Verliefd worden op iemand die verliefd op je is
 

Kan je verliefd worden op iemand omdat die persoon verliefd op je is? En kan hieruit dan iets groeien? Of is het al op voorhand gedoemd om te mislukken. Hebben jullie hier ervaring mee?

Ik denk persoonlijk dat het wel kan. In mijn ervaring is mijn ex verliefd geworden op me doordat ik zo verliefd op hem was. Hij is dan echt van me gaan houden maar het is uiteindelijk toch spaak gelopen... Toch blijf ik geloven dat het kan. Dat ineens je ogen open gaan en dat je toch van die persoon gaat houden, ook al was dit in het begin niet het geval (ervan uitgaand dat die persoon wel iets heeft om verliefd op te worden).

Ja.. Maar dat gaat niet van de ene op de andere dag, en het is bijvoorbeeld niet helemaal eerlijk om te zeggen dat je ook verliefd bent als je een relatie aan zou gaan. Maar als je gewoon veel tijd met elkaar doorbrengt dan zou het feit dat de ander verliefd op je is best een doorslaggevende factor kunnen zijn.

Ik denk wel dat het kan, maar het is een gevaarlijk uitgangspunt denk ik. Volgens mij heeft het er dan meer mee te maken dat je je gevleid voelt, en dat je graag verliefd zou willen worden op die persoon, en dan gaat het ook zo voelen. Je kunt dan wel écht verliefd worden, maar ik denk dat het heel moeilijk wordt en uiteindelijk toch mis zal lopen.
Het kan dan ook verliefd worden om het verliefd zijn worden, niet om die persoon.

Dat is eigenlijk wel iets wat ik al vaker heb gehoord, maar zelf is het me nooit overkomen.

Maar wat ik me dan toch afvraag. Zou het dan bij de andere persoon zijn dat er toch al wel zo'n gevoel van verliefdheid aanwezig is, zonder dat hij of zij het zelf doorheeft? Of zouden mensen zich die verliefdheid echt kunnen aanpraten?

Dat heeft volgens mij minder te maken met verliefd worden.
Van mensen ga je volgens mij houden als je ze beter leert kennen, en als er al een soort van klik is.

Of ergens iets uit kan groeien is veel te complex. Dat hangt niet alleen van de beginsituatie af, maar van het hele groeiproces. En iets is in mijn ogen alleen maar gedoemd om te mislukken als de basis fout zit. Als je minder op een bepaalde persoon zelf verliefd bent, maar vooral op een beeld wat je van hem/haar hebt gemaakt. Enzovoort.

Ik was al een hele lange tijd verliefd op iemand, maar heb het nooit zo laten merken en zeker niet gezegd. Op een gegeven moment ben ik wel wat meer affectie gaan tonen, en kennelijk ben je dan ook aantrekkelijker. Op den duur is de ander ook verliefd op mij geworden. Alleen is hij nu stapelgek op me, terwijl het bij mij een beetje gesettled is.

Lijkt me logisch, anders had je veel te veel eenzijdige relaties ;) .

IIG, het kan wel, maar het is niet altijd zo. Het ligt helemaal aan de personel zelf. Ik bijvoorbeeld, er was een meisje die ik kon via internet verliefd op me, maar het gevoel was niet wederzijds.

Om eerlijk te zijn kan ik me dat niet voorstellen.

Ik kan me voorstellen dat je voor de ander aantrekkelijker bent als je laat blijken dat je diegene ziet zitten ja, maar bij mij werkt het geloof ik niet helemaal zo.

Je kan jezelf wel wijs maken dat je verliefd bent op die ander, omdat die ander verliefd is op jou. Vooral als je te graag 'iets wilt' kun je jezelf nogal forceren. Ik heb geleerd dat da niet werkt.

nou....zal ik jullie 'ns iets vertellen?!
er was eens een jongen...die al een hele tijd verliefd op me was, terwijl ik het nog gewoon met mijn ex had....ik had geeneens door dat die jongen verliefd op me was en toen ik het hoorde dacht ik dat het een grapje was...

(maar dat was het dus niet :bloos: )

en nu, vandaag de dag, kan ik die jongen al 2 jaar, 8 maanden en een aantal daagjes lang mijn vriendje noemen :)

dus...het bestaat wel degelijk ;)

Ik wordt pas echt verliefd als ik gewoon een periode veel tijd met iemand (die ik toch al heel aantrekkelijk en leuk en lief vond)doorbreng; zonder dat kan ik iemand aantrekkelijk en leuk en lief vinden, maar verliefd word ik dan niet. Dus als iemand verliefd op mij is en daarom veel tijd aan mij besteedt, verhoogt dat de kans dat ik verliefd op diegene word, ja :).

