zelfmoord
 

Ik weet niet precies waaronder ik dit moet plaatsen ( mystiek, religie??)

Waarom plegen mensen zelfmoord?

(liefst geen info uit inet, wel wat jullie erover denken...)

thnx

hmm, denk dat 't hier wel 't beste past, hoewel er ook puur religieuze zelfmoorden zijn..

Ik weet zelf niet goed waarom mensen zelfmoord plegen, heb 't mezelf ook wel vaker afgevraagd.. ik denk dat 't vooral is wanneer ze geen uitzicht meer zien in hun huidige situatie.
Vaak is 't ook iets dat langer speelt en ophoopt , maar wel nog een 'final push' nodig heeft om ook daadwerkelijk zelfmoord te plegen.
Ze missen gewoon de wil om nog verder te leven, ze denken dat verder leven hen (nog) meer verdriet oplevert dan plezier, dus dan is het in hun ogen beter om 't te beëindigen.

Mensen plegen zelfmoord wanneer ze;
-Alleen maar de slechte kanten van zichzelf, en van het leven in het algemeen zien.
-Ze denken de wereld goed te doen door weg te gaan.
-Ze niet doorhebben dat er mensen zijn die om hen geven.
-Ze verder geen uitweg meer zien.

Dit was dan bij mij het geval. Er zijn natuurlijk ook nog honderden andere redenen om zelfmoord te plegen zoals o.a.;

-Uit de handgelopen aandachttrekkerij.
-Stemmen in je hoofd.
-Gespleten persoonlijkheid.

OT *R.I.P. Gerben*

Er zijn verschillende motieven om suicide te plegen. Vaak wordt er gesproken over de 'goed voorbereide' suicide(poging) en de 'impulsieve' suicide(poging). Iemand kan bijvoorbeeld een impulsieve poging doen nadat vriendlief de relatie heeft verbroken. Degene die zijn plan goed voorbereid heeft, heeft in de praktijk de meeste kans op een dodelijke afloop.
Redenen zijn zeer divers;
- Een dierbare die overlijd,
- Een verbroken relatie,
- Depressie, psychose,
etc.

Wat ze in mijn optiek gemeen hebben, is dat ze allemaal de situatie/ dan wel het leven ondragelijk lijden vinden.

Hoewel je aangaf onze meningen te willen horen, kan ik het niet laten René Diekstra aan te raden. Boeken die hij ondermeer over suicide heeft geschreven zijn; 'Je verdriet voorbij', 'de zelfgekozen dood' en 'een te dunne huid'.

ts: mooie signature :D

Volgens mij is het een verbasterde Loesje uitspraak :)

Die laatste is van Bram Hulzebos, niet van Rene Diekstra...

Okay, dat klopt :p

De redenen die coopergirl noemt dekken het behoorlijk goed. Als je wilt onderscheiden kan dat in impulsief en doordacht, waarbij natuurlijk in de impulsieve categorie dingen als een geestelijke stoornis, tijdelijke depressie maar ook alcohol- en drugsgebruik een belangrijke rol spelen. In de doordachte categorie tref je ook dingen aan als torenhoge schulden of de volledige afwezigheid van vrienden, familie of sociaal contact die mensen tot zelfmoord drijft.

Persoonlijk kan ik het me niet voorstellen dat iemand zelfmoord zou plegen uit een rationele overweging. Immers, het berust op het idee dat dit leven 'on'draaglijk is - niet te dragen, dus je bent dood beter af. Maar niemand weet hoe het is om dood te zijn. Je hebt geen vergelijkingsmateriaal, dus eigenlijk is het maar een blinde gok, of de dood beter is. Alleen al dat zou me tegenhouden, plus de natuurlijke drang die als het goed is in elk mens aanwezig is te overleven en niet je eigen leven te nemen.

bedankt voor jullie reacties...


Zoals nare man al zei: "Je hebt geen vergelijkingsmateriaal, dus eigenlijk is het maar een blinde gok, of de dood beter is."

-->

Mensen die proberen zichzelf van het leven te beroven willen vaak niet dood, maar alleen een beter leven.

dat zijn bij mij ook de redenen waarom ik zelfmoord zou plegen... maar gelukkig zie ik het nu wel weer anderser in..

