Ingewiwawikkelder.
 

De herfst komt op rooie sokken aangeslopen
en slaat met wind met regen en verdomme
Wat ik alleen doe in mijn kamer als er verder niemand
is geen zaak van verder iemand ook niet als ik het
aan zomaar iemand wil vertellen.
Praat dan maar met je tenen het verhaal van
gigagekke gezichten, in -en onweersbuien,
verpieterpeuterd eten verlielaloren liefde.

Iedereen schrijft over de herfst, wat leuk! (y)

Daar is het herfst voor. ;)

Over je gedicht: leuk! Je begint heel mooi, origineel ook (gedichten over de herfst kunnen snel cliché zijn, maar dat is in jouw geval niet zo) en je frustraties komen heel duidelijk naar voren. Fijn om te lezen, en de woorden zoals je titel en verlielaloren vind ik grappig. :)

verlielaloren liefde:cool:

Stiekem is herfst best een cliché onderwerp... Echt iets voor melancholische dichters en zo. Maar jij geeft er nog wel een leuke draai aan.

Hm, ik merk nu dat reem me te vlug af was en precies hetzelfde zegt, maar goed.

Wat geweldig dit! :cool:

Is het ook de bedoeling dat het rood een contrast vormt met de verborgen kleur lila en verlielaloren? Ik twijfel nog of ik 'rooie' wel mooi vindt staan. But then again, als ik jou voorstel met een schattig Haags meisjes-accentje, dan mag het.

Persoonlijk had ik 'wil vertellen' omgedraaid in 'vertellen wil', voor het metrum.

De derde regel begint met een hoofdletter, wat volgens mij een kleine letter moet zijn, om verdomme beter tot zijn recht te laten komen.

Ach waar zeur ik over, ik vind dit zo gaaf.

Klopt, er zit een halve kleurtheorie achter verborgen, knap gevonden. (y) Sorry nog van de meeting, ik las je mail te laat, maar volgende keer ben ik er zeker bij en zal ik extra-Haags praten! Merci bien voor het positieve commentaar, ook Reem en Vogelvrij. :)

ja, die laatste drie zinnen zijn natuurlijk erg gaaf; heerlijk van die nieuw gecreeërde woorden.

Het valt mij op dat er ineens meer mensen werken met doorlopende zinnen.