Tja, het lijkt me mogelijk. Als een leuke jongen zegt verliefd op je te zijn, ga je (ik althans wel) op een andere manier naar die persoon kijken. Ineens vallen je dingen op die toch wel heel erg leuk zijn, je gaat meer met hem om... En opeens ontdek je verliefd te zijn. Tja. Het zou zomaar kunnen.
Zo'n relatie heeft denk ik evenveel kans van slagen als elke andere relatie... Soms is zoiets nodig om je ogen te openen voor iemand. Echt ervaring heb ik er niet mee, trouwens. :)

Lijkt me wel mogelijk ja...

Jaa ik denk wel dat het kan! :)

Ja, kan. Een jongen (een vriend!) vertelde me ooit dat hij verliefd op me was, en ik had zoiets van 'wow, okee.. hij is idd leuk!', maar ik had er nog nooit zo over nagedacht. :) En toen werd ik in een korte tijd ook verliefd op hem dus.

Eigenlijk is dat best logisch, de meeste mensen vinden het leuk om aandacht te krijgen. Tenminste, ik heb het zelf heel erg, als iemand mij aandacht geeft ben ik gevleid en ga ik diegene vanzelf leuk vinden. En als je dan ook nog het geluk hebt dat je echt bij elkaar past, kan het best wat worden ja :)

Oké, nu krijg ik hoop, wat niet de bedoeling was :o
(tot hiertoe heb ik bijna altijd pech gehad dussss... het mag wel eens veranderen he :D )

Misschien kan het, dat merk je snel genoeg denk ik.
Ik heb ook eens gedacht dat ik verliefd was op iemand die verliefd was op mij. Maar eigenlijk was ik gewoon verliefd op zijn aandacht, want mijn 'gevoelens' voor hem waren heel snel weer verdwenen..

Ik denk dat ik dan denk dat ik verliefd ben, terwijl dat niet zo is. En dat merk je dan snel genoeg.

Nee, dat is onmogelijk. Slotje.

Als je verliefd bent laat je natuurlijk wel sneller je positieve en negatieve punten los, onbewust eventueel, dan als je het niet bent. Je bent eerlijker en misschien een stuk minder behoudend, en dus open... dat maakt een persoon aantrekkelijker. Maar dat de ander dan 'terug-' verliefd wordt lijkt me toch onmogelijk, het zal vooral de aandacht zijn waar de ander op gaat broeien.

Volluit voor iemand gaan die in eerste instantie geen interesse heeft maakt de kans ook niet groter dat er wél wat gaat komen. Genoeg mensen die uit ervaring kunnen spreken wat dat betreft. Dus, nee, lijkt me niet.

Was het maar waar.

Nee. Je kan wel verliefd worden op iemand die verliefd op jou is.

Maar niet OMDAT diegene verliefd op jou is lijkt me..

:confused:

Ik denk ook dat het kan. Maar of het dan echte liefde is..

Bij mij is het gebeurd.. we hadden allebei een oogje op elkaar, en uiteindelijk waren we ook verliefd geworden op elkaar, zij voelde wat voor mij en ik wat voor haar, en het is nu 3 maandjes, en we hebben bijna tot nooit ruzie.. dus loopt ook niet echt spaak.. maarja, ik weet wel zeker dat het kan dus :P

Wat je ook vaak hoort, is dat er mensen zijn die elkaar op hun 13e jaar ofzo al hebben leren kennen, en nu 40 zijn en getrouwd zijn, kinderen hebben samen wonen.

Dat heeft vrijwel niks mee te maken met het feit wat je voor die persoon voelt ja of nee.

precies (y) je gaat jezelf pushen

Met deze redenatie ben ik het helemaal eens!

Dus als een vent op jou verliefd wordt, word jij ook op hem verliefd?

Je wordt verliefd op iemand omdat hij leuk en aardig en schattig en slim en grappig en weet ik wat allemaal is, niet alleen omdat hij verliefd op jou is. Maar dat laatste kan wel de 'trigger' zijn die jou laat zien dat hij eigenlijk ook heel leuk is.

