Leugens?
 

AAAARGH!!
Waarom wil het niet lukken,
waarom, waarom,
kan ik niet gewoon een gedicht
schrijven,
over liefde, leven, geluk en ongeluk?
Waarom origineel?
Waarom is cliché fout,
er wordt toch van gehouden?
Waarom herhaalt men wat ergert of wat
gelukkig maakt?
Waarom mag het niet gewoon?

Ja, ik doe het gewoon.

Liefde is mooi,
het leven een prooi,
die zo lang mogelijk moet leven,
om zo veel mogelijk liefde te geven.
Vergankelijke tijd,
iets dat ik mijd.
Ongeluk zit in een grote hoek,
geluk in een kleine.

Wat kunnen mensen toch goed liegen met een
bloedend gezicht.

het leven dat

Ik weet nog niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. Ik vind het wel grappig / leuk, maar verder niets. Het meest mis ik nog het woordenspel in de eerste strofe.

die, het slaat namelijk op de prooi.

ohw gegegegege :D:D:D:D

domdomdomdomdom

ik heb momenteel niet meer te zeggen dan; dat vind ik ook

Wat vind jij ook?

ik ben het eens met de inhoud van het gedicht