1: Wie zegt dat de persoon in kwestie daar wel eens overna heeft gedacht?

2: Niet mee eens, mensen die zelfmoord willen plegen willen weg zijn, rusten, slapen, depressieve mensen denken eerder aan dood zijn dan aan hun leven te beteren.

inderdaad, mensen die zelfmoord plegen zijn gewoon zat van alles, en zouden t liefst voor altijd willen slapen om hun zorgen/problemen te vergeten, maar omdat dit niet mogelijk is lijkt de enige uitweg de dood..

Daar ben ik het niet helemaal mee eens.
- Ze weten wel dat mensen om hen geven, maar het doet ze helemaal niks (meer), omdat ze compleet op zichzelf gericht zijn.
- Mensen die aan iedereen laten zien wat voor kutleven ze hebben, en hoe klote ze zich voelen, doen dat alleen voor aandacht, maar niet met het idee dat ze ook daadwerkelijk dood willen.

Ik denk dat het ook genetisch bepaald kan zijn. Mensen die zelfmoord plegen hebben misschien een soort 'foutje' in de hersenen, waardoor ze een bepaalde manier van denken en waarnemen ontwikkelen. Ik denk dus dat het van jongs af aan al begint, met kleine dingetjes die zich steeds meer opstapelen, tot ze nergens meer een uitweg in zien. Van degenen die ook echt zelfmoord plegen, had je t van tevoren vaak niet verwacht, omdat ze vooral met zichzelf bezig zijn en niks laten merken aan de buitenwereld.

Mensen die aandacht willen, zelfs als het geen stomme aandachttrekkerij is maar een wanhopige behoefte aan aandacht die voorkomt vanuit sociale verwaarlozing, plegen meestal niet echt zelfmoord, maar zullen eerder een poging doen waarvan ze weten dat die mislukt, zoals het nemen van een overdosis medicijnen die wel gevaarlijk, maar niet dodelijk is.

Ik denk dat mensen die zelfmoord willen plegen omwille van hun problemen, aanvankelijk idd gewoon een beter leven willen, maar na verloop van tijd, nog meer of aanhoudende problemen, spiraal van negatief denken enz. steeds meer de simpele, definitieve oplossing, de dood dus, voor ogen houden en uiteindelijk dat als de enige realistische oplossing zien. Niet eenvoudig om iem nog uit die redenering uit te krijgen.
Dit kan je imo wel beschouwen als zelfmoord uit rationele overwegingen. Veel mensen zijn er nl. goed van overtuigd dat de dood het definitieve einde is, en imo is dat een rationele overtuiging. Je weet het in principe niet zeker, maar mij lijkt het iig logisch.
Wat betreft genetische aanleg tot zelfdestructie: mogelijk, maar iig niet zo simpel samen te vatten. Mensen kunnen allerhande min of meer genetisch bepaalde afwijkingen hebben waaruit problemen kunnen ontstaan die tot zelfmoord kunnen leiden. Iem waarbij praktisch van bij de geboorte vastligt dat hij zelfmoord gaat plegen, bestaat volgens mij niet.
Verder komt zelfdestructie om aandacht volgens mij ook vaak deels voor bij mensen die wel degelijk serieuze plannen om zichzelf te doden hebben.

Waarom vraag je het ze niet? (y)

Omdat diegene niet meer kan omgaan met zijn/haar beleving van "leven".
Hij/zij ervaart een enorme voortdurende angst/afkeer en trekt dat niet meer, ondanks wat hij/zij achter laat.
En begin niet over dat stomme gelul van egoisme, dat geeft alleen maar aan hoe groot het onbegrip soms is............
Laten gaan is het moeilijkst voor diegene die achter blijven

- Als ze het nut niet zien van het leven zelf, aangezien ze toch ooit doodgaan.


- Als het allemaal niet meezit.


- Nieuwsgierigheid naar de dood

Iedereen zegt wel dat zelfmoord voor aandachtrekkerij niet kan, maar mijn moeders oma deed dat wel. Ze dreigde dat ze zelfmoord zou plegen als ze niet bij die en deze in huis mocht wonen, en toen dat niet mocht deed ze het echt.
Ze heeft zichzelf uiteindelijk verdranken in een 2m diepe gracht, dus een loze poging was het niet...

