ze waren maar een paar
 

ze waren maar een paar
woorden van elkaar
verwijderd

de lucht week en even leek
het aangebroken hij keek
verwilderd

zijn lippen gingen uiteen
om samen te komen alleen
verderop

zijn hart sprong vol smart
z’n hoofd, haar neus, dan hard
knalderop

Ik vind hem... grappig.

En nu ben ik bang dat ik je gedicht vreselijk beledig door dat te zeggen, maar toch.. Ja, grappig vind ik hem wel.

Hij doet me een heel klein beetje aan Piet Paaltjens denken, het ritme.

Hm, hoe vaker ik hem lees, hoe beter ik hem in elkaar vind zitten. Maar de inhoud vind ik bij deze wat minder, iets te... oppervlakkig. Of misschien begrijp ik het niet goed genoeg, dat kan ook.

Ah, nee, het heeft geen diepe inhoud hoor :)

Hm, ik vind het woordje knalderop een beetje gek, en ik vind dat ook een raar einde :o

Maar verder loopt hij wel fijn en ik vind het verwijderd - verwilderd - verderop - knalderop grappig gedaan :)

smart - hard , nee, die rijm doet t bij mij niet meer. :( Verder: weer een experimentje? :P Leuk, vooral de eerste twee strofes. De derde en vierde strofe vind ik minder geslaagd wat betreft de rijm, die in de eerste twee strofes juist zo natuurlijk op me overkwam. Knalderop: leuk, abrupt einde, dat dan wel weer. :)