Ruimte
 

Achter de blikkende bomen
en veelkleurend velden
ademt het hart,
dorstig naar rust
een plek van een wonen
een stilte dat huist
Dat je bent.



ps: een klein vervolggedichtje op m'n gedicht 'daar waar je thuis komt'

Mooi, kalm vooral. Ik word er rustig van:). De laatste zin hangt mooi samen met je vorige gedicht, 'dat je lééft', die zin maakte dat vorige gedicht echt, vond ik.
'Een plek van wonen' klinkt wat zakelijk bij de rest van je gedicht/strofe. Verder, tsja, weinig op aan te merken.

Ja, die zin van wonen vind ik inderdaad ook wat minder...

Verder vind ik hem wel leuk, geloof ik. Vooral je eerste twee zinnen:)

Het principe van de 'heartbeat' vind ik erg mooi (ik denk dan meteen aan een bodhrán, welke de hartslag van de ierse muziek genoemd wordt ;)), en aangezien ik de muziek wel direct met een zijnsvorm verbindt spreekt dit gedicht wel waarheid voor mij (y).

Je bent terug..?! :)

Mooi gedichtje; kalm, rustig en mooi zoals altijd. :) Ik kom er echt tot rust door, net wat ik even nodig had.

Ik ga even opzoek hier naar andere gedichten die je ongetwijfeld de afgelopen tijd hier hebt gepost (tenminste, ik hoop het).

relaxt effect, echt het 'thuiskom'-gevoel dat je overbrengt.
Eerst vond ik de alliteratie een beetje nep overkomen, maar na een paar keer lezen heeft het wel iets
(y)

Bedankt voor jullie reacties! Jullie reacties gezien, komt de sfeer/ het gevoel goed over.

W.b.t. het zinnetje "een plek van een wonen"; ik vroeg mij af waarom dat wat zakelijk overkomt, want dat was niet de bedoeling...