Aangespoelde zeemeermin
 

Met de zoute smaak van de zee
nog op haar lippen,
en de zilte wind
nog door haar haar,
lachte het gouden kind
om duizend dingen,
om al dat zand hier bij elkaar.

Een goed, kort gedichtje. Ik denk dat de eerste zin een beetje te lang is.

Zelf zou ik er van maken :
met de smaak van de zee
nog op haar lippen, etc.

Enkel om het ritme te behouden (die heerlijk wegleest als je 'm eenmaal te pakken hebt, tenminste, het ritme dat ik hierin vond)



Liefs,

of: met het zout van de zee

Mwahhh, ik zie de boodschap niet echt.

het gaat over een aangespoeld ideaalbeeld. :(

Iedereen: bedankt voor jullie commentaar, het metrum klopt inderdaad beter zoals jullie het voorstellen. (y)

ik vind de zand-zin erg leuk trouwens

Dank u! :)

nee, ik vind dit te makkelijk, te nietszeggend, te veel clichés.