Bij mij werkt dat alleen nooit zo; ik word alleen verliefd als ik vermóed dat hij me leuk vindt, maar het niet zeker weet. En soms gok je goed, en soms niet. :p

Mee eens.
Ik heb het ook meegemaakt. Hij vond mij al tijden leuk, ik vond hem helemaal niks. Maar na een tijdje ging ik inzien dat hij in een hele hoop dingen eigenlijk precies mijn type was.
Ik het begin dacht ik dat ik hem nooit oprecht leuk zou kunnen vinden. Dat het dan om de aandacht zou zijn. Maar uiteindelijk werd ik wel echt verliefd op hem! En dat was vast niet gebeurd als hij niet zo mijn aandacht had getrokken en zijn best had gedaan ;)

ja, daar geloof ik wel in.

Min of meer. Hij geeft mij aandacht, dat vind ik leuk, de belofte van een relatie vind ik leuk, dan ga je vanzelf opzoek naar karaktereigenschappen die je ook nog eens aanspreken... en dan kan het best wel wat worden.

Toevallig of niet, maar ik heb dit gisteren meegemaakt:

Mijn beste vriend is al een tijdje verliefd op mij, maar omdat ik altijd heb gezegd dat het niet wederzijds is, heeft hij zijn gevoelens verdrongen.
Nu was ik de laatste tijd gaan nadenken over ons, en eigenlijk zou hij mij supergelukkig kunnen maken. Ik vertrouw hem volledig, we kunnen het heel goed met elkaar vinden en we houden van elkaar (op de vriendschapsmanier). En ik wist dat als wij een relatie zouden hebben, hij supergelukkig zou zijn en dat was hetgene wat ik het liefst wou.

Gisteren zijn we een avondje uitgeweest en ik heb hem gezoend. Hij was natuurlijk in de zevende hemel, maar ik had daarna een gevoel dat er iets fout was. Inderdaad: ik was niet op hem verliefd, ik hield alleen superveel van hem.

Later op de avond heb ik hem ook de waarheid gezegd, die natuurlijk superhard aankwam. We hebben nog een uur zitten praten en hij heeft eigenlijk vooral mij moeten troosten omdat ik niet kon verdragen dat ik hem zo hard had gekwetst. Ik haatte mijzelf gewoon dat ik hem eerst in de waan heb gelaten en hem daarna eens zo hard heb gekwetst.

Nadat ik dit had verteld hebben we zelfs terug gezoend, door de emoties denk ik.

Maar ik voel mij echt zo hulpeloos hierdoor. Ik weet niet juist wat mij zo slecht doet voelen, want ik lijd er duidelijk erger onder dan mijn vriend. Langs de ene kant wil ik zo hard een relatie met hem omdat ik superveel van hem hou, maar langs de andere kant weet ik dat er iets ontbreekt.

Maar de essentie van het verhaal dus: ik dacht ook dat ik op hem verliefd kon worden. En ik voel wel meer dan vrienschap maar ik weet dat een relatie niet kan.

Wel reeel blijven he ;) Nee maar als jij degene al leuk vind, kan het je wel over de streep trekken denk ik.

Sterker nog, ik heb dit een keer gehad. Is een relatie uit voortgekomen die nog aardig lang heeft geduurt!
Als iemand verliefd op je is neem je vaak meer de moeite om diegene te leren kennen.
En verliefde mensen stralen vaak, dat scheelt ook.

Inderdaad, als jij hem al leuk vind, maar dat is niet altijd het geval.

Het zou heus wel mogelijk zijn, maar zelf denk ik dat ik het neit zou kunnen.

Ik moet toch zeker gevoelens voor haar hebben door hoe ze is (karakter etc.) en niet omdát ze verliefd op me is.

Ik heb het es een keer voorgehad dat we allebei uit de mogelijkheid op zich wat verliefd worden op elkaar en dat heeft welgeteld 2 weken geduurd :s.

Natuurlijk heb ik wel weinig of geen ervaring op relationeel gebied, dus dat zal ook wel een katalysator geweest zijn...

edit

Vaak hebben de onzekere mensen dit meer. Ik heb het ook vaak gehad dat als een jongen mij aandacht gaf ik dacht hem leuk te gaan vinden, omdat het niet zo vaak voorkwam dat ik aandacht kreeg van een jongen, in plaats van een van mijn vriendinnen. En als ik dan dacht dat iemand mij leuk vond, vond ik hem op de een of andere manier ook leuk. Ik weet niet of dit gedoemd is te mislukken, daar heb ik niet echt ervaring mee..

