrijp niet waarom, het is langdradig en saai. Daarnaast kennen we zulke hoofdpersonen inmiddels wel, die zien we in elk boek en vrouwen die aan seks doen kom ik ook overal tegen (zeg maar in sex and the city).
Verder leer je geen enkel personage echt goed kennen behalve Phileine die eigenlijk ook maar oppervlakkig is want ze wil grappig zijn maar heeft ook een gevoelige kant :confused:

Mjup... :p

Ja, dat vind ik ook. Niet bijzonder, maar gewoontjes. Ik wil Giphartje het liefst compleet afkraken, met z'n oversekste boeken. Maar er is vast een bepaalde doelgroep die dat soort boeken echt helemaal het einde vinden, dus daar moet natuurlijk ook een schrijver voor zijn. (Jongens in mijn klas die hun nederlands project over Giphart gaan doen, wat ze 'vinden die boeken echt zo geweldig'. Kom op..)
Het draait alleen om seks, en een klein beetje gevolgens van de hoofdpersoon. Ookal lijkt die ook een soort stripfiguur en worden maar een paar karaktereigenschappen uitgebreid beschreven.

Echt slechte boeken heb ik nog niet gelezen, geloof ik. Alleen boeken die ik matig vind en waar ik me dood aan erger (Gippie). Misschien moet ik eens een slecht boek gaan lezen en die helemaal afkraken op m'n boekverslag. M'n nederlandsleraar vindt dat altijd geweldig. :)

Als je van actie houdt: De Avonden - Gerard Reve

verder vind ik Blauwe Maandagen ook afzeikwaardig.

De avonden kan je niet afzeiken.

Is het zo dat Giphart in elk boek een persoon 'Giph' laat voorkomen? Ik heb twee boeken gelezen van hem (nou ja en gala dan) en daarin komen personen voor die Giph heten.
Grapje van Ronald?

Volgens mij is dat steeds dezelfde persoon. Hij is ook de broer van Phileine in 'Phileine zegt sorry' (maar hij komt er niet echt in voor).

In de boeken die ik heb gelezen (omdat ik ook van dat soort schrijvers zoveel mogelijk veel lezen: stuk of 4 voor Giphie) komt steeds een Giph voor. Soms, zoals idd bij Phileine, indirect, maar meestal is het dus de hoofdpersoon. Grapje dus. :)

;) Dat hoeft toch niet altijd een slecht punt te zijn van een boek. In 'De vermaledijde vaders' van Monika van Paemel leer je de hoofdpersoon ook niet bijster goed kennen. Maar ik vind het wel een meesterlijk boek.
Verder ben ik het wel met je mening eens hoor ;).

Eventjes over 'de Avonden', ik zou niet durven stellen dat het een slecht boek is. Maar het spreek mij niet zo aan. Tenminste niet het begin. Kan iemand mij vertellen of het zo oppervlakkig blijft, of wordt het beter in de loop van het verhaal?

*geeft lijm aan*

Misschien dat dat helpt :o

Hoeft niet inderdaad maar ik houd wel wat van diepgang bij een personage. Verder vind ik het wel een slecht punt in Phileine Zegt Sorry omdat het verder alleen maar over seks en over dat achterlijk saaie toneelstuk gaat.

Hubert Lampo - De komst van Joachim Stiller
A. F. Th. van der Heyden - De sandwich
Jan Wolkers in het algemeen. (Te platvloers.)
Gerard Reve - De avonden. (Dodelijk saai.)
Joost Zwagerman - Gimmick! (Ja, inderdaad, ik ook.)
Kristien Hemmerechts, alles. (Ik haat haar schrijfstijl gewoon.)

FATAL SYSTEM ERROR. CANNOT PROCESS.

Nee, wacht. De Avonden is wel verschrikkelijk saai, maar dat is juist het mooie ervan. Ik vond het een heel erg grappig en interessant boek. Maar waarschijnlijk was dat omdat ik van te voren gehoord had dat je het met wat moeite en zonder gevoel voor humor allemaal heel humoristisch kon vinden, gok ik.

LUH-3417