Zonsopgang.
Vanmorgen was ik getuige van een van de bijzonderste dingen die ik tot nu toe tijdens mijn reis naar Utrecht heb mogen zien.
De wolken speelden met de mooiste kleuren uit de kleurencirkel. De hemel kleurde paars, rood en zachtroze. Het zag er haast magisch uit. Na een warm en stil ogenblik kroop de zon als een heilige oranje bol boven de aarde uit. De wolken lachten haar toe, het gras streelde haar zachtrode vel.
De zon weerspiegelde in de ruit van de bus. Twee heilige warme bollen stonden aan de hemel. Als een tweeling die de aarde zou verwarmen, en daarmee de mensheid zielsgelukkig zouden maken.
Nadat de zon tevreden hoog boven de bomen stond, trokken er vliegtuigen voorbij. Passagiers op weg naar de zon. Vier, zes, misschien wel zeven strepen kruisden elkaar aan de hemel. Het zag er prachtig uit.
Ja, het was de bus van twaalf over acht, en ja, het was vroeg. Maar het was tot nu toe de mooiste reis richting Utrecht.
Commentaaaaaaaaar!
Mijns.
|