Ik denk niet dat dat met onzekerheid te maken heeft. Ook zelfverzekerde mensen vinden het heelijk om aandacht te krijgen (júist), mits degene van wie je het krijgt niet al te kansloos is :cool: .
Verder ben ik het eens met wat al gezegd is: het heeft voor een groot deel te maken met de aandacht, dat is mijn ervaring althans. En nee, dan ben je niet echt verliefd.

Ik heb het idee dat sommige mensen dit gepost hebben in deze thread niet zo goed verbanden kunnen leggen. Het feit dat men verliefd kan worden nadat iemand verliefd op hen wordt, wil niet zeggen dat men verliefd wordt, omdat die ander verliefd op hen is. Voor zover ik weet beschikt het menselijk lichaam niet over een mechanisme om rechtstreeks te kunnen detecteren of iemand al dan niet verliefd is en is het derhalve onmogelijk dat iemand verliefd wordt, omdat een ander verliefd is op hem/haar.

En volgens mij heb jij enige moeite met tussen de regels doorlezen. Ik neem aan dat je wel snapt dat sommige mensen, als ze horen dat iemand verliefd op hen is, erg bereid zijn om de goede kanten van die persoon in te zien. En dat de topicstarter dus ook op zulke situaties doelt, en niet op een situatie waarin de verliefdheidsferomonen van de een ervoor zorgen dat eenzelfde stof wordt aangemaakt in de hersenen van de ander, ofzo.

Wat grappig! Ik dacht er laatst over om hierover een topic te openen! :P

Ik denk dat het kan.
Als iemand verliefd op je is voel je je gevleid. En dan ga je soms naar diegene met andere ogen kijken. En soms zie je dan in dat diegene ook wel heel erg leuk is. Maar had je dat eerder gewoon niet gezien, omdat je er niet op lette. Natuurlijk moet er toch al wel een klein iets zijn, want iemand die jij helemaal niets vindt zal nooit je geliefde worden.
Ook is het zo dat wanneer je op iemand verliefd bent je meer aandacht aan diegene gaat besteden en meer met diegene omgaat. Dit kan die ander zijn/haar ogen openen.

Dan hadden die mensen waarschijnlijk al een zwak voor die persoon. Zolang je de persoon niet aantrekkelijk vindt, kan je niet op die persoon verliefd worden. Hoe aardig hij/zij ook doet. Je vindt hooguit de aandacht fijn. Bij mijn bijbaantje merkte ik ook dat een jongen op me verliefd was en nee, ik werd niet verliefd op hem. Sterker nog, het heeft onze vriendschap gekost.

Helemaal niet mee eens. Waarom zou het niet kunnen dat je een persoon pas begint op te merken als hij/zij je aandacht geeft, en alsnog verliefd wordt? Omdat je die persoon echt wel leuk vindt, of om totaal verkeerde redenen, kan allebei imo.
Een beetje zoals een relatie beginnen for all the wrong reasons en alsnog stapelverliefd worden op je meisje.

Ik denk wel dat het kan. Vooral omdat die andere persoon je meestal meer aandacht gaat geven omdat hij/zij verliefd op je is. Daardoor raken je hormonen van slag, je begint diegene/die aandacht leuk te vinden en zo word je verliefd.

Ook denk ik wel dat het op iets uit kan lopen, waarom niet? Misschien had je die ander gewoon nog nooit zo bekeken en zie je dat nu wel in. Dan blijkt dat jullie het geweldig goed kunnen vinden en dat het helemaal gezellig en geweldig is etc. etc.

Ik denk eerder dat je dat zwak voor die persoon pas ontwikkelt als je al weet dat die ander verliefd op jou is. Ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar ik heb het in mijn omgeving zien gebeuren. Een vriendin van mij had een jongen echt nóóit gezien als een potentieel vriendje, en toen ze hoorde dat hij haar leuk vond, zag zij opeens in dat hij toch wel mooie ogen had en erg leuke grapjes maakte. Of zoiets, dan, maar ze werd wél verliefd. Als ze nooit had gehoord dat de jongen in kwestie haar wel zag zitten, was het hele idee waarschijnlijk nooit in haar opgekomen.

Dat heb ik ook meerdere malen gehad, maar verder is het nooit gekomen. Gelukkig, want ik werd gewoon niet écht verliefd.

Het kan natuurlijk wel, maar of het goed gaat..