![]() |
Vraagjes ontleden
"Hij is me er een" is de zin waar het om gaat.
Hoe ontleed je hem taalkundig? Ik probeer het eens: hij = p.vnw is = k.ww me = p.vnw er = bijw een = bep.h.telw En hoe moet het redenkundig? hij = ond is = pv me = m.vw er = plaats ond. een = n.deel v/h gez. Ps. M'n docent zei dat ik het zelf maar moest uitvinden, dat lukt me echt niet bij zo'n rare zin :$ |
Ik denk dat 'me' hier een bijwoordelijke bepaling is.
|
Ja het is nogal een spreektaalzin. Ik vind hem te diep :(
|
hij = p.vnw - 3e persoon mannelijk enkelvoud onderwerpsvorm
is = pv me = p.vnw - 1e persoon enkelvoud voorwerpsvorm er = bijw een = bep.h.telw En hoe moet het redenkundig? hij = ond is = ww. deel van nwg. Want zelfstandig ww, dus koppelwerkwoord. me = bijw. bep(geen mv, want je kunt er geen aan voor zetten. En je kunt ook niet de 'Aan wie?'- vraag stellen.) er = bijw. bep een = nw. deel v/h nwg of lv. Ik weet het niet zeker. |
Ik denk dat je 'me' kan zien als een dativus ethicus.
|
Citaat:
|
Oorspronkelijk zeker, waarde Snees en Dyno. Tegenwoordig moet je denk ik zelfs zeggen, dat het hier een vaste wending betreft, omdat je "me" niet kunt weglaten zonder een heel andere, niet systematisch veranderde betekenis te krijgen. "Hij is er een" zou bv. als antwoord op de vraag "Is there a doctor in the house?" kunnen dienen. :D
Dat betekent dat "me er een" als zodanig, in traditionele terminologie, het naamwoordelijk deel vh gezegde is. |
Is 'er' geen plaats ond. omdat een plaats ond. vooraan de zin moet staan?
|
Wat is een plaats ond.?
|
(Er) (zijn) (veel mensen)
Zo geef je dit aan, want 'er' is een soort onderwerp. Die opmerking van mij was niet duidelijk en achteraf niet nodig geweest :) 'Er' geef in mijn zin geen plaats aan.. en het staat niet int begin van de zin. |
Je bedoelt een zgn. plaatsvervangend onderwerp, dat de eerste plaats vóór de persoonvorm "waarneemt" als het onderwerp verzuimt? Dat klopt. Maar "er" in jouw zin heeft een ander karakter. Dat blijkt al uit z'n positie. Plaatsvervangend "er" staat, per def., op de eerste plaats van de zin. In één grammatica werd dit type "er" kwantitatief "er" genoemd, vanwege het feit dat hij altijd woorden die een kwantiteit uitdrukken (twee, veel, ongeveer tien, etc) vergezelt. Het Frans kent ook zoiets (il y a deux). Het Engels weer niet (he has two), Duits volgens mij ook niet. Tja. Die "er" heeft niet echt een betekenis of een heel duidelijke syntactische functie. En je weet, als men niet weet wat het is, dan zegt men: bijwoordelijke bepaling.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:31. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.