Gewoon helemaal geen zin meer hebben in het leven..

alle mensen waarvan ik de gedachten voor de volle honderd procent ken, denken aan zelfmoord op het moment dat hun leven totaal de andere richting op gaat dan ze zelf willen, terwijl ze totaal geen manier meer zien waarop het allemaal nog ooit ten goede kan worden gekeerd. iets in die richting denk ik altijd

Dat heeft ze dus echt niet zomaar even voor 'aandachtstrekkerij' gedaan.
Wat heb je daar tenslotte nog aan als je er toch niet meer bent?
Er zat echt wel meer achter hoor..

1. Ken niemand die zelfmoord wil(de) plegen.

2. Het is mss geen goed idee om het te vragen. Ik weet niet hoe ik me zou moeten gedragen en wat ik wel of niet zou mogen zeggen.

Veel dingen zijn al genoemd in het topic. Wat ik nog wil toevoegen is:

Als je het gevoel hebt dat je helemaal niks zelf in de hand hebt, dat alles gebeurd zonder dat je het gevoel hebt dat je er ook maar enige invloed op hebt.

kw0u zelf ook wel s zelfmoord plegen omdat ik er gwoon zat van was mn leven zagg er toekomst loos uit, kheb t alleen niet gdaan omdat ik mezelf die pijn niet kan aan doen

er zijn zoveel redenen te noemen, maar iig heb je al je hoop verloren denk ik. voor sommige mensen een doordachte beslissing en voor anderen een impulsieve daad... je hoort zo vaak dat mensen impulsief een zm poging doen en maanden later zo dankbaar zijn dat ze nog leven... hun poging was vooral gebasseerd op emotie...

volgens mij (en ik heb ook een paar keer gemaakt onder vrienden) omdat mensen depressief worden, zichzelf kwellen met allerlei rare dingen. (eetziektes, zelfverwonding) en uiteindelijk verdrinken in een soort zelfmedelij. Ik bedoel dit echt niet verkeerd want ik ben er ook geweest. maar als deze mensen denken dat ze het zo zwaar hebben, laten ze eens naar het 8 uur journaal kijken waar kinderen die hun ouders verloren hebben onder het puin vandaan gehaald worden.

Dat is wel héél erg ongenuanceerd.

Iemand die psychologisch niet helemaal in orde (meer) is zal zich echt niet laten overtuigen door gruwelijke beelden hoor. Iemand die huidkanker heeft zal ook niet opeens genezen zodra hij zich realiseert dat er ook mensen met Leukemie rondlopen.

Idd, kon mij eig geen hol schelen dat er mensen waren die er even slecht of slechter aan toe waren dan ik. Het maakte me eerder nog depressiever omdat het zo'n klotewereld was.

Ik denk dat de bovengenoemde redenen samen te vatten zijn als:
-geen hoop meer, om alle mogelijke redenen
-het als de beste oplossing zien voor een probleem (vrij zeldzaam maar ik ken zo een voorbeeld waar ik liever niet over uitweid, kwam er een beetje op neer dat hij het voor iem anders deed)
-compulsieve gedragsstoornissen, zoals bv aandachtstrekkerij, maar komt volgens mij zelden als een op zich staand probleem voor)
-impulsieve daad, dus vnl. gebaseerd op emoties, op vrij korte termijn

Ja das jouw mening;)
En als je dat vindt, zeg dan ook waarom. Mooie woordjes gebruiken kan ik ook wel.

Heej allemaal,,
Ik zag dit topic en ik dacht dit komt me heel bekend voor.
Ik heb de laatste 2 maanden heel veel last van Suicidale Neigingen en ik wil er nog steeds een eind aan maken.
Maar ik weet van mezelf dat ik het niet doe al wil ik het zo graag.
Ik ben opgenomen in Het Triversum en daar hoor je te leren omgaan met je problemen. Maar hier leer ik alleen te accepteren dat ik problemen heb en dat vindt ik te moeilijk.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, Ik wil weg, Ik wil dood, Ik wil van alles en nog wat maar het lukt me gewoon niet om normaal te doen tegen iedereen die hier ook zit..
Ik vraag echt om tips en misschien zijn er ook mensen die dit herkennen en dan zou ik het heel erg op prijs stellen als ik dat te weten krijg. Want dan kunnen we er samen over praten.
Groetjes,

