Begin.
 

Ik wilde het liefste naar het einde van de omgekeerde wereld.
De tegels lagen toch al op hun kop,
de pissebedden liepen achteruit
totdat je beter keek, totdat
je voeten ze vermorzelden.

Wat later weg leek was
eerst asfalt op z’n best.
En hier

puilt alles uit van leegte, zelfs
de onderkant van de schaal zonder appels
doet mee






Ik was het liefst niet teruggekomen van het einde van de omgekeerde wereld.
De dag dat Nieuw-Zeeland ter hoogte van Barneveld lag, moet nog komen.

Ik baal er verschrikkelijk van dat 'wereld' niet meer op de regel erboven past. Als ik van 'einde' 'eind' maak, wel - maar ook dat loopt voor geen meter. Verder is dit voor 60% experiment.

Ik ben vrij onzeker over de komma na 'lag' in de laatste zin.

Kleiner lettertype nemen?:o

Die komma zou ik gewoon houden.. Sterker nog, ik zou hier ook een komma zetten:Maar dat is mijn mening:o

Ik weet niet zo goed wat ik ervan vind, eigenlijk... De inhoud vind ik wel leuk, maar de uitwerking niet zo. Zal wel door die 60% komen;)

Ik vind 'm wel heel erg prozaïsch. Je zin(constructies)nen erg leuk, maar er zit zo weinig rijm of ritme in dat het meer een stukje is dan een gedicht.

Is
"Het liefst was ik niet teruggekomen van het eind van de omgekeerde wereld"
misschien een optie?

Die komma na "lag" zou ik juist weglaten geloof ik.

Over "Wat later weg leek was"
Hier zou ik de komma ook weglaten. Zoals het er nu staat kun je het ook interpreteren als "wat later, weg leek was" (dat de weg van was leek)

Waarom staat er geen punt na "doet mee" ?


En de inhoud, ik heb geen idee waar het over gaat. Volgens mij mis ik 80% van wat er staat.

"Wat later weg leek was
eerst asfalt op z’n best.
En hier"

Over de eerste zin struikelde ik zo dat ik er een halve minuut over heb gedaan om een goed ritme erin te vinden, of het goed te lezen. Waar je de komma ook zet, ik zou zeggen: zet er wel eentje, maar dat is geheel mijn eigen interpretatie.

Verder lijkt de inhoud van het gedicht me zoiets van
"niets is nog wat het was"

Ik kan het natuurlijk 60 % fout hebben, of meer - lacht

kleine opmerking nog:
totdat je beter keek, totdat
je voeten ze vermorzelden.

Dit loopt erg goed (y)

Groetje,

Ik kan me voorstellen dat dit voor 60% een experiment is. Ik vind het dan ook maar voor 60% geslaagd denk ik. De laatste twee zinnen (ik stel me voor dat ze beiden slechts één regel in beslag nemen) zijn nogal onsamenhangend en dat vind ik jammer voor een einde. De eerste twee strofes vind ik dan wel weer goed, jammer dat de derde strofe wat uit het ritme valt (de schaal zonder appels is te lang denk ik). Hm.

Ik vind dit niet zo sterk als vele andere gedichten die ik van je heb gelezen. Meestal heb je een verrassend element erin zitten, of leuke woordspelingen, of mooie schema's, maar dat lijkt hier een beetje te missen. De gedachte erachter vind ik op zich nog wel aardig, maar de uitwerking niet van een csn-niveau.

sluit ik me geheel bij aan.

Nee, ik zou het gewoon zo laten, op die manier lees je namelijk sneller door, wat denk ik de bedoeling is. Nu heb ik net al met CSN hierover gepraat, dus ik ben objectief meer :bloos: maar doe toch mijn best:

Hoe het gedicht op mij overkomt, is dat degene die dit voelt de weg kwijt is. Weet niet meer wat hij moet doen, geen kant op kan. Hij weet niet meer wat hij moet doen, is alle zekerheid kwijt. En hier komtie dan CSN:
niets is wat het lijkt
Een verstoteling, een zogehete Outkast, iemand die nergens echt thuishoort. Maarja, ik kan het ook mis hebben ;)