Kelster

Hmm.. ik schijn HEEL slecht te zijn in subtiel gedoe, dus ik ga het denk ik niet eens proberen..

maarreuhh.. waarom wil je dood dan? Als jr er uit wilt lijkt mij een langdurige vakantie een nuttigere en leukere oplossing namelijk.. iedere keer dat ik mezelf probeer te verplaatsen in de gedachten van iemand die zelfmoord wil plegen kom ik in de knoop.. ik zie namelijk nooit de reden voor zelfmoord... (behalve bij ondraaglijk lijden, maar dan is het euthanasie en maatschappelijk verantwoord.. ;) ) Iedereen heeft zo z'n problemen, sommige hebben zelfs behoorlijk erge problemen maar hoe erg moet je in de knoop zitten om er een einde aan te willen maken?

Er zijn zat redenen te bedenken om zelfmoord te plegen. Zoals hierboven ook wel genoemd is. Toevallig ben ik ongeveer een week geleden iemand verloren door zelfmoord.
hierbij speelde derpressieviteit, het het hebben van een gehandicapt kind, een scheiding, en het pas overlijden van zijn vader en schoonmoeder een grote rol. Ik weet natuurlijk niet wat hij dacht, maar kan me voorstellen dat hij echt dacht dat er geen andere weg meer was. Dat er bijna niets meer was om voor te leven enz. R.I.P melt (F)

Maare heel vervelend voor de mensen die serieuze problemen hebben enz. Jammer van de mensen die het alleen maar willen voor de aandacht. Een jongen uit me klas wil zelfmoord plegen omdat hij geen vriedinnetje heeft .. ik bedoel kom op nou er zijn ergere dingen:s.

At kelster: goed van je dat je bent opgenomen in Het Triversum, ik hoop dat het je zal helpen. Ik heb geen tips srry maar iig veel sterkte!

voor de trein springen vind ik zeker wel egoistisch.

ik denk dat sommige ook zelfmoord pogingen doen om aandacht...

Sommige mensen plegen zelfmoord om aandacht te krijgen,
anderen doen het omdat ze het gevoel hebben dat alles tegenzit,
dat er niets meer is om voor te leven,
dat iedereen ze verlaten heeft..

Ik dacht er vroeger veel anders over dan nu. Nu kan ik het enigzins "begrijpen" door eigen ervaring.

Ik wil dood omdat ik helemaal geen toekomst meer voor me zie en mn ouders me niet mogen en ik hun ook niet.
Dat al de vriendinnen die ik heb gehad zijn vreemdgegaan.
Ik kan maximaal 2 weken vakantie nemen en die zou ik dan met mijn ouders moeten doormaken en daar heb ik echt geen zin in.
Ik zeg niet dat ik erge problemen heb maar ik wordt wel helemaal gek van de problemen die ik heb.
In de kliniek waar ik ben opgenomen wordt je alleen geleerd te accepteren dat je problemen hebt en niet hoe je daar mee om moet gaan.
Ik wil dat juist wel maar mijn ouders zijn er niet mee eens als ik hier wegga want dit is hun "laatste hoop" terwijl ze me niet mogen.
De enige rede dat dit hun laatste hoop is. is omdat ik dan tenminste niet thuis hoef te wonen dit jaar.
Ik hoop tenminste dat ik wat opschiet om op dit forum te praten met mensen.
Bedankt in ieder geval iedereen

Je toekomst kan niemand je aanreiken, die moet je voor jezelf maken. :)

en wat er in je verleden ook is gebeurd, bedenk je dat het allemaal achter je ligt. Op een gegeven moment moet je ook een knop om kunnen zetten om door te gaan. Als je blijft denken aan wat er in het verleden allemaal is gebeurd, dan kom je natuurlijk nooit verder, wan dan blijf je erin hangen. Probeer vooruit te kijken. Heb je hobbies of andere interesses? Kijk daar eerst en na, hou je eerst bezig met kleine dingen, maar blijf vooruit denken. Ga eerst eens bekijken wat je morgen wilt doen, of overmorgen of volgende week. Pas als je een beetje structuur en vastigheid hebt kun j nog verder vooruit kijken en een beetje een planning maken met wat je verder wilt. Neem niet teveel hooi op je vork. Dude, je bent nog jong, het heeft total gen zin om nu al te denken wat je wilt doen "later als je groot bent", en al helemaal niet als je er mental zo an toe bent als jij.

Heej man Kijk daar heb ik nou echt wat aan.
Iemand die me begrijpt maar die ook goede tips heeft.
Ik schrijf deze tips op (anders vergeet ik ze geheid).
Want deze tips die kunnen me echt nog van pas komen.
Mijn hobby's zijn muziek luisteren, Gitaar spelen en nog veel meer maar ja dat hoeft niet perse gezegd te worden maar ik snap echt wat je bedoeld.
Maar ik moet keuzes maken en die zijn te lastig..
Ik moet kiezen welke kant ik op ga met school maar dat weet ik nog echt niet en het komt zo dichtbij allemaal.
Maar wat er vroeger is gebeurd dat kan ik gewoon niet vergeten.
Hoe dan ook ik kan mijn hoofd er gewoon niet van af halen.
Omdat ik zoveel pijn heb gehad in die tijd door mijn ouders en alles wat leefde.
Ik probeer er wel over heen te stappen maar die stap is zo groot en daar heb ik hulp bij nodig die ik niet zo gauw krijg bij de Kliniek.
Bedankt voor je tips ik schrijf ze meteen op

No problem.. :)

Hey, als je gitaar speelt, is hetmisschien een idee om in een bandje te gan spelen? Helpt met sociale contacten, en je kunt je lekker uitleven metde muziek. :)

De dood zie je dan als een fantastische uitweg, omdat je dan eindelijk weg kunt zijn van alle kutte troep die je meemaakt.

als mensen het niet meer zien zitten en veel problemen hebben, thuis of op school/werk.

Als negatieve dingen overheersen met de positieve.
Als je door de negatieve dingen geen uitweg meer ziet en iedere dag moet zien als een gevecht.
Dat de dood de enige weg tot rust lijkt te zijn.

Kijk er eens heel rationeel naar. Ik geloof dat als je doodgaat, je niet meer bestaat. Dat je gewoon verdwijnt. Als je er niet bent, heb je geen gevoelens, nog verlangens. Je hebt dus geen pijn meer, maar mist ook de goede dingen niet. Doodgaan is dus eigenlijk het makkelijkste wat er is.
Het nare is, dat de manier waarop vaak pijnlijk is, en je je geliefden pijn doet. Ook dat weet je niet asl je dood bent, maar dat is vaak wel een drempel. Net als onze natuurlijke instinct om onszelf in stand te houden. Als deze niet zouden bestaan was ik waarschijnlijk dood geweest. Natuurlijk zijn er zat leuke dingen, maar er niet meer zijn is makkelijker.

In onze familie komt het veel voor dat men geen interne drang tot leven heeft. Zo was ik erg blij toen mijn Opa overleed, alhoewel ik hem ook erg mis, omdat hij al jaren dood wilde, maar zo christelijk was, dat hij geen zelfmoord wilde plegen.
Ook mijn moeder wil liever dood. Ze wil dit echter niet doen zoalng ik haar nog nodig heb. Als ik op mezelf sta, beslist zij op een geven moment gewoon dat het klaar is. En dat vind ik aan de ene kant afschuwelijk, maar aan de andere kant wens ik het haar toe. Zij houdt niet van het leven, dus waarom zou ik zo egoistisch zijn om haar ervan te weerhouden zich te doden?

Voorlopig wil ik, alles bij elkaar geteld, niet dood, maar ik sluit het niet uit dat dat ooit anders is. En begrijp me niet verkeerd. Ik ben niet depressief, mijn moeder ook niet. We kijken alleen anders tegen leven en dood aan dan de meeste mensen. Met veel midner emotie, en meer reden.

(n) :rolleyes:

Deze uitspraak vind ik egoistisch

Ik niet, als je nou zo nodig dood wil is dat je eigen keus en goed recht, maar ga dan andere mensen geen traumatische ervaringen bezorgen en belemmeren in een